SMILE FOR ME • TAEKOOK ✓

20'

"Jungkook, uykun geldiyse uyuyabilirsin." Esnediğim anda, yanımda koltukta oturan Taehyung'un sesiyle birlikte elimi ağzımdan indirip gülümsedim.

Gözlerimi açık tutmakta güçlük çeken ben değilmişim gibi, başımı iki yana salladım. "Uykum yok, iyiyim." dediğimde alt dudağını ısırıp başını olumlu anlamda salladı.

Dudaklarımdaki gülümseme eşliğinde onun yan profilden yüzüne bakarken derin bir nefes çektim içime. Ardından bakışlarımı yüzünden güçlükle ayırıp başımı önüme çevirerek televizyona odaklandım.

"Sevdiği için sahile geldi yine..." diye fısıldadığımda beni onayladığına dair homurtular çıkarttı.

Filmde hızlı bir geçmiş geçiş sahneleri çıkarken, Taehyung'un sesini işittim. "Aslında her gün geliyordu..."

Yeniden esnedikten sonra sızlayan kirpik diplerimi parmak uçlarımla ovuşturdum.

Bir an, göz kapaklarıma bir yük bindirilmiş gibi ağırlaşırken gözlerimi yavaşça yumdum. Sadece birkaç saniyeliğine dinlendirmek için gözlerimi yumsam bile, uyku beni amansızca kendine çekmeye hazırlıklıydı.

Gözlerimi geri açmaya fırsat bulamayacak hâle gelirken, başım yavaşça yaslandığı koltuktan sıyrıldı.

Kayan başım onun omzuyla çarpışma yaşarken birbirine yapışan kirpiklerim aralamak zorunda kaldım. Başımın ansızın kayması sebebiyle istemsiz irkilme yaşadığımda, saçlarımda ufak bir dokunuş hissettim.

Araladığım gözlerim hızla geri kapandı. "Sana uyumanı söylemiştim, uyuyakaldın badem gözlü çocuk." diye fısıldadı saçlarımı okşarken.

Dokunuşuyla içim titredi, öyle garip bir heyecan silsilesi sarstı ki içimi...

Anlık içim geçmişti ve başım geniş omzuyla çarpışma yaşadığı anda tam uykuya dalamadan uyanmıştım. Lakin o şu anda uyuyor olduğumu zannediyordu. 

Dahası... Başım omzunda, elleri ise saçlarımın arasındayken uyandığımı hissettirmek istemiyordum. Şu anı bozmak gerçekten zerre istemiyordum.

"Jungkook." diye fısıldadığında, gerilsem bile gözlerimi açıp doğrulma gibi bir girişimde bulunmadım.

"Pekâlâ seni odana taşıyayım badem gözlü çocuk." Bana böyle seslendikçe kalbim yerinden fırlayacakmış gibi çırpınışlara geçiyordu.

Yavaşça geri çekildiğinde başım omzuyla olan temasını kopardı. Gözlerimi kapalı tutmaya özen gösterirken, başım kaymadan beni sıkıca kavradı.

Oturduğum koltuktan kucağına aldığında başımı göğsüne yaslayıp ağzımı şapırdattım.

Kapalı kalan gözlerim sebebiyle yeniden uykunun kollarına adım adım çekilirken, basamakları çoktan tırmanmayı bitirdiğini fark ettim.

Saniyeler sonrasında, kontrollü adımları onu odama ulaştırdığında, bedenimi sarsmadan yatağın soğuk yüzüyle buluşturdu.

Onun sıcacık kollarından sıyrıldığım için vücudum istemsiz ürperdi. Taehyung üşüdüğümü anlamış gibi pikeyi çekiştirerek ayaklarımın altından kurtarıp üstümü örttü.

Tam geri çekildiğini düşündüğüm için gözlerimi açacağım sırada, yatağımın kenarının hafifçe sarsıldığını hissettim. Gözlerimi kapalı tutmaya devam ederken, kısık sesini işittim.

"Bugün... Annem öldüğünden bu yana ilk kez bisiklete bindim Jungkook."

Sözleri yüreğimi sızlatırken, parmaklarını alnıma dökülen saçlarımda hissettim. Saçlarımı parmaklarının uçlarıyla geriye doğru itekleyip alnımı açığa çıkarttı.