Işık Unar
Güzel ama bir o kadarda yorucu bir gündü. Arkadaşlarımla vedalaşıp eve doğru yürümeye başladım. Bizim sokağa gelmemize az kalmıştı. Ama eve varmak için karanlık olan bu sokaktan geçmem gerekiyordu. Sokak alkollü adamlar ve alkol şişeleri ile doluydu.
Tamam Işık sakın ol hiçbir şey olmayacak. Geçen sene burada bir kız çocuğunun cesedi bulunmuştu. Kiz okuldan dönerken bu sokak geçiyormuş. Alkol kullanan bir kaç kişi kızı tutmuşlar ve hepisi küçük kıza tecavüz etmişler. Kim bilir kızın ne çok hayalı ve hayata karşı ümidi vardı. Ama sadece bir zevk uğruna o kızın bütün umudu, hayalleri ve hayatı yok olmuştu.
O zaman beri bu sokaktan geçerken yere bakarak ve koşar adım geçerdim.
Sokağın ortasına kadar geldim. Tam yanımda bir sarhoşun bana seslendiğini duydum. Adımlarımı dahada hızlandırım . Sokaktan yana dönerken biri elimden tuttu. Kendimi kurtarmaya çalıştım ama gücüm yetmiyordu.
O gün çok kez bağırdım, yalvardım ama beni kimse kurtarmadi. O gün benimde bütün hayatımın,hayallerimin,umudumun bittiği gündü.
Doğum günüm olan bu tarih benim hayatımı elimden almıştı.
3 Ekim 2016
Hayallerimin bittiği gün
Umudumun tükendiği gün
Terk edildiğim gün
Ama beni en çok üzen anne ve babamın beni evlatlıktan red ettiği gün.Bu bana yapılan şeyi sanki ben yapmışım gibi beni suçlu ilan ettiler.
Bana her zaman destek olan annem bana tiksindiricesine baktı. Ve son söznu söyledi "Sana verdiğim bu kadar emeği helal etmiyorum artık benim kızım yok. "
O gün benim hayatımın en kötü günüydü. Annemin her sene tam bu günde bana iyiki varsın canım kızım diye seslenişi artık kalbimi paramparça edecek bir cümleye dönüşmüştü.
Beni o gün bir kadın buldu. Bana destek oldu ve evine aldı. O günden üç ay geçince hamile olduğumu öğrendim.
Bebeği aldırmak istedim ama o kadın izin vermedi.
Çünkü oda bir can dedi sana gönderilmiş bir emanet ve ona sahip çıkmak sana yükümlü dedi. Diğer altı ay zorlukla geçmişti ama kadın bana her anlamda destek oluyordu.Bir kızım olmuştu tıpkı benim gibi turkuaz renkli gözleri vardı. Bana o kadar güzel gülümsemiştiki sanki bütün yaralarımı sarmıştı.
Ama daha hastaneden çıkmadan bebeğimi kaybetmiştim.
Önce ailemi sonrada bebeğimi.
Birkaç kez annemle konuşmayı denemiştim ama beni asla dinlememiş evden kovmuştu.
Kadın bana yine her konuda yardımcı oluyordu. Benim yanıma geldiği o gün eski eşinden boşanmıştı. Hiç evladı olmayan bu kadın beni evladı gibi sahiplenmiştı.
Kadın hastaneden çıktıktan sonra beni karşısına aldı ve konuşmaya başladı.
Uzun bir konuşmadan sonra beni artık okula gitmem için ikna etmişti.
Bu sefer annemın istediği gibi doktor olmak için değilde bu kadının için çabalayacak ve çalışacaktım. Ertesi gün kadınla beraber bir okula gittik ve kayıtımı yaptırdık.
Artık bu bu çabam bu kadın içindi.
O beni annem olmasada sahiplenmiştı bende onu annem gibi mutlu olması için her şeyi yapacaktım. Her şeyi.Işık Unar.
Bölümler ve karakter tanıtımı...
Açıkçası yazmayı beceremiyorum. Ama denemek istedim. Hala iyi yazdığım söylenemez. Instagram üzerinden bölümlerle ilgili yazılanlar için teşekkür ederim. Ve sizin için daha iyi yazamaya çalışacağım.
Ve her konuda yanımda olan yada olmayan herkese teşekkür ederim. Çünkü her şeyden bir ders çıkarmalı insan.
Umarım Işık karakterini seversiniz. Ama benim sanırım en sevdiğim karakter.
Her şey için tekrar teşekkürler. Ve iyi okumalar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Perdenin Arkasındeki Karanlık
Ficção GeralKaranlık, geçmiş, gelecek , bilinmemezlik ama yinede bir arada kalabilmek. Bu beş kişinin hikâyesi beş kişinin macerası ve bu beş kişinin yaşamı. Karaca, Araz, Ege, Yiğit ve Işık birbirini tanıdığını düşünen ama aslında hiçbiri birbirini tanımaya...