Recap:
I was devastated. Nalaman kong pagkatapos nilang patayin si Tata Samuel ay nirape nila si Nana Mildred sa kagubatan. Walang kapatawaran ang ginawa nila. I wanted to kill them. I hate rouges but I loathed myself. Dahil saakin nawala sila, dahil naging makasarili ako. Sana nakinig ako sa kanila, sana buhay pa sila ngayon, sana masaya pa kami ngayon. I've learned my lesson. Don't let people in dahil iiwan ka rin nila. That night I became cold, I became distant and worst I've turned into a heartless monster.
Anya's P.O.V
Nanghihinang bumangon ako sa kama. Hindi parin maalis sa isip ko ang mga pangyayari kanina. Marcus slapped me and tried to strangle me. Hindi ko mapigalng umiyak. Ano bang ginawa ko para tratuhin niya ako ng ganito? Ganito ba dapat pag nagmahal?
"Anya. I'm so sorry" my wolf said. I hugged myself tighter. Umiyak ako ng umiyak. Ano pa ba ang dapat kong gawin para tanggapin niya ako? Mapait akong ngumiti. Nagawa ko na pala ang lahat para sa kanya.
"Luna" mahinang sabi ni L.A. Kaagad kong pinunasan ang luha ko. Ngumiti ako sa kanya. Lumapit siya saakin at umupo sa tabi ko. We sat there in silence.
"Ano pa ba ang dapat kong gawin L.A?" tanong ko sa kanya. Hindi siya sumagot bagkus niyakap niya ako at doon na naman bumuhos ang luha ko. Ilang minute ring anon ang pwesto naming dalawa.
"Ayos na ako L.A. Maaari mo na akong iwan" nakangiting sabi ko sa kanya. Kumunot naman ang noo niya.
"Luna, sasamahan ko po kayo rito" sabi naman niya. Umiling ako.
"Hindi na kailangan L.A. magpapahinga na muna ako at gusto kong mapag-isa" sabi ko sa kanya. She sighed at tumayo.
"Sige po. Maiwan ko na po kayo" sabi niya. Pagkalabas niya humiga ako mahigpit na niyakap ang unan.Unti-unti kong ipinikit ang aking mga mata.
---
Gabi na ng gumising ako. Tiningnan ko ang mga pasa ko, hindi na masyadong visible. Lumabas ako sa clinic at pumunta sa kwarto ko. Kumuha ako ng damit sa cabinet at naligo. Inayos ko ang sarili ko bago lumabas at pumunta sa kusina.
I saw my mate, sitting on the chair while drinking his coffee. I stood there frozen on the ground. I stared at him. This man broke my heart into tiny little pieces but the foolish me will still pick them up and put them back in his hands. Ganon ako kapag nagmahal. Sagad. I will fight but nakakapagod rin pala yung mag-isa kang nakikipaglaban.
Huminga ako ng malalim at nilagpasan siya, kumuha ako ng pagkain sa ref. at sinimulan itong lutuin. Matapos maluto, kumuha ako ng pingga. I washed the utensils I used tsaka kinuha ko ang pinggan. Sa kwarto na lang ako kakain. Hindi ko pa kayang makipag-usap sa kanya. Magrerecharge muna ako. Napapagod na kasi ang puso ko, napapagod na akong intindihin siya
"Where are you going?" tanong niya. Hindi ako sumagot. Narining ko ang pagbuntong-hininga niya.
"Stay and eat your food in here" he said. I gulped. Hinawakan niya ang braso ko. I flinched. I heard him sighed, again. Ipinaghila niya ako ng upuan at bumalik siya sa pag-inom niya ng kape. Sinumulan ko nang kainin ang pagkaing niluto ko. Wala kaming kibuan. I ignored him.
"Damn it!" mahinang mura niya, ipinikit ko ang mga mata ko ng maramdaman ko ang kamay niya sa mukha ko. I afraid of him. Hinintay kong saktan niya ako pero hindi iyon dumating.
"I'm sorry. I'm sorry. I really am" paulit0ulit niyang sabi. Naiyak ako Pinunasan niya ang luha ko at patuloy akong inaalo.
"Ssshh. Don't cry" mahinang sabi niya. I hugged him and cried in his chest. Damn this man. Kahit hindi ko maintindihan ang pagu=ugali niya hindi ko maipagkakaila na mahal na mahal ko siya. I kissed him, umiiyak na hinalikan ko siya. He kissed me back at binuhat niya ako papunta sa kwarto niya. He slowly made love na para bang ipinararamdam niya na mahal niya rin ako. Maybe I'm wrong, maybe it's just sex to him but for me it's made love, we made love. Masayang natulog ako katabi niya. Susulitin ko na ito dahil alam ko bukas magbabago na naman siya.
Vote. Comment.
BINABASA MO ANG
His Unwanted Mate (REVISING)
WerewolfWolf Series #2 Highest Ranking in Werewolf #1 "I don't want your love or anything from you Anya" He flatly said. I smiled bitterly and bowed my head, tears started streaming down my face. I mumbled something inside my head. "I know Marcus, I know be...