18. BÖLÜM

1.5K 55 30
                                    

Yine stres ve kaosun bol olduğu bir haftadayım arkadaslarrrr. Sınav haftası olduğu için pek fazla bölüm atamadım ama en kısa zamanda bol bol atacağımm. Simdiden iyi okumalarrr💗

                                       ~~~

Milli aranın ardından yine bir antrenman gününe uyanmıştık. Takımca kahvaltı etmek hoşuma gidiyordu ancak arda olmayınca güne iyi başlayamıyordum.

Yemekhanede Arda'yı göremeyince üzülmüştüm ancak belli etmeden Emre'nin yanına oturup yemeğimi yemeye başladım.

Yaklaşık 5 dakika sonra arda yemekhaneye girince başımı koyduğum masadan kaldırdım. Ben diyorum size bu çocuk insan değil diye inanmıyorsunuz amk...

Mavi tişörtü, siyah eşofmanıyla gözümü üstünden alamadığım sevgilim bana göz kırparak yerine oturdu ve telefonunu gösterdi. hemen WhattsApp'a girdiğimde Arda'nın bana bir şeyler yazdığını gördüm.

Arda'm💗: yazıyor...

13:30: çok güzelsin.

Gülerek başımı kaldırdım ve Arda'ya baktım. O da bana bakarak gülmüştü. Hemen cevap yazdım.

                                        13:31: utandırma beni.

13:31: Özledim seni, bahçede buluşalım?
               
                                        13:32: geliyorumm.

Telefonu kapattığımda arda kalkıp bahçeye çıktı. Dikkat çekmemek için ondan 2 dakika sonra takıma "afiyet olsun." Dedim ve bahçeye çıktım.

Yavaş yavaş Arda'nın yanına gittiğimde tabi ki utandığım için ellerim önünde birleşikti. Arda gülümseyip elini çeneme koydu ve önüme gelen saçı kulağımın arkasına sıkıştırdı.

Derin bir iç çekerek yanağımı öptü ve sımsıkı sarılıp kokumu içine çekti. Onun bu hareketiyle tüylerim diken diken olmuştu.

"Ödül töreni için heyecanlı mısın?" Dedim gülerek. Başını salladı ve ellerini belime koydu. Ardından, "ama sen yanımda olacağın için sakin olmaya çalışacağım." Dedi.

Bu güzel ilişkimiz ne zamana kadar sürerdi bilmiyordum ancak hiç bitmesin istiyordum. Birinin aramızı bozmasını, bizi ayırmasını, üzmesini istemiyordum. Açıkçası Sorunsuz bir ilişki istiyordum. Ama hayatın karşımıza ne çıkaracağı belli olmuyordu maalesef...

"Ben her zaman senin yanındayım." Dediğimde  arda başını sallayıp, "hiç şüphem yok." Dedi ve dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu. "Ama bizim şu sorunu halletmemiz lazım."

"Ne sorunu?" Arda gülmemek için dudağının içini ısırırken bense anlamsız bir ifade ile ona bakıyordum. "Ne sorunu söyleyecek misin artık?"

Arda en sonunda konuşmaya başladı. "çok fazla utanıyorsun ve güzelsin. Bu benim için bir sorun. Seninle dışarı çıktığımızda işim zor olacak çünkü çok ama çok güzelsin ve herkes sana bakacak!"

Yavaşça Arda'nın koluna vurdum. "Korktum lan!" Ağzımdan çıkan gereksiz kelime ile arda kahkaha attı. O kadar çok gülmüştü ki artık eliyle karnını tutuyordu. Alt tarafı lan dedim...

"Neye gülüyorsun be! Alt tarafı lan dedim." Arda sakinleşti ve yanıma gelip, "bir insanın ağzına her laf mı yakışır." Diyerek yanağımı okşadı.

Kaç arda yer bu hayvan seni

Abart istersen. Yok katlederim

Beklenir.

"Hadi gidelim artık." Dedim Arda'ya bakarak. "Gidelim sevgilim, ama sen yorulma ben seni sırtıma alırım." Konuşmama izin vermeden beni sırtına aldığında sırtına vurarak bağırmaya başladım, "sen iyice alıştın bu sırta alma olayına!" Dinlemiyor gibi yürümeye devam etti.

