Ateş Yıldız Aral'dan
Kapıyı annem açtı. Önce beni taradı. Koluma ve elime baktı. Gözleri doluydu. Gelip sıkmadan sarıldı ve ağlamaya başladı.
"Anne ağlama" dedim fısıldayarak.
Benden ayrılıp yüzüme baktı.
"İyi misin doğruyu söyle"
"İyiyim sadece kolum biraz ağrıyor" diyip alçılı kolumu gösterdim.
Arkadan babam geldi ve sarıldı.
"Çok korkuttun bizi"
"Özür dilerim" dedim benden ayrıldı.
"Özür dileme. İyi misin"
"İyiyim"
İkiside Atakan abiye baktı.
"İçeri geçelim mi"
Annem elini belime koyup benle içeri girdi. Arkamdan Atakan abi de girdi.
Herkes salonda oturuyordu. Hepsinin gözleri ağlamaktan kıpkırmızıydı.
"Aral Family ne bu haliniz" dedim.
Herkes bana baktı.
"Sen varya sen" diyip sarıldı Alper amcam.
"Alper abi bırak yeğenimi" dedi Akın amcam.
"Kes sesini Akın"
Alperen amcam, Alper amcamı çekip kendi sarıldı.
"Amca kolum" dedim. Hemen ayrıldı.
"Çekilin de torunuma bakayım" dedi dedem. Gelip sarıldı.
"İyi misin torunum"
"İyiyim dedem"
Herkes sırayla gelip sarıldı. Abimler hariç. Karan abiye baktım.
"Ben yapmadım. Kaza" dedim.
"Biliyoruz" diyip sarıldı.
"Hadi bırakın kızı anlatsın" dedi babam.
Atakan abi hâlâ ayaktaydı. Ona yanımı işaret ettim. Gelip oturdu. Tüm erkekler kaşları çatık bakıyordu.
"Atakan abi. Beni o buldu ve hastaneye götürdü" kısaca herkesi tanıttım.
"Memnun oldum efendim"
"Sag ol oğlum torunumu buldun" dedi dedem.
"Kim olsa aynı şeyi yapardı"
"Yemeğe kal oğlum. Birlikte yiyelim" dedi babaannem.
Telefonuna bildirim geldi. Abimdendi.
"Peki"
"Hadi o zaman herkes sofraya" dedi babam.
Abilerimin hiç biri yüzüme bakmıyordu. Kafaları eğikti.
Atakan abi ile babamın arasına oturdum.
"Afiyet olsun" dedi dedem. Herkes başladı. Babam hem kendisi yiyor hem de bana yediriyordu.
Yemekten sonra tekrar salona geçtik. Olanları anlatıyorduk.
"Hava karanlıktı. Ben motor sürüyordum. Yolu döndüğüm gibi karşıma tır çıktı. Direksiyonu saga kırdım. Motor ile beraber sürünüp yol kenarından düştüm. Düşerken kayalara çarptım. Büyük bir tanesi sağ kolumun üzerine düştü. Sol avucum ise içenler şişelerini almayıp orada bırakmış. Taşlar düşünce kırıldı ve elime geldi. Tam 5 gün aç susuz ve uykusuz durdum. Dayandım. Atakan abi yanıma geldi. Ambulans aradı. Gelene kadar yanımda durdu. Hastaneye gittik. Serum yedim. Dinlendim ve geldim"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Biyolojik Ailem ARALLAR
Teen Fiction17 yıl hayatı yalanla ve acıyla dolu bi kız... Bu, iki bebeğin karıştırılması sonucu ortaya çıkan bi hikaye. Bakalım genç kız yeni ailesine, yeni abilerine ve yeni bir hayata alışabilecek mi? Başına neler gelecek?
