İlk Gün

19 3 2
                                    

Yine her zaman ki gibi elime kitabımı almış okuyordum, okuduğum kitapta bile İzmir o 3391 kilometreyi aşmış Ege'sinin yanına gitmişti. Ben Ege'yi geçtim daha arkadaşım bile yok. Kitabıma devam ederken kapı çaldı ayaklanıp kapının yanına gittim.

Mine: Kim o?

Hakan: Benim kızım aç kapıyı.

Kapıyı açtım ve babama 'ne oldu?' bakışı attım. Babam anlamış olacak ki;

Hakan: Kızım kökenli Türkiye'ye taşınıyoruz.

Şaşkın bir şekilde babama bakakaldım Türkiye'ye gidiyorduk! Heyecandan neredeyse küçük dilimi yutacaktım. 

Hakan: Kızım iyi misin?

Mine: Ha? Ay evet, evet iyiyim baba da nasıl gidiyoruz senin işlerin ülke dışında ve biz bu yüzden her gün ülke değiştiriyoruz?

Hakan: Patron hakkı rahmetine kavuştuğu için onun yardımcı olarak ben şirketin başına geçiyorum. Ha bide unutmadan söyleyeyim uçak biletlerini aldık ve 1 saate uçak kalkıyor istersen eşyalarını toplamaya başla.

Mine: Tamam baba ben eşyalarımı toplamaya başlarım.

:1 SAAT SONRA:

Uçağın VIP kısmına geçmiştik ve İstanbul yolculuğu başlamıştı. Kulağımda maNga- We Could Be The Same çalıyordu etrafa bakınırken babama gözüm kaydı tablette bir şeye bakıyordu.

Mine: Baba neye bakıyorsun?

Hakan: Okulun için kolej puanlarına ve yorumlarına bakıyorum.

Mine: Tamam 

Hakan: Kızım bide sana bir şey demek istiyorum.

Korktuğum şey başıma gelecekti galiba...

Mine: Ne oldu baba?

Hakan: Biliyorum annenden sonra başka birini istemiyorsun ama ne yazık ki babam beni Merve halan ile evlendiriyor.

Korktuğum başıma geldi Merve halam iyi biriydi babamın kuzeni olduğu için hiç yoktan onu tanıyordum ama annem, asla annemin yerini dolduramaz bu durumu her ne kadar istemesem de laf dedemden çıktıysa kimse o lafa hayır diyemezdi.

Hakan: Merak etme kızım halanda bu durumu istemediği için ayrı odalarda kalacağız bu yüzden endişe etme sadece yanına kuzenlerin gelecek o kadar. Derin bir nefes aldı ve; Anneni asla unutamam kızım özellikle benim için yaptıklarını asla...

Ona anlayışlı gözlerle bakıp;

Mine: Sana inanıyorum baba annemi bende unutamam senin için yaptıklarını asla unutamam bile...

Babam bana samimi bir o kadarda sıcak bir tebessüm etti, tabletine dönüp yorumları okumaya devam etti. Her ne kadar babama öyle demiş olsamda aslında evlenmesini istemememde yapacak bir şey yoktu. Telefonumu açıp Spotify girip müziğimi Silent Cry olarak değiştirdim ve gözlerimi kapatarak uykuya daldım.

Uyandığımda uçak iniş için kemerleri takmamızı söylüyordu. Yatay modunda duran koltuğumu eski haline çevirerek uçağın iniş yapmasını bekledim. İniş gerçekleştiğinde babam görevlilere bavulları aldırmıştı ve direk özel arabayla evin yolunu tuttuk. Eve geldiğimizde, babama bana odamı göstermesi için ona sordum ve bana 'beni takip et' dedi. Odamı bana göstermişti klasik siyah ve beyaz yoğunluklu modern bir odaydı ve bu bana yeterdi lükse gerek yoktu. Odaya bakmaya devam ederken babamın sesiyle ona döndüm

Benim Tatlı BelamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin