Özel Taşkurt Koleji'nin Koca Ayı'sı

~13~ Pislikk ayı işi gücü öpüşmek zaten...

Medya : Batu'yla Elisa'nın öpüşmesi

Batu'nun gözünden...

Akşam dönme dolaptayken aslında ona aşık olduğumu söyleyecektim. Ama bir türlü ağzımdan çıkmıyordu o kelime. Bende başka bir yolla söylemeye karar verdim. Ama işler karıştı. O aletten indikten sonra hemen peşinden gidecektim ama bizimkiler beni tutup anlatmaya zorladı. Onlar beni bıraktıktan sonra eve gittim ama Elisa çoktan gitmişti. Kuzeylerde benim arkamdan bizim eve gelmişlerdi zaten. Elisa'yı aramaya başladığımızdada telefonu kapattı. Kafayı yemek üzereydim. Sabah kadar bekledim.

En sonunda Sedat amcayı aradığımda 'seni görmek istemiyormuş Batu arama onu' deyip kapatmıştı. Onun bu sözleri beynime bıçak gibi saplanırken yumruğumu aynaya geçirdim. Ona nasıl bu kadar çabuk bağlandım bilmiyorum ama o olmayınca kendimi boş hissediyorum.

Arabama atlayıp son hız sürmeye başladım. Sonrasında tek bildiğim bizimkilerin Batu diye bağırmalarıydı.

Hastane gözümü açtıktan sonra sanırım normal odaya geçirdiler. Masanın üstünde duran telefomu almak için kolumu uzatmaya çalıştım ama kolum çok acıyınca bundan vazgeçtim. Ekranda bir mesaj açıktı ama ne olduğunu bir türlü göremiyordum. Kapı çalınıp biri içeri girince büyük ihtimalle Kuzey'dir diye düşünüp konuştum.

"Kuzey ya şu telefonu bir versene Elisa'yı aramam gerek belki açar."

"Bence aramana gerek yok çünkü şarjı bitti."dedi bir ses sakince. Ama bu ses. Yavaşça kafamı o tarafa çevirdim. Ama bu nasıll. Şaşkınlığımı attıktan sonra konuştum.

"Elisa ?"

"Selaaam."dedi yarım ağız sırıtarak. Güldüğünü görünce bende güldüm. Yavaşça yanıma gelip yatağın kenarına oturdu. Bence her şeyi anlatmak için tam zamanı deyip başladım konuşmaya.

"Sen beni gerçekten yanlış anladı ben dönme dolapta-"derken ağzımı bir eliyle kapattı. Bende azıcık belki elini yalamış olabilirim tabii.

"Şimdi kendini yorma nasıl olsa buradan çıkınca herşeyi zorla anlatmak kalacaksın. Benim elimden kurtulamazsın."dedi gözlerini kısarak bu haline tekrar güldüm. Yanımda olması bile beni çok mutlu ederken nasıl beni bırakmaya kalkıştı ki. Asıl şuradan bir çıkalım sen benim elimden kurtulamayacaksın Elisa Hanım.

"Ben şimdi gidiyorum yoksa pinti doktorun beni öldürecek. Sen dinlendikten sonra tekrar gelirim... yada geliriz."dedi ve tekrar o yarım ağız gülümsemesinden yaptı. Tam gidecekken birşey unutmuş gibi bu tarafa dondu. Bana yaklaşıp dudaklarıma 1 saniyelik bir öpücük bırakıp koşarak dışarı çıktı. Gerçekten 1 saniye mi -,-

Elisa'nın gözünden...

Gülerek 'Selaaam' dedikten sonra o da güldü. Yavaşça yanına gidip yatağın kenarına oturdum.

"Sen beni gerçekten yanlış anladı ben dönme dolapta-"derken elimle ağzını kapattım. Elimle bir ıslaklık hissettim ama çokta umursamadım.

"Şimdi kendini yorma nasıl olsa buradan çıkınca herşeyi zorla anlatmak kalacaksın. Benim elimden kurtulamazsın."dedim gözlerimi kısarak. Sadece güldü.

"Ben şimdi gidiyorum yoksa pinti doktorun beni öldürecek. Sen dinlendikten sonra tekrar gelirim... yada geliriz."deyip kapıya doğru ilerledi. O anda naptım bende bilmiyorum ama hemen yanına gidip öptüm. Sonrada koşar adımlarla odadan çıktım. Dışarı çıktığımda bizimkiler camın önünde bana şaşırmış bakışlar atıyorlardı. Lanet olsun burada cam mı vardı. Rezillik. Hızlı adımlarla ters tarafa doğru yürümeye başladım. Biraz sonra iki kolumadan aynı anda giren kızlara baktım. İrem tabii yine konuşmaya başladı.