out of the woods (larry)

3

Harry bacaklarını kendine çekmiş gece lambasının aydınlattığı odada ağlamaktan yanan gözlerini etrafta gezdiriyordu.
Camına atılan taş ile irkilirken kaşlarını hafifçe çattı ve kalkarak perdesi çekili pencereden gizlice dışarıya baktı.

Ryan kaşlarını çatmış omeganın perdeleri çekili penceresine bakıyordu.

Ryan onu fark etmeyince Harry de pencereyi açmamayı düşündü. Aslında korktuğu şey katil değildi, korktuğu şey Ryan'ın, Doncaster'a gidişine olan tepkisiydi.

Ryan önceden böyle biri değildi diye düşündü Harry. Bu olaylardan sonra sanki değişmiş gibiydi. Ya da ona öyle geliyordu. Eğer gideceğini söylese ne tepki verirdi ki? Üzerinde yine alfa sesini kullanır mıydı? O delici kehribar gözlerini yeşillerine dikip neler söylerdi kim bilir...

Ryan'ı seviyordu ancak geçen gece kendisini kırdığı için eve almak istemiyordu onu.

İç çekip yatağına oturdu. Zaten anne ve babasının ışığını açık görünce gider diye düşünmüştü ancak bu sefer camına gelen vurma sesi ile irkilerek pencereye döndü.

Penceredeki silüeti görünce kalbi korkuyla hızlandı. Oturduğu yerden kalktı ve temkinli adımlarla pencereye yaklaşıp perdeyi hızlıca çekti. Sonrasında ise Ryan ile karşılaştı.

Bu sefer Harry mecburen kildi açıp onu içeriye almak zorunda kalmıştı.

Ryan yavaşça içeriye girerken Harry pencereyi kapatmadı. Yabancı bir Alfanın kokusunu anlayabilirdi babası. Bu yüzden içeriye giren esinti sayesinde belki keskin alfa kokusunu giderdi.

"Güzelim?" Dedi Ryan fısıldayarak. Yanağını okşamış, burnuna küçük bir öpücük bırakmıştı.

Harry'nin yeşilleri hemen dolmuştu. Bunun üzerine Ryan hızla omegaya minik bir öpücük vermişti.

"Ağlama..." Dedi kollarını etrafına sararken. "Ne oldu sana? Söyle alfana."
Harry alfana derken yaptığı vurguyu fark etse de bir şey demeden burnunu çekerek Alfanın göğsüne sokuldu ve onun kokusunu içine çekti.

Bunu yapmasıyla beraber yeşil gözlerinde oluşan mor halka anında belirse de, sonrasında yok olup gitmişti.

"Ryan..." Dedi Harry kısık bir sesle.

Ryan yaşlarla ıslanmış yanağını sildi tekrar omeganın. "Söyle güzelim?" Dedi şefkatli bir tavırla.

"B-babam beni buradan göndermek istiyor."

Ryan bunu duyması ile beraber bütün sinirin vücudunda elektrik gibi yayıldığını hissetti. Harry zaten bir türlü ailesine mühürlenmek istediğini dile getirmiyordu bir de babası onu sürüden göndermek istemişti.

Sürüde öldürülen alfadan onun da haberi vardı. Harry'nin babası bundan dolayı endişe ediyordu, belliydi. Ancak eğer Harry onun gibi bir alfayla mühürlenirse onu koruması daha kolay olurdu.

"Ne demek seni göndermek istiyor?" Dedi sert bir sesle.

Harry sesinden ürkse bile kollarında olduğundan çıkamaz ve kaçamazdı bu yüzden korkmasıyla olduğu yere sinmesi bir olmuştu. Tepki vermemiş ve gözlerine bakmamıştı.

Ryan çenesini sıkıca kavrayıp Harry'nin yaşlarla dolu yeşil gözlerine delici gözlerini dikti ve sinirle baktı.

"Sana ne demiştim Harry?" Dedi Ryan alfa sesini kullanarak.

Harry'nin daha çok gözleri dolmuştu ve şimdi de korkudan titriyordu. Ryan omegaların korktuğunda yaydığı bu hoş kokuya her zaman bayılıyordu. Bu yüzden her seferinde Harry'nin üzerine gitmekten hiç çekinmezdi.