Sadece bir kaç saat sonra taburcu edildim . Eve gitmeye korkuyordum bu yüzden beni buraya getiren beyefendi ile tanışmaya karar verdim . Hemşire dışarıda olduğunu söyledi . Kapıdan dışarı çıktığımda onu gördüm, kahverenginin en koyu tonuydu gözleri tıpkı benimki gibi,ama benim aksime o
bana nefret ile bakıyordu ben ise hayranlıkla bakıyordum gözlerine .
Yanıma geldiğinde,bileğimi kavrayıp beni bir köşeye çektiği gibi yanağıma bir tokat indirdi . Canım acımıştı,ama bu onun umrunda bile değildi . Bana sessizce bağırmaya başladı ."Aptal,şımarık ilgi bağımlısı kız ! Senin yüzünden pazar günüm mahvoldu . Pazar günüm senin o aptal psikolojik sorunlarından daha önemliydi . biri gibi görünmesini istemezdim .
Hastaneden çıktığımda gözlerimden akan bir sıcaklık hissettim . Tekrar .
Çok aşağılayıcı değil mi?
Canım açıyordu , çok fazla acıyordu .
Geçecek miydi ? SanmıyorumBu olayın ardından iki gün geçmişti .
Hâlâ bunu aşmış değilim . Neden böyle davranmıştı ki ? Şuan evde duvarı izliyordum,acaba cidden pazar günü benden önemli miydi ? Sanırım evet .Mükemmel bir karar verdim . Tekrar intihar edicem . Hmm kabloyla mı boğsam kendimi , yoksa aynı yere gidip kendimi boğsammı ? Bileklerini kesmeye ne dersin ? Arkamdan gelen bir sesle irkildim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevilemeyenler
Literatura KobiecaMona ve Lizard İntihara meyilli bir kız Kızı kurtaran adam Ama adam kızdan nefret ederse ...