Kurtuluş.

33 6 7
                                    

Geçen bölüm biraz üzücü oldu ama toparlamaya çalışıyorum

İyi okumalar aşklarımm♡♡♡

Kendime geldiğimde hava aydınlıktı. Ne olduğunu anlamaya çalıştım. Beyaz gömleğime sızan kanı farkettim hemen yanıma baktım Chuuya bilinçsizce yatıyordu. Boynundan kan akmıyordu ama yaralıydı. Her yerim ağrıyordu ama tüm gücümle arabadan çıktım. Hemen Chuuya'nın yanına koşup onu da dışarı çıkarttım yere yatırdım hava alması gerekiyordu. Telefonumu cebimden çıkardım.

*Akuta 23 cevapsız arama*

Akuta dün gece olanları duymuştu. Hemen numaraya bastım onu aramak için. O açana kadar gözüm Chuuyadaydı yaşıyordu çok şükür.

-Alo Dazai neredesiniz siz?!

D:Akuta acil yardım yollaman gerekiyor Chuuya iyi değil.

-Konum at konum

Telefonu kapatıp konum yolladım. Hızlı adımlarla Chuuyanın yanına gittim dizlerimi yere koyup kafasını dizlerime koydum

D:İyi olacaksın sevgilim.. Lütfen uyan

Gözyaşlarımı tutamadım. Yarım saat öylece kaldık ta ki yolun başında ambulans görünene kadar hemen ayağa kalkıp işaret ettim. Doktorlar hemen araçtan inip Chuuya'yı ambulansa bindirdiler bende yanında gitmek istedim. Araba sorun değildi zaten kullanılacak halde de değildi. Hastaneye varana kadar onun elini bırakmadım. Hastanenin önüne gelince hepimiz aşağıya indik kapıdan girerken bile yanındaydım ama acile geldiğimizde dışarıda kalıp pansuman yaptırmam gerektiğini söylediler. Aklım Chuuya'daydı ama kafamdaki yara enfeksiyon kapabilirdi. Hasta odalarından birine götürüldüm yaralarımı sardılar ama asıl yara buradaydı.. Tam kalbimde, sevgilim orada ölümle burun burunayken hiç bir sargı beni iyileştiremezdi.

En son hatırladığım bağırarak onu görmek istediğimi bildirmemdi. Sonra beni yatırdılar.. gözlerim karardı. İğne yaptılar bana.
Gözlerimi açtığımda ilk onu sordum

D:Chuuya nerede?

Doktor yanımdaki perdeyi yavaşça araladı yandaki hasta yatağında bana bakan iki çift gözle karşılaştım.

D:Chuuya.. Ah!

-Beyefendi kendinizi zorlamayın lütfen

Chuuya bana beni tanımıyormuş gibi tepkisiz bakıyordu. Normalde kalkıp yanıma gelmeye çalışması gerekirdi.

D:Neden konuşmuyor?

-Hastamız ufak bir hafıza kaybı yaşadı efendim lütfen anlayışlı olun

Hafıza kaybı..

D:Ne dediğinizi kendiniz duyuyor musunuz?! Hafıza kaybı da ne demek oluyor?

-Sakin olun efendim kafasına aldığı darbe yüzünden hafızası gitti ama çok riskli değil sadece sizin yardımınıza ihtiyacı olabilir. Bu gün akşama kadar her ikiniz taburcu olacaksınız. Artık hafızasını geri getirmek size kalmış. Birde ilaçlar yazıp vereceğiz onları da kullanırsa çok iyi olur

D:Anladım şimdi yalnız kalabilir miyiz?

Başıyla onaylayıp odadan çıktı. Chuuya'ya döndüm. Hissiz gözlerle bana bakıyordu. Dudakları aralandı ve sadece iki kelime döküldü ağzından

C:Sen kimsin?

Beni hatırlamıyor mu yani? Gerçekten unuttu mu? Eğer öyleyse ona yardım edeceğim.

D:Chuuya ben senin sevgilinim ikimizde ufak bir kaza geçirdik sevgilim

Anlamamış gibi yüzüme bakmaya devam etti

D:Bak bebeğim inanmıyorsun belki ama biz sevgiliyiz hatta aynı evde yaşıyoruz. Evimize dönünce her şeyi hatırlayacaksın söz veriyorum.

Hmhm - dedi sadece.

Şimdiyse en büyük yük benim üzerimdeydi.

Fazla uzatmayalım

Akşam taburcu olduk. Çıkış işlemlerini yapan Akuta oldu. Eve taksi ile dönmek zorunda kaldık. Arabam puf olmuştu çünkü. Evin önüne gelince Chuuya'yı bizzat kendim indirdim arabadan evi hiç görmemiş gibi bakıyordu. Birden gözlerini sıkıp kafasını ellerinin arasına aldı. Acıyla çığlık atıyordu.

D:Chuuya neyin var?

C:Burası.. Bu ev..

D:Kafanı zorlama hemen hatırlamak zorunda değilsin bebeğim.

Biraz havada durunca kendine geldi. Kolumu beline dolayıp kapıya kadar getirdim içeriye girince aynı şey tekrar yaşandı hatırlıyordu sanki.

D:Chuuya rahatla lütfen

Chuuyadan:

Hatırlıyorum her şeyi Dazaiyi, işimi, abimi, babamı.. Her şey gözümün önünde canlanıyor. O yine o lanet melodiyi söylüyor. Yatağın altına saklanıyorum sessizce ağlıyorum ayak sesleri geliyor o bana yaklaşıyor..

C:Yaklaşıyor daha da yaklaşıyor!

D:Chuuya kendine gel!

C:KURTULAMIYORUM... KAÇAMIYORUM

Adımlar yaklaşıyor ayaklarını görebiliyorum ses daha da yaklaşıyor

Bir küçük aslancık varmış
Çöllerde ko..ko..koşar oynarmış
Babası onu çok çok severmiş
.....

C:KES SESİNİ PİSLİK! GEBER ŞEREFSİZ SENDEN NEFRET EDİYORUM!

Dazaiden:

Delirmiş gibiydi sadece yere çöküp bunları söylüyordu. Anladığım kadarıyla babasının yaptıkları zihninde canlanıyordu.

D:Chuuya sakin ol geçti hepsi o burada değil ben buradayım seni hiç bırakmayacağım

Titrek sesiyle konuşmaya başladı

C:Her şeyi hatırlıyorum Dazai.. Sarıl bana bırakma yalvarırım..

Dediği gibi sıkıca sarıldım artık ikimizde ağlıyordu

D:Buradayım sevgilim yanındayım

Sakin olun çok az kaldı güzel günlereee

Still in my heart~ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin