Kayıp Ruhlar

5. BÖLÜM

04/12/2037 08.52.12

LYDİA WİLSON

Bu hastanenin ikinci cinayeti Miguel Hale. O beni çok korkutuyor taşımalar falan ama ölmesine şaşırdım, söylenenlere göre kalın bir bıçak boynundan boğazına kadar kesmiş. Kim yaptıysa Tanrı cezasını verecek. Liam Hemşire'nin gölgesinden gelişini anladım ve ayaklanıp kapıya doğru yürüdüm.

-Lydia.

Ondan korkuyordum hastalığımdan dolayı ona alışmam için bunu verdiler bana çok iyi olsa bile korkutuyor.

-Duş saati.

Dolaptan gerekli kıyafetlerimi aldım. Liam Hemşire'nin uzağından yürüyerek ten duş katına gittik herkesin kendine özel kabinleri vardi benimki genişti çünkü dar alanlarda duramazdım. Liam Hemşireye baktım ve bir şey söylemesini bekledim...

-Lydia, hadi gir duşa.

-Peki ama sen burada mı bekleyeceksin ?

-Rahatsız oluyorsun biliyorum ama şuanda bir katil var ve benim yanında olmam gerek. Hadi soyun ve duşa gir tabi istersen kabinde de soyunabilirsin.

Bu duşa kabinlerin bir özelliği vardı, bunlar kapsül şeklinde olan duşakabinler içerisinde düğmeler ve kişiye özel her türlü ihtiyaç bulunmakta.

-Merak etme eğer istersen cam film kaplanıyor ama benim burda olmam lazım.

Olumlu bir şekilde gözlerimi kırptım ve duşa kabine girmek için adım attığımda zaman Liam Hemşireden bir ses geldi.

-Ee Lydia, sağ alt düğmeye basmalısın yoksa buğlanmaz.

Olumlu bir şekilde başımı salladım ve duşakabine girdiğimde sağ alt düğmeye bastım. Ve önümdeki Cam buğulanmak yerine silinmeye başladı...

-Ne oluyor ?

Liam hemşire hızlıca yanıma yaklaştı ve benim karşımda durdu.

- Ah lydia yanlış tuşa bastın, durmaz bu.

Derin bir nefes aldıktan sonra arkasını dönmesi için işaret ettim. Liam hemşire biraz ilerledikten sonra üzerimi çıkartmaya başladım.

Liam'ın beni siyah camdan gözlemlediğini biliyordum ama bana bakması gereken kişi olduğunu düşünerekten bir şey dememeye çalıştım ama çok rahatsızlık duyuyordum. Buzlu nefesimle birlikte zor bir duş aldım. Hazırlanmış olan bornozumu giydim ve derin bir nefes alıp kapsülün kapısını açtım. Liam hemşire bana yaklaştı ve kolumdan tutup dikkatlice hemen önümde duran tekerlekli sandalye ile bakıştım.

-Liam hemşire ?

-Üzgünüm Lydia ama uyarılar verildi röntgen çekineceksin sonrasında odana gideceğiz yemeğini falan orada yiyeceksin ben de yanında kalacağım.

-Ama neden ? Bu sadece bana özel değil dimi ?

Liam hemşire önüme geçti ve pratik bir hareketle eğildi. 

-Lydia korkma lütfen bu şuan hastanedeki tüm hastalar için önlem. Hazır sende duştan çıkmışsın ve çıplaksın röntgen çektirelim yarın tekrar yorulma.

Olumlu gözlerimi aşşağıya çevirdim ve parmaklarımla oynamaya başladım. 

1 SAAT 14 DAKİKA 58 SANİYE SONRA

Verilen ilaçlardan dolayı başım dönüyordu. Liam hemşire beni kolumdan tuttu ve sakince tekerlekli sandalyeye oturttu. Doktor bir şey anlatıyordu ve ben güçlükle hemşiremin kolunu tutuyordum. Liam Hemşire ise dayanabilmem için bir eli omzumda duruyordu. Başım dönmeye başlamıştı midem bulanıyordu ve o an geldi ki hızlıca terapi odasındaki tuvalete koştum ve kustum.