"Arda biri görecek bıraksana ya!" Çocuğun inadı tuttu amk bırakmıyor! "Kime diyorum ben!" Arda hiç bir şey demeden beni odamın önüne getirdi. "Törenin saati erkene alındı," diyerek yanağımdan bir makas alıp devam etti. "1 saat sonra tören. Hadi hazırlan bende gidip hazırlanayım."

Gülümseyip başımı salladım ve, "Tamam görüşürüz." Deyip içeri girdim. hemen elbiseyi elime aldım. Çok güzel bir elbiseydi, bana da çok yakışmıştı. Tuvalette elbiseyi giydikten sonra saçımı dümdüz yapıp makyaj yaptım.

15 dakika içinde hazır olmuştum. Geç kalmamak için hızlı olmuştum. Aynanın önünde fotoğraf çekildikten sonra siyah topuklu ayakkabılarımı giydim ve odadan çıktım.

Merdivenden inerken tüm takımın orda olduğunu gördüm. Tek bir kişi eksikti o da Arda'ydı. Büyük ihtimalle hazırlanması uzun sürmüştü. Takım beni gördükten sonra hepsi elini ağzına götürdü.

Emre yanıma geldiğinde bana şaşkın bir şekilde bakıyordu. "Bir şey mi oldu? Herkes neden bana öyle bakıyor?" Dedim. Emre ellerini yanağıma koydu ve alnımdan öptü.

"Mükemmel olmuşsun arden, ondan olabilir mi acaba?" Diyen Emre'ye gülerek bakıp teşekkür ettim. Herkesin 'çok güzel olmuşsun' muhabbetinden sonra gözüm merdivenden inen Arda'ya döndü.

Nutkum tutuldu resmen. Bir Nefes alamadığımı hissettim. sadece bir an, Etraftaki her şey yok olmuş, sadece arda ile ben varım gibiydi.

Hemen arkamı döndüm ve elimi kalbime götürdüm. Takım bu halime gülmüştü çünkü gerçekten utanmış ve heyecanlanmıştım.

Bir anda nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde tüm takım bize gülerek dışarı çıktı. Büyük ihtimalle arda onlara çıkmaları için bir şeyler yapmıştı.

Arda'nın arkamdan gelen nefesi ile arkamı dönmekten vazgeçip olduğum yerde kaskatı kesildim. Nefesi boynumda dolaşırken tüylerimin diken diken oluğunu hissettim.

"Çok güzel olmuşsun.." diye fısıldadı kulağıma. Boynumu yana doğru eğdim ve bir elimi yanağına koydum. En sonunda arda beni kendine doğru döndürdü.

"sende çok yakışıklı olmuşsun..." sesimin titremesinden ne kadar utandığımı anlamış gibi sırıttı. Ellerini belime koydu ve sımsıkı sarıldı. Boynuma küçük bir öpücük bıraktıktan sonra alnımdan öptü. Aslında yüzümün her tarafını öptü desem daha doğru olur...

"Seni çok seviyorum." Dedi arda gözlerimin içine bakarak. Gülümseyip başımı eğdim ve, "bende seni çok seviyorum," dedim.

"Hadi artık gidelim." Arda elimi tutup kapıya doğru yürüdü. Ellerimize bakıp derin bir iç çekerek güldüm.

Altı yedi ay öncesine kadar bunlar sadece rüyamda olur sanıyordum ancak şu an bütün senaryolar gerçek oluyordu.

Tören nerde olacak bilmiyordum. Tahminimde yoktu ancak lüks bir yerde olur herhalde.

Yok bence ahırda yaparlar.

Komiksin bu aralar.

Bu aralar mı? Ben her zaman komiğim kes sesini.


Eveeettt bir bölümün daha sonuna geldikkkk

Bölümü nasıl buldunuzzz?

İyi ve kötü yorumlarınızı bekliyorummm💗💬

Sahalardaki Aşk *FENERBAHÇE*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin