Giriş / 𝐺𝑒𝑙𝑒𝑐𝑒𝑘𝑡𝑒𝑛 𝑘𝑒𝑠𝑖𝑡

188 44 112
                                    

Bu kitabı güçlü olan değil, güçlü olmak zorunda kalan herkese ithaf ediyorum...

Yayınlama tarihi: 16 Temmuz 2023🤍

Keyifli okumalar...








Bazen sadece ölmek istersiniz. Hiç yaşamamış gibi bu dünyadan silinmek, bedeninizi saran acıdan kurtulmak istersiniz. Çoğu bilmezdi, insan yaşarken defalarca kez ölebilirdi...

24 Nisan 2023 saat 23:34

Hızla açtığım kapıyı ardımdan kapattığımda nefes alamıyordum. Nefes al, nefes ver. İyisin. İyi değildim. Sanki nefes almaya çalıştıkça boğuluyordum.

Nefes nefese koşarak bahçe kapısından da çıktığımda nereye gideceğimi bilmiyordum. Tek istediğim biraz nefes alabilmekti. Ayaklarım kendiliğinden sağa doğru adımladığında yokuştan aşağıya doğru koşmaya başladım. Arkamdan birilerinin koştuğunu, adımı seslendiğini duyabiliyordum ama umursamadım.

Gecenin karanlığını bıçak gibi kesen sokak lambalarının sarı ışığı, yeri aydınlatıyordu. Yokuşun sonu ana caddeye çıkıyordu. Çok hızlı koştuğumdan hızımı alamamıştım. Arabaların vızır vızır geçtiği yola kendimi attığımda birkaç araba kornalar eşliğinde durmuştu. Şanslıydım ki yola atladığım an kırmızı ışık yanmıştı.

Kalbim hem korkuyla hem koşmamdan olsa gerek dörtnala koşan bir at gibiydi. Nefes alamıyorum, nefes alamıyorum.

İki saniye kadar durup korna çalan arabalara bakmış hemen ardından tekrar koşmaya başlamıştım. Nereye gittiğimi bilmiyordum, sadece koşuyordum. Koşuyordum, koşuyordum.

Sonunda kendimi deniz kenarında bulduğumda durdum. Birkaç adım uzağımdaki sokak lambası çalışmıyordu. Ay gösterişli ışığıyla geceyi aydınlatıyordu. Lekeli Ay. Yansıması denizde yakamoz oluşturuyordu.

Olduğum yerde nefes nefese kalmış bir şekilde durdum. Sonra arkama baktım. Peşimden gelmişti, tahmin ettiğim gibi. Bakışları o an ne anlatıyordu bilmiyordum ama benimkilerin çok şey anlattığı, yüzümde gezen gözlerinden anlaşılıyordu. Acıyla baktı bana. Canı yanıyormuş gibi değil, canının canı yanıyormuş gibi baktı.

Gözlerine son kez baktım.

Kendime saliselik bir düşünme payı dahi bırakmadan suya atladığımda, her şeyin bitmesini istedim. Bu bir intihar değildi, sadece bir vazgeçişti. Ben kendimden değil, mücadeleden vazgeçmiştim. Yaşamaktan, yaşamaya çalışmaktan vazgeçmiştim. Tüm bu acılardan, geçmişin gölgesinden, geleceğimden vazgeçmiştim.

Bu yaşamla mücadelenin değil, vazgeçişin öyküsüydü. Hayır, vazgeçmeden önce sonuna kadar mücadele etmenin öyküsüydü.

25 Nisan 2023 saat 00.00

Mutlu yıllar Asena...
Mutlu yıllar...







Bölümle ilgili düşüncelerinizi yazmayı ve sol attaki yıldızımı patlatmayı unutmayın lütfen🤍

SANCI •Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin