sadece sen ve ben ||minsung||

7

Sen ne dedin!

J:Sevgilim olur musu-

Ve o anda içeri doktorlar ve hemşireler girdi:

D:Merhaba Jisung'cum , nasıl hissediyorsun kendini? A bu arada cum diyorum ama sorun olmaz değil mi?

J:Yok olmaz, hatta daha iyi. Çok kötü değilim ama hala terliyorum.

D:Anladım,onlar normal belirtiler zaten ama şu zamanlarda kendine dikkat etmen lazım çünkü anksiyete her an gelebilir. Biz bunun hakkında sana bilgi vericez. Şimdilik birkaç ilaç yazdım onları düzenli kullan tamam mı?

J:Tamam:)

H:Yarın taburcu olabilirsiniz efendim:)

J:Teşekkürler:)

------------------------

Jisung'dan

1 gün sonra:

Uyandığımda bir yatakta sefil şekilde yatıyordum ama burası yurt değildi, neresiydi burası? Aa hatırladım amcam Seo Changbin'in eviydi burası. Aniden amcam yanımda belirdi:

SC:Günaydın Jisung. Hadi kalk şu lanet olası yurdu şikayet etmeye gidicez!

J:Ama neden?!

SC:Çünkü herşey yurda gidince oldu. O oda arkadaşın Minhoyu da yurttan attıracam sokaklarda sürünsün salak!

J:Ama onun bi suçu yok!

SC:Bak Jisung sinirimi bozma gidicez diyorum kalk!

J:Hiçbiryere gitmiyorum gerekirse evden at umrumda değil!

SC:O zaman çık dışarı! Bidaha da görmesin gözüm seni!

Eşyalarımı ve çantamı elime tutuşturup beni dışarı attı ve kapıyı yüzüme kapattı.

Yine terlemeye başlamıştım.Aynısı oluyodu yine, hayır, hayır olmasın, hayır şimdi olamaz ya!

Kafamı duvara sürttüm,yere çöktüm ve sakince bekledim. Tamam, sakindim. Bitti bitti herşey bitti. Sakinleşince ayağa kalktım ve yurda doğru ilerledim..

---------------------------- 

Minho'dan

Jisung u amcası almıştı ve gitmişti, ben ise bir otobüse binip yurda gittim.

Jisung bana en son sevgilim olur musun dedmişti. Acaba gerçek mi demişti?

Yanımdaki yatakta hala kıyafetleri, kanlı çarşafı, yastığı, ve telefonu vardı...

Kapı çaldı,bu saatte kim gelir diye düşünürken bir ağlama sesi duydum. Bu-bu-bu onun sesiydi Jisung'du bu.
Koşarak kapıyı açtım ve onu içeri aldım. Yüzü kıpkırmızı olmuştu elleri titriyordu ve çok terlemişti.

Nolmuştu bu çocuğa?

İçeri girdiği anda azındaki tüm sözleri ben sormadan söyleyiverdi:

J:Minho amcam beni dışarı attı çünkü seni yurttan atıcaktı bende umrumda değil dedim ve kendimi dışarda buldum. Sonra yine anksiyetem tuttu ve bittikten sonra buraya geldim. MİNHO BEN ARTIK SIKILDIM BU HAYATTAN HERKES BANA KARŞI HERŞEY BANA KARŞI. LÜTFEN ÖLDÜR BENİ GİTSİN!! BEN Bİ İŞE YARAMIYORUM! 😣😫😩😭

M:SAKİN OL JISUNG  SEN MÜKEMMEL BİR İNSANSIN SEN OLMASAN BEN HİÇBİRŞEY YAPAMAM LÜTFEN SAKİN OL. DÜZELECEK HERŞEY. SENDE BENDE ÇOK MUTLU OLCAZ TAMAM MI! ŞİMDİ SAKİN OL VE OTUR ŞURAYA.

J:Tamam... (hafif ağlamaklı)

Jisungun gerçekten psikolojisi bozuktu. O akşam onu sakinleştirmeye çalıştım. Birazdaha iyiydi, bacağıma kafasını koydu ve uyumaya başladı. Onun o tatlı uyumasına dayanamadım ve bende uyumaya başladım...

~Devam edecek

(Heyecanlı yerde mi kestim bilmiyorum ama bence güzel ve aksiyonlu oldu)