Sahalardaki Aşk *FENERBAHÇE*

17. BÖLÜM

Uyandığım en güzel sabahtı. Arda, bana aşkını itiraf ettiğinden beri kalbim çok hızlı atıyordu ve asla durmayacak gibiydi.

Hızlıca yataktan kalktım ve üstümü değiştirdim. Özenle hazırlanmıştım çünkü bugün güzel şeyler yaşayacağımı düşünüyordum.

Aşağı yemekhaneye indiğimde Emre'nin Arda'nın yanında olduğunu gördüm. Şaşırmıştım ama belli etmedim ve ikisinin yanına gidip selam verdim.

Arda bana göz kırptığında gülümseyip başımı eğdim. Emre bana, "günaydın güzelim," dedi ve yanağımı sıkıp gitti.

Arda, Emre'ye anlamsız bir ifadeyle bakıyordu. Sanki bana dokunduğu için sinirli gibiydi. Daha sevgili miydik bilmediğim için fazla takmadım.

"Otursana," dedi arda. Hemen yanına oturdum ve yemeğimi yemeye başladım. Arda elini omzuma attığında kıpkırmızı olmuş yüzümle ona baktım. Arda gülümseyip, "ne zaman söyleyeceğiz?" Dedi. Anlamıştım ancak belli etmedim.

"Neyi?" Dediğimde, "sence?" Dedi. Güldüm ve yemeğimi yemeye devam ettim çünkü utanmıştım. Hiç beklemediğim bir anda arda, "sevgili olduğumuzu." Dedi.

Ağzımdaki suyu püskürttüm ve öksürmeye başladım. Arda eliyle sırtıma yavaşça vururken kahkaha atıp, "helal, helal." dedi.

Hızlıca masadan kalktım ve, "şey benim işim var, sana afiyet olsun." Deyip koşarak yemekhaneden çıktım. Arda'nın kahkaha seslerini duymuştum. Odama çıktığımda her şeyi hazmetmeye çalıştım ancak hala şoktaydım.

                                       ~~~

Arda'nın anlatımıyla:

Arden'i utandırmak bu dünyadaki en güzel aktiviteydi. Sürekli kıpkırmızı olduğu için yanakları çok güzel oluyordu, bu onu çok ama çok tatlı gösteriyordu. Her söylediğim kelimeye utanıyor ve benden kaçıyordu.

İrfan abinin yanıma gelmesiyle telefondan başımı kaldırdım. Sandalyesini yanıma çekmiş, bana gülerek bakıyordu. "Bir şey mi oldu abi?" Dedim anlamaz gözlerle bakarken. "Seninle bir şey konuşmak istiyorum."

Başımı sallayıp dinlemeye başladım. İrfan abi boğazını temizleyip anlatmaya başladı. "Bak arda, son zamanlarda seni çok mutlu görüyorum, bu çok güzel bir şey ancak Arden'le aranda bir şey olduğu çok bariz. Ben ikinizi çok yakıştırıyorum, yanlış anlama. Sevgili olursanız bile sizi desteklerim." Dedi ve devam etti.

"Ama bizim ve Emre'nin Arden'e ne kadar değer verdiğini biliyorsun. Emre benim yanıma gelip 'arda ve Arden'in arasında bir şey var. Arden benim kardeşim gibi. Arda eğer kardeşimi üzecek olursa karşısında beni bulur' dedi o yüzden seninle konuşmak istedim. Bu takımdaki herkes sizi yakıştırıyor emin ol. Siz odaya gittikten sonra sizin hakkınızda konuşuyoruz."

Ağzım açık bir şekilde irfan abiye bakıyordum. Dedikleri çok güzel şeylerdi ve gerçekten bizi yakıştırmasına çok sevinmiştim. "Gerçekten yakıştıyor musunuz bizi?" Dedim ağzım açık bir şekilde.

Başını sallayıp, "tabiki de." Dedi. Arden'e olan duygularımı ona anlatmak istedim. İrfan abi o an Sanki içimi okumuş gibi, "anlat." Dedi.

Uzun tutmak istemediğim için kısaca anlattım. "Arden takıma ilk geldiğinde çok beğenmiştim onu ama böylesine aşık olacağımı tahmin etmemiştim. Takımın enerji kaynağı gibi sanki. Sürekli gülüyor, bizi neşelendiriyor, gülümsetiyor. Onu seviyorum."

İrfan abi eliyle omzuma iki kere vurdu ve içli içli "bende gözde ablana böyle vurulmuştum. Ahh ahh." Dedi. İkimizde gülüşmeye başladık. İrfan abiyle biraz daha konuştuktan sonra Arden'in odasına gittim ve kapıyı çaldım.