-jisung küçük sincabım
-efendim minho
-daha iyi misin bebeğim
-minho..
-söyle aşkım
-lütfen yanımdan ayrılma
-ayrilmiyacağım tabiki saçmalama jisung
-gidiceksin diye çok korkuyorum
-gitmiycem dedimya sakinleş lütfen
-minho eğerki bir gün sen beni bırakıp gidersen ben..
-jisung ne diyorsun ben as-
-ben ölürüm minho
-jisung tatlım lütfen saçmalama neden seni birakacağımı düşünüyorsunki
-annem bile beni bıraktı sen.. sen nasıl yanımda olabilirsinki
-üzgünüm ama ben hep seninle olacağım söz veriyorum
-teşekkür ederim minho..
Diyerek jisung minhoya sıkıca sarılır ve ardından minhoyu öper
-jisung
-efendim minho
-kötü hissetmiyceksen bir şey sorabilir miyim?
-sorabilirsim
-şey annenin nerde olduğunu biliyormusun acaba?
Jisung bı süre susar ardından minho tekrar konuşur
- ü-üzgünüm ben sanırım aptallık ettim az önce dediğimi unut
-sorun değil onun için üzülmüyorum çünkü beni ve babamı bırakıp gitti onun nerde olduğuna gelirseeekk..
İç çekip tekrar konuşmaya başlar;
-doğrusu tek bildiğim zengin olduğu için başka bir adamla babamı aldatıp bizi terk ettiği tam olarak nerde bilmiyorum yani
-jisung sakın ama sakın kendini üzme hep yanında olacağım sana hep destek olacağım
Minho jisungun ellerini tutar bunu söylerken jisung ellerini minhonun yanağına koyup;
-üzülmüyorum zaten sevgilim
Deyip minhoyu uzun bir süre öper
Bu sırada sokaktaki hyunjin önündeki çocuğun kim olduğunu kavramaya çalışır
Baygın bir şekilde sorar;
-sen...sende kimsin
-şey sadece nasıl olduğunuzu merak etmiştimde üzgünüm üzgünüm şimdi gidiyorum
-b-bekle bı dakika
-ımm, şey buyrun
Hyunjin bu çocuktan aşırı etkilendiği için kendisi başının caresine bakabileceği halde yardım etmesini ister;
-biraz yorgunum ve yara bere içerisindeyim yardım etseniz iyi olurdu aslında
-t-tabiki ederim hastaneye gitmek istermisiniz?
-eğer hastaneye gidersem durumu doktora açıklayamam siz ilgilenebilirseniz iyi olur ama
-tabi tabi olur tabiki evimde pansuman malzemeleri var isterseniz gidelim¿
Hyunjin bu çocuğa büyülenmiş bir şekilde cevap verir:
-o-olur
yürürken konuşmaya devam ederler:
-uhh..kolunuzda ki yara baya büyükmüş bunu bıçaklamı yaptılar
Der sevimli çocuk hyunjinin elini tutarken hyunjin çocuğa kötü bir şey yapmamak için kendini çok zor tutyordu kolundaki yaraya üzülürkenki ifadesi bile öylesine büyüleyiciydiki hyunjin ilk görüşte her zerresine aşık olmuştu (tabi buna aşk denilebilirse) ve de böylesine yardımsever oluşuna
