The Seminarist (Sinner Series 1)

Prologue

I wake up at 3:30 am to attend the 5 am mass. Hinubad ko ang aking suot na pajama bago pumasok sa banyo. Binuksan ko ang gripo at hinayaang mapuno ang balde. I look at myself in the mirror and admire my body. I can't help but stare at my rounded boobs and pinkish nipples. Bumaba ang tingin ko sa aking pagkababae. I bite my lower lip. It's newly shaved.

Napabalikwas ako nang marinig ang umaapaw na tubig. I immediately close the faucet before testing the water. Medyo malamig pero ayos lang. Kinuha ko ang tabo at binuhusan ang aking sarili. Sinunod kong hanapin ang strawberry-scented body soap sa organizer rack. I also grab my pink scrub to wash off the dirt from my body. Ilang minuto ang ginugol ko para linisin ang aking katawan bago sinunod ang buhok ko. Pati ang shampoo at conditioner ay strawberry-scented. I have to make sure that I smell pleasingly, as if I am edible.

After my bathroom ritual, I step out with a towel wrapped around my body. I turn on the fan before sitting on the wooden chair in front of my vanity mirror. Hinablot ko ang isa pang towel na nakapatong sa katabi kong higaan. Pinatuyo ko muna ang buhok ko bago muling tumayo para isuot ang napili kong damit kagabi. It's a long black dress without any revealing spots.

Bumalik ako sa pag-upo para ayusan ang mukha at buhok ko. I don't wear heavy make-ups. I only use powder and pink lipstick for my lips and cheeks. Sa mid-length hair ko naman, susuklayan ko lang 'to. Pagkatapos ko mag-ayos, tumayo ako at tiningnan ang buong itsura ko sa salamin. Beautiful.

Lumabas ako ng kwarto at lumakad papunta sa iilang nakahilerang sapatos at sandals ko sa tabi ng pintuan. Black flat shoes na lang din ang isusuot ko. Hindi na rin ako magdadala ng bag o pera dahil sagabal lang 'yon sa akin.

Pagbukas ko ng pintuan ay nadatnan ko na nagtitipon ang mga kababaihan malapit sa bahay ko. Everyone is wearing a dress, but I am the only one who wears a black dress. And that's good. Gusto ko ay nangingibabaw ako sa lahat ng babae rito sa baryo namin. Sa akin lang dapat ang tingin ng lahat. Lalo na ang atensyon niya.

"Good morning, Maria!"

"Magandang umaga, Maria!"

"Hello, Maria!"

Bati nilang lahat sa akin. Nginitian ko sila at kinawayan bago pinatay ang ilaw at tuluyang lumabas ng bahay. Reese approaches me and encircles her hands around my right arm. Nginitian namin ang isa't isa at nanatiling tahimik. We start walking to the church while continously hearing the bell rings.

"Makikita kaya natin ang mga gwapong seminarista mamaya?"

"Of course! 'Yon naman talaga ang rason kung bakit sila nandito sa lugar natin. Tumulong sa simbahan."

"Alam kaya nila na maraming nagkaka-crush sa kanila?"

"Hindi naman siguro sila manhid. Sayo pa lang, e. Halata na bet na bet mo si Benedict."

"Masisisi mo ba ako? Siyempre hindi. Kung 'di lang talaga siya seminarista, niyaya ko na siya magpakasal. 'Di ba, Reese?"

"Ewan ko sa inyo."

"Kunwari ka pa. Mas halata nga na gusto mo si Augustine, e."

"Hindi ko siya gusto, 'kay? Nagwa-gwapuhan lang ako sa kaniya."

"Gano'n na rin 'yon."

"Hindi kaya!"

Nanatili akong tahimik. I only listen and observe. Kung tatanungin or kakausapin nila ako, I'll talk. But I don't start a conversation.

"Ikaw, Maria? May gusto ka ba sa kanila?"

Umiling ako. "Hindi ko sila type."

"Sabi na, e! Si Maria lang ang normal sa ating lahat! Tumigil na nga kayo at baka may makarinig pa sa atin."

We arrive 20 minutes earlier before the mass begins. Malapit na mapuno ang mga upuan sa gitna kaya sa gilid kami pumwesto. Ipinagpatuloy ng mga kasama ko ang pag-uusap hanggang sa lumakas ang bulungan ng mga tao. Bumuntong hininga ako. I don't need to guess who are they talking about. I secretly glance at the entrance where I see them talking to each other.

"Umagang kay ganda."

"Hindi lang umaga ang maganda. Buong araw ko magiging maganda dahil sa kanila."

"Sayang talaga. Kung hindi lang—naku! Ayaw ko na lang mag-talk."

"Tumahimik nga kayo. Hindi ba kayo nahihiya sa Diyos?" singit ni Reese sa pag-uusap ng mga kasama namin.

"Oh, Reese. Nakatingin sayo si Augustine!"

"Huh? Saan?"

"Huy, mahiya ka naman sa Diyos," panggagaya ng isa sa boses ni Reese sabay tawa nila ng mahina.

"Nakakainis kayo," iritadong sabi ni Reese bago siya sumabay sa hagikgikan.

Hindi ko namalayan kung ilang minuto na ang lumipas. Nagsimulang pumila ang mga seminarista at si padre sa bukana ng simbahan. Lahat kami ay tumayo at kinanta ang pambungad na awitin. I look away and concentrate my eyes on the cross. Although I can't clearly see who's looking at me, I know he is. Alam ko na binabantayan niya ang bawat galaw na ginagawa ko.

He's that obsessive of me. Only me.

Pagtapos ng misa ay pasikreto ako lumabas ng simbahan para dumiretso sa 'di gaano kalayuang tree house. I check the surrounding and take off my sandals before climbing up. Inilabas ko ang papag at dalawang unan sa kabinet para ayusin ito sa gilid. Isinara ko na rin ang bintana at hinanda ang lampara na nakapatong sa maliit na lamesa.

Ilang minuto pa ang lumipas nang marinig ko ang pagbukas ng pintuan, while I am undressing myself. A pair of cold hands has set aside my hair onto the left. Those hands are gently caressing my nape and tracing an unestablish path. Ilang segundo ang lumipas nang mapalitan iyon ng mga mumunting halik na nagpakawala ng boses ko. As soon as my dress falls on the wooden floor, he gives me a deep bite and keeps sucking my bare shoulder as if there's no tomorrow.

"You're late..." I say, breathing heavily. "Fernando Augustine."