Biyolojik Ailem ARALLAR

3.Bölüm

Nisa Aral

"Erken mi başladın" dedi Serkan abim. Kafamı salladım.

"Çocuklar eve gidince detaylı konuşursunuz. Kızım istersen önce gidip eşyalarını alalım sonra eve geçeriz" dedi babam.

"Ben o evden hiç bir şey almayacağım bi ara gidip alışveriş yaparım" dedim.

Bana geçmişimi hatırlatan hiçbir şey istemiyordum.

"O zaman siz eve gidin bizde alışverişe gidelim" dedi annem.

"Boşuna yorulmayın ben hallederim" dedim.

2 Buçuk Saat Sonra

"Anne o elbiseleri bırak alsan bile giymem" dedim.

Kafeden çıkıp avm'ye gelmiştik. Annemle baya gezmiştik. Nasıl olduğunu anlamasam da beni kandırmayı başardı. 2 saatte annemle aramızda bi bağ oluştu.

"Kızım niye bak ne güzel elbise"

"Anne hem ben eşofman dışında bir şey giymem hem de yaptığım ve yapacağım işlerde giyemem"

"Annecim neden öyle diyorsun her genç kız elbise giyer" dedi.

Her genç kız giyiyor olabilir ama giymiyorum ve giymeyeceğim. O iğrenç insanlar yüzünden...

"Anne hadi artık" dedim.

--------------------------------------------------------------------

Eve gelmiştik. Benim yaşlarımda bi kız kapıyı açtı. "Hoşgeldiniz Ezgi Hanım" dedi sahte bi gülümsemeyle. Bu gülümsemeyi her yerde anlardım.

"Hoşbulduk" dedi annem.

Birlikte içeri girdik. Babam, Kerem abim, Serkan abim,Polat abim ve tanımadığım 4 erkek koltukta oturuyordu. Hepsinin bakışları bana döndü. Annem babamın yanına oturdu ben ise hala ayakta dikiliyordum.

"Kızım otursana" dedi babam.

Herkesden uzağa erkeklerin karşısına oturdum.

"Bu kız o kız mı" dedi aralarından biri.

"Evet Murat sizin gerçek kardeşiniz" dedi annem.

Babam yanındaki tanımadığım kişilere bir şeyler fısıldadı. Onlarda önce oflayıp konuşmaya başladı.

"Ben Murat, Kerem abinden küçüğüm"

Kerem abinden ?

"Ben Fırat, en büyük 2.abinim" dedi ortadaki.

"Hey aramızda 2 dakika var diye onun 2.abisi olmuyorsun"

"Sonuçta senden büyüğüm. 2 dakika da olsa"

"Ben Furkan 2 dakika ile benden büyük olduğunu zanneden çocuğun ikiziyim." Dedi

Son bir kişi kalmıştı. Sanırım en büyükleri oydu. Telefonu ile ilgileniyordu.

"Birol oğlum sende tanıtsana kardeşine kendini" dedi annem.

"Anne üzüleceğimizi ve tekrar dağılacağımızı bile bile kızı getiren sizsiniz. Ne yaptığınız beni ilgilendirmiyor sizde bana karışmayın." Dedi.

Annemin üzüldüğünü çok rahat anladım. Çünkü gülen yüzü birden soldu. Benim adım da Nisa ise buna susmazdım.

Susmadım da.

"Anneni üzmeye hakkın yok" dedim.

"Bu seni ne kadar ilgilendiriyor"

"Seni ne kadar ilgilendiriyorsa o kadar" dedim.

"Bana bak-" sözünü kesip "Bakıyorum zaten" dedim. Arkadan kıkırdama sesleri gelirken kaşlarını çattı.

"Önce benimle düzgün konuşacaksın. Senden 10 yaş büyüğüm-" tekrar sözünü kestim.

"Saygıyı hak edenlere saygılıyım zaten. Ayrıca sanki sen saygılı davranıyorsun da bana söylüyorsun" dedim.

"Beni tanımadan saygılı davranıp davranmadığı mı nereden vardın" dedi.

"Biraz önce annene dediklerinden vardım. Kadını üzdün"

Tam konuşacaksın babam araya girdi.

"Tamam kavga etmeyin" dedi.

"Nisa boşver kızım sen abini söyle bakalım ne okuyorsun" diye devam etti. Annem de merakla baktı.

"Tasarım okuyorum. Ayrıca da dövüş sporları kulübündeyim"

"Neden seçtin peki"

Gülümsedim. "Benim için özel olan biri istemişti bu bölümü daha doğrusu kendisi de tasarım okumuştu o yüzden"

"Sevgilin istemiş belli" dedi Birol abi bozuntusu.

"Ne alaka" dedim.

"Sırıtmandan belli"

"Seni alakadar etmeyen şeylere burnunu sokma özellikle de benimle ilgili şeylere"

"Çok meraklıyım zaten senin sevgiline"

"Sevgilim falan yok" dedim hafif yüksek sesle.

"O sesini alçalt önce" dedi o da hafif yüksek sesle.

Selammmmkeeeeee.

Nasılsınız

Birol Aral hakkında ne düşünüyorsunuz

Sizi seviyorum 

Yeni bölümde görüşmek üzere