Hyunjin'in Felix'iyim / hyunlix ✓

2

Sınıfa geldiğimde her yer karmaşa içerisindeydi. Boş bir yer ararken gözüm bir çocuğa takıldı. Sarı saçları, çekik mi çekik o güzel gözleri ve dudakları baya bir göz alıyordu. Umarım bu Minho'nun bahsettiği çocuk değildir. Yanına gittim.

"Ş-şey merhaba."
"Hı?"

Ne yani, uyuyor muydu bu şimdi! Ama az önce uyanıktı.

"Yanın boş mu? Yeni geldim de."
"Off bi git başımdan uyuyorum kör müsün?!"

Bu kendini ne sanıyor? Ben ona nasıl davranıyorum o bana nasıl davranıyor. Tam kalkacakken omzuma bir el dokundu.

"Bu arada yanım boş oturabilirsin."

Yanına oturdum oturmasına da aklımda on bin tane soru vardı. Kim bu çocuk? Minho'nun bahsettiği çocuk mu yoksa değil mi.

"Şey, adın nedir acaba?"
"Sanane?"

Ya bu kendini ne sanıyor? Daha tanışmadan bu haller edalar? Şu anda elimde olsa onu bir kaşık suda boğmak isterdim.

"Artık sıra arkadaşınım ya hani bilmem gerek ya."
"Peki. Adım Hwang Hyunjin."
"NE!?"

Hayır hayır olamaz! Şu anda okulun en belalı çocuğunun yanında oturuyorum! Tanrım, sanki başka boş sıra yoktu. Şimdi kalkıp başka yere otursam da ayıp olur aslında. Off aferin sana Felix. Büyük, kocaman bir şey başardın, aferin.

"Neden bu kadar şaşırdın ki."

Aah hayır hayır neden yanaştı bu yanıma. Yüzümün kızardığını hissediyorum. İlk günden rezil olmak istemiyorum.

"Hey! Yüzün kızardı, utandın mı yoksa?
"H-hayır ne utanması. Hem yüzüm falan kızarmadı benim."
"Ya ya kesin. Bu arada sen kimsin? Hani artık sıra arkadaşınım ya hani."

Ya bu beni taklit ediyor. Ben acaba yanlışlıkla başıma bela mı açtım?

"Adım Lee Felix."
"Gerçekten mi? Bende Felix ismini çok severim. Seninle sanırım mükemmel zamanlar geçireceğiz Lee Felix :))"

Son cümleyi söylemez olaydı. Şu anda sıçtığım apaçık ortadaydı. Ne halt yedim de bu okula geldim ben. Ne halt...