𝙏𝙃𝙄𝙎 𝙄𝙎 𝙉𝙊𝙏 𝙈𝙔 𝙒𝘼𝙔 ||ʙᴀᴋᴜᴅᴇᴋᴜ||

BÖLÜM 5

Yalnız hissediyorum şurda yağ yorum yapın azıcıkk


Deku'nun Gözünden

Yer bezi?..
Kacchan sen bu kadar kötü müydün ya..
Ah pardon sen hep böyleydin.
Gözümden akan yaşlara engel olamadığım sırada benim neden bu kadar çok taktığımı sorguluyordum. Kacchan bu güne kadar bana sayısı verilemeyecek kadar hakarette bulunmuştu. Neden bu kadar üzülüyordum ki..?

Düşüncelerimden sıyrılıp hayata döndüm. Kacchan'ın kırmızı gözleri beni hapsetmişti. Kendimi  çıkmazdan kurtarmak istiyorudum. Ama tabiki beceremiyordum...
Bu isim bana boşuna takılmadı. "Deku" ben bir beceriksizim. Ben bir sulugözüm. Ama artık ağlamamam gerekiyor. Artık birimizin bir şey söylemesi gerekiyor.

ONU SEVİYORSUN!

Ne? Bu seste nereden geliyor. Kafamı yukarı kaldırdığımda gördüğüm şeyle şok oldum.
Bir kız vardı. Ama simsiyahtı görünmüyordu. Gerçi ortam da siyaha bürünmüştü.

Ah tatlı İzukucum. Ben senin iç sesinim, gerçek duygularınım hangisiyle istersen öyle seslen.

Neredeyim ben?!

İZUKU APTAL OLMAYI KES! ONU SEVİYORSUN DİYORUM!

Neyi, kimi seviyorum?!

Ah... Onu da sen tahmin et canım. Her şeyi de benim söyleyecek halim yok. Ama bir ipucu..
Senin biricik çocukluk arkadaşın hani karşında duran..

N-ne!? SEN NEYDEN BAHSEDİYORDUN. KACCHAN BENİM EN YAKIN ARKADAŞIM. BEN ONA SADECE HAYRANLIK BESLİYORUM O KADAR!

Neler oluyor..

Kendi dediklerime kendimi inandıramıyordum nedense.
En yakın arkadaşlar.. Biz arkadaş olmayı becerebildik mi ki sanki. Üstelik az önceki sesin dediği doğru mu-
Hayır HAYIR DOĞRU DEĞİL! BU DÜŞÜNCEYİ AT KAFANDAN-

Aniden ortamın normale döndüğünü hissettim. Kacchan buradaydı..
Gitmemiş miydi?
Anlaşılan benim sanki yarım saat gibi geçirdiğim anlar sadece birkaç saniyeden ibaretmiş. Yanağımın ıslak olduğunu hissettim. Ağlıyor muydum? Ne zaman? Gözyaşlarımı sildim nedenini bilmediğim bir şekilde Kacchan'dan özür dileyip o ortamı terk ettim. Salak ben neden Kacchan'dan özür diliyorsun ki sanki. Kacchan arkamdan geliyordu. Ne? Nande?

3. Kişi Gözünden

"D-Deku.."

Deku, Bakugou'nun sesinin titrediğine öyle bir şaşırmıştı ki sanki bütün bu olan olaylar hiç şaşılmayacak bir şeymiş gibi. 

"Deku, Gomennesai.."

Deku akli dengesi bozulmuş bir şekilde Bakugou'ya bakıyordu. Ama sonra gülümsedi..

"Sorun yok Kacchan. Biz böyle değil miyiz zaten.."

Tekrardan gözleri dolmuştu Deku'nun. Hemen ardından ayrıldı oradan.

----------------------------------------------------------------------------------------------


Arkada bir fonda şarkı çalıyordu.

                  " Yağmur yağsın,
                       Rüzgar çıksın,
                         Kuşlar sussun
                           Ama sen gitme.."

Bu şarkı ne de güzeldi. Bir de söyleyen kızın sesinin bu kadar mükemmel olması.
Eminim ki dinleyen kişinin içi huzurla, sakinlikle, hüzünle doluyordur..
O kadar narin bir sesi varki..

Deku da Bakugou'nun ondan ayrılmasını/gitmesini asla ama asla göze alamazdı.

Sonuçta ona duyduğu "aşk"
asla
ama
asla bitmeyecek..

Deku şarkıyı mırıldanarak bir sabaha başladı. o kadar huzurluydu ki. Kabul etti..
Kabul etti..
Dedi ki;

"Ben Kacchan'a aşığım..
     Teşekkürler bunu bana fark ettiren Nora.."