.
.
.
Bir fotoğraf karesi daha , epey silik. Bir tane daha ve bir tane daha...
Bir bir yere ulaştı belirsizliği doğuran kareler. Belki de hiç bir anlam ifade etmiyordu.
Vakit epey daralıyordu.
Defalarca göz gezdirdi. Fakat sadece boşluk ; belirsizlik...
Gök gürültüsü , sadece mum ışığıyla aydınlanmış olan âdeta harabeye dönmüş binanın en üst katındaki odayı ansızın aydınlığa kavuşturdu.
Kırık pencereden içeriye süzülen buz gibi hava şömineden yükselen kızıl alevlerle boğuşuyordu her saniye.
Anlık olarak tüm fotoğrafları toplayarak kutuya yerleştirdi. Onları daha sonra tekrar inceleyecekti. Şuan önemli olan tek şey burada bulunma sebebiydi .
Gıcırdayan kapıyla birlikte , sağa doğru döndü. Bakışları kendisini süzen ürkütücü ve karanlık gözlerle kesişti.
Bu bina ya sonu ya da kurtuluşu olacaktı . Zaman hızla akıyordu .
Seçenekler ve kararlar.
Ölüm veya gerçekler.
Ve vakit dolmuştu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
|ELYESA|
Fiksi RemajaKalbin ırak olsa da sevdan ırak kalmaz bana. Gökyüzüne bak sevdiğim büyük ayı orada.İnkar eder mi zifiri gece bu müfarakat sevdamızı. Sana söz her şeyi yeniden yaşamaya, güzel gözler hatrına...∆
