Sabah olmuş, güneş parlıyordu. Hemencecik kalktım ve banyoya koştum. Bakım yaptım çünkü bugün Hyunjin'le buluşucaz. Üstümü giyip kediciğime mesaj attım.
"Anne ben çıkıyorum."
"Görüşürüz oğlum. Dikkat et."
Yaklaşık on dakika sonra Hyunjin geldi.
"Off Felix'in göz kamaştırıyorsun. Haydi atla. İlk başta kahvaltıya sonra lunaparka sonra da sahile gidelim."
"Tamam askm."
Kahvaltıcıya geldik. Kahvaltımızı yaptık. Canım papatya çayı istedi. Bir güzel içtim.
"Lunaparka gitmeye hazır mıyızzzz?"
"Eveeett!"
15 dakika sonra lunaparka vardık.
"İlk başta çarpışan arabalara gidelim miii."
"Olur gel bakalım bin hadi."
Ananı avradını insan ilk binişte kaza mı yapar? Neyse moralimi bozamam.
"Hyunjin 360'a binelim mii."
"Sen ve 360? Güldürme beni lix."
"Hadi yaa. İlk defa götüm yedi. Binelim hadi ne olurrrrr. Beni seviyorsan. Hadiiii."
"Amaaann tamam binelim. Bir kere geliyoruz şu hayata. Haydi gel bakalım civciv kuşum."
Abi kemerleri taktı. İlk başta hafif hafif salladı. Sonrasında hurraaa.
"ALLAH KAHRETSİİİİİNNNN. BEN NEDEN BUNA BİNDİMMMMM. AĞAĞAĞAĞAĞAGSGAGAGAGAG. İMDAAAAT"
Artık bağıramiyordum çünkü nefesim içime kaçıyorudu. Neyse indik.
"Nasıldı civciv?"
"Bok gibiydi."
"Ben sana demiştim. Gel başka aletlere binelim."
Bilmem kaç saat lunaparkta kaldık. Hyunjin'i kaybetmekten çok korkuyordum. İyiki tanımışım onu. İyiki gitmişim o okula. İyi ki oturmuşum o sıraya.
2 saat sonra
Sahile geldik. Hani böyle yürüyüş yerleri vardır da denizin dibinde taşlar vardır ya. İşte oraya oturduk.
"Hyunjin."
"Efendim?"
"Çok teşekkür ederim."
"Ne için?"
"Bana yaşattıkların için, bugün için, her zaman,her an, her saniye için çok teşekkür ederim. Seni çok ama çok seviyorum."
"Bende teşekkür ederim civcivim. Bende seni çok ama çok seviyorum. Sen bu dünyada bana verilmiş en güzel şeysin...."
SELAMLAR! DAYANAMADIM FİNALİ DE ATAYIM DEDİM. BU HİKAYEYİ BİTİRMEK HİÇ İSTEMİYORUM AMA HER GÜZEL ŞEYİN BİR SONU VARDIR🤧. FİCİMİ OKUDUĞUNUZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. NİCELERİNDE GÖRÜŞMEK ÜZERE❤️🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍💗♥️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hyunjin'in Felix'iyim / hyunlix ✓
RomansaOkulun ilk günü belalı bir çocukla yan yana oturunca en fazla ne olabilir ki?
