𝙏𝙃𝙄𝙎 𝙄𝙎 𝙉𝙊𝙏 𝙈𝙔 𝙒𝘼𝙔 ||ʙᴀᴋᴜᴅᴇᴋᴜ||

BÖLÜM 14

Deku olduğu yerde titriyordu resmen. Hemen bulunduğu ortamı terk etmek evine annesinin yanına dönmek istiyordu. Neden kahraman olmak istemişti? Hafızasının hala yerinde olup olmadığını anlayamıyordu bile. Kacchan'ın,kendisinin Kacchan'ı sevdiğini öğrendiği için pişman mıydı o da bir ihtimal gerçi. Ama ya neden öpmüştü o zaman? Sevmediği için yapmış olamaz. Seviyordu belki de. Belki o da seviyordu Deku'yu.

Hafızası hala tam olarak yerine gelemeyen genç yerinde nefes almakta zorlanıyorken bulunduğu ortamdan uzaklaşmayı umarak koşarak uzaklaşmaya başladı. Bakugou bir an arkasından gelmeyi düşünse de anında vazgeçti.

Deku koşabildiği kadar koştu.. Öyle bir yol ilerlemiş olması gerek ki etrafına baktığında gözlerine inanamadı resmen. Yol boyunca bile diyemeyeceğim çünkü ayağı yola değil toprağa basıyordu. Etrafını ağaçlar sarmıştı. Kuşlar yanından uçup gidiyor, kedilerse gizlince yeşilliyi süzüyordu.

Bakugou arkasından gelmekten vazgeçse de endişelenmişti.
"Neden aptal gibi endişeleniyorum ki sanki.."

Saatler geçmeye devam ediyordu. Deku hala nerede olduğunu anlayamazken en iyi fikrin bu gece ormanda kalmaya karar vermekte buldu.

Deku'nun Anlatımıyla

Acilen yatılacak bir yer oluşturmalıyım. Ama hava kararacağından ben hazırlayana kadar çoktan her yer görülemez olacaktır. Ayrıca hava da soğuyacaktır.. Bu nedenle.. ilk önce ateş yakmam gerekiyor!

Biraz çalı çırpı topladıktan sonra olduğum yere geri döndüm.
İlerlerken ayağıma ani gelen ağrı ile yere çakıldım.

"Ahhggggg!!"

A-ayağım..
Gözümü oraya çevirdim. 
HAA! LANET! Çivi batmış!

"LANET OLASI ÇİVİ BATICAK YERİ VE ZAMANI MI BULDUN!"

?: "Hadi ama kaba konuşmalar hiç sana yaramıyor ayrıca.. TCH- NASIL BU KADAR DİKKATSİZ OLABİLİRSİN Kİ?!!!"

"K-kachhan..?"

"Hıhı ben.."

3. Kişi Anlatımından

Bakugou bir insanın daha nasıl dikkatsiz olabileceğini sorguluyordu.
Aslında en başından beri gitmeyi kararlaştırmıştı ama hava kararmaya başlayınca direk aramaya koyulmuştu. En sonunda bulmuştu yeşilliyi. 

Deku hala yerde acıdan kıvranıyorken Bakugou onu nazik bir şekilde kucağına alıp ateş yakılacak yerin yanına bir yere yatırmıştı. 

"Deku.. Şimdi yapmamız gereken şey.. Bak aninden çiviyi çekeceğim. Dayan"

"N-ne..! Hem nereden biliyorsun ne yapılması gerektiğini!"

"Tabiki de bizim yaşlı bunağın zorlaması ile ilk yardımı öğrenmiştim oradan biliyorum, ayrıca şurada çantam var oradan ilk yardım paketini alacağım sonra"

"..."

"Hazır mısın?.."

"K-korkuyorum-.. Ç-çok acıyo-r"

Deku hem titriyor hemde hıçkırıyordu. İliklerine kadar korkmuştu.  En fazla ne kadar acıtabilirdi ki?

"Tamam.. çekiyorum.. 3.. 2.."

Deku, aniden Bakugou'nun elini tuttu.

"Y-ya-pma.."

Artık titremesinin yanında ağlamaya da başlamıştı.

"Deku.. Şimdi çekmezsem kanına zehir bulaşıcak. Ve bu ölümcül olabilir. Anlıyorsun değil mi? Şimdi sakince.. aniden çekeceğim."

OLM O DEĞİLDE SIRF BUNUN İÇİN 'AYAĞA ÇİVİ BATINCA NE YAPILMALI?' DİYE BAKTIM TFUGYIOJPGIHPOĞLIJOŞKİP neyse devam