SMILE FOR ME • TAEKOOK ✓

2'

Haiii, ben geldiiim. Fic yeniyken, yazacaklarım kafamda hazır ve tazeyken arayı açmadan bölüm getirdim sizlere^^

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

Kulaklığımı almadığımı fark edince, peşinden koşmak yerine sınıfa geri dönmüştüm.

Kulaklığımı masanın üstünden kaptığım gibi koridora çıktığımda çoktan gözden kaybolduğunu görünce dudaklarımı şişirerek ofladım.

"Bir dahaki sefere seni gördüğümde sormak yerine krakeri ağzına tıkıştıracağım Taehyung." diye kendi kendime söylenerek krakerimin paketini öptüm. "Bu sevilmez mi ya."

Sallana sallana otobüs durağına geldim. Durak biraz boşalmış, kalabalık dağılmıştı.

Yolda gelirken otobüsümün dakikasını kontrol ettiğim için epeyce oyalanarak yürümüştüm.

Durağa vardığımda, krakerimi yavaş yavaş yemeğe devam ederken durakta bekleyen kişilerin arasında onu gördüm.

Duraktaki insanlardan oldukça uzak duruyor, sanki otobüs beklemiyormuş gibi önüne bakıyordu.

Ne tarafta oturuyordu acaba? Müdür onu tanıtırken Daegu'dan buraya taşındığını söylemişti.

Gülümseyerek kraker paketimi kontrol ettim. Son iki tane kalmıştı. Yaşasın. Az önce okuldayken aklımdan geçen düşünceleri işleve geçmenin tam da sırasıydı. Bu krakerlerden birini onun ağzına tıkıştıracaktım.

Omzumdan kayan çantamın askısını düzeltip durakta bekleyen öğrencilerin arasından sıyrılarak geçip onun önüne dikildim.

Başımı hafifçe eğerek ona bakmaya çalıştığımda, öyle bir yola dalmıştı ki, boynunu bir santim bile oynatıp bana bakma zahmetinde bulunmadı.

Aralık görünen dudaklarını fark edince sırıtarak bunu fırsat bilip paketteki son iki krakeri alıp birini onun aralık dudaklarından içeriye ittim.

Neye uğradığını şaşırmış gibi omuzları hafifçe sallanırken başı, bakışları beraberinde bana çevrildi.

Dudakları arasına sıkıştırdığım krakeri alıp dudaklarından ayırırken diğer kraker parçasını da ağzıma tıkıştırıp ona göz kırptım.

O sırada otobüsüm geldiğinde, elimdeki boş paketi avuçlarım arasında ezip büzüştürerek arkasında kalan çöp kutusuna attım.

"Ye ye, bakma. Zehir değil." diye homurdanarak otobüse bindim.

Otobüse bindiğim gibi arkada boş yer görünce hızlıca oraya yönelip oturdum. Çantamı kucağıma koyarken, Taehyung'un da benimle aynı otobüse bindiğini ve bana doğru yürüdüğünü gördüm.

Ağzı doluydu ve ağır ağır çiğniyordu. Krakeri çöpe atmayıp yediğini görünce dudaklarıma geniş bir gülümseme asıldı. Ah neden bu beni bu kadar mutlu etmişti ki?

Ona bakarken beni yakalayınca, yanımda yer olduğu için elimi yanıma pat pat vurup gelmesi için başımla işaret verdim.

Ama o başını önüne çevirip otobüste oturacak yer olmasına rağmen oturmak yerine otobüsün kapılarının olduğu bölüme geçip bana arkasını dönerek cam bölmeye sırtını yasladı.

Dudaklarımı şişirerek ofladım. O sırada başıma okuldan başka bir öğrenci dikilince elimi geri çekip cama başımı yaslarken, öğrenci de yanıma oturdu.

-

Trafik sebebiyle 4 duraklık mesafe olan evime, yarım saatte varamamış, neredeyse inmek üzereyken son bir durak kala trafik açılınca bu düşünceden vazgeçmiştim.