ဆောင်းဟန်ဘင်း ယောရွန်းနှင့်ဖုန်းပြောပြီးနောက် သူမအလာကို အိမ်ကစောင့်နေလိုက်သည်။
ခဏအကြာတွင် ကားသံကြားတာမို့ သူမရောက်လာပြီမှန်း သိလိုက်ပါသည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင်ထိုင်စောင့်နေသည့် သူ့ကိုမြင်တာနဲ့
ယောရွန်းက သက်ပြင်းလေးချကာ ဘေး၌ဝင်ထိုင်လာသည်။
"နင်ဘာပြောစရာရှိလို့လာတာလဲ"
လေသံအား ခပ်မာမာထားကာမေးမိတော့ သူမကမျက်မှောင်အနည်းငယ်ကြုတ်ကာ ပြန်ဖြေလာသည်။
"ကျန်းဟာအို့အကြောင်းပါဆို"
"အေးလေ ပြောတော့လို့"
"ဒီနေ့ငါနဲ့ကိုကို..."
"ခဏလေး နင်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်သူရည်းစားအကြောင်းတွေပြောပြမှာဆိုရင်တော့ ပြန်လိုက်တော့နော်၊ ငါအဲ့လောက်အထိ မအားနေဘူး"
"ကဲ ဆောင်းဟန်ဘင်းရယ် ကိုကိုဆိုတာကာငါနှုတ်ကျိုးနေလို့ ခေါ်မိတာ အဲ့တော့ ငါပြောမယ့်အကြောင်းအရာကိုပဲ သေချာနားထောင်စမ်းပါ"
သူမက စိတ်ကုန်သလိုလေသံဖြင့် အော်ပြောလိုက်မှသာ ဆက်မပြောတော့သည့် ဆောင်းဟန်ဘင်းက သိပ်အမြင်ကတ်စရာ။
သူမအမြင်မှာ အမြင်ကတ်စရာပင်မဲ့ သူမချစ်သူဟောင်းအမြင်မှာတော့ ထိုသို့မဟုတ်ခဲ့ဘူးထင်။
"ငါဒီနေ့ ကိုကိုနဲ့လမ်းခွဲလိုက်ပြီ"
သူမစကားကိုကြားတော့ လတ်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ မျက်လုံးအိမ်တွေက ပြုံးရိပ်ပင်ထင်နေမှန်း သိသာလှသည်။
ပြင်းပြင်းပြပြကို စောင့်မျှော်နေရသည့် သတင်းကိုကြားလိုက်ရသလို ပုံစံနှင့်။
မြွေမြွေချင်းခြေမြင်ခဲ့သည့် သူမ၏ထင်မြင်ချက်များက မှန်နေသည်ဟု ဆောင်းဟန်ဘင်း၏ ထိုမျက်ဝန်းများက သက်သေပြပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားပါသည်။
"ဆက်ပြောရရင် သူကငါ့ကိုလမ်းခွဲဖို့ပြောခဲ့တာ။ ဒီနေ့တင်ပဲ ပြတ်သွားပြီပေါ့။ ငါဘာလို့ဒီကိုလာခဲ့လဲဆိုတာက နင်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရှင်းရှင်းလေးနဲ့ရှုပ်နေတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ဖြည်ချပေးမလို့ပဲ"
"နင်ဘာကိုပြောချင်တာလဲ ငါနားမလည်ဘူး"
"လွန်ခဲ့တဲ့ ၂နှစ်ကျော်က ကျောင်းပွဲတော်နေ့မှာ ကိုကိုကငါ့ကိုဘာလို့ တွဲခဲ့လဲနင်သိလား၊ နင်တို့စကားဝိုင်းကနေ သူတစ်ခုခုကိုနားကြားမှားလာခဲ့တယ်ထင်ပါတယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် နင့်ဆီကိုမလာဘဲ ငါဖွင့်ပြောတာကိုလက်ခံခဲ့တာ"
