WEDDING
"Cebu Pacific Ladies and Gentlemen we have just landed at Ninoy Aquino International Airport,Cebu Pacific Air welcomes you to Manila." rinig na rinig kong sabi nung nagsasalita sa eroplano.
Kasama ko ngayon si Blake at mga pamilya ko. We decided that our wedding will be held in the Philippines.
Inalalayan ako ni Blake nung maglanding na yung eroplano namin. I'm on my 6 months pregnancy.
Bumaba na kami at ang sarap sa feeling malanghap ang hangin ng isang pilipinas.
"It was good to be back after a years." sabi ko.
Hinawakan ni Blake yung kamay ko, at tinungo na namon yung labasan nung aurportt. May naghihintay saamin na Van.
Sumakay na kami at tinungo yung bahay namin. Nung pagkadating ko ay agad akon naiyak dahil sobrang miss ko ang lugar nato. Una kong pinuntahan yung kwarto ko, nakasunod lang saakin si Blake.
Nakita ko yung bag na ibinigay niya saakin noon. Kinuha ko ito at pinakita sakanya.
"Hindi mo pala nadala nung nagpa USA ka" Sabi nito.
"Iniwan ko dito, para makalimutan kita. Pero tignan mo, bagong bago pa." sabi ko sabay pakita sakanya yung bag.
"Naalala mo dito?" sab niyang nakaloko loko.
"Ewan ko sayo! " Sabi ko naman sakanya.
Humiga ako sa higaan ko at tumabi rin siya saakin.
"Our wedding will be held tomorrow are you ready? " he asked.
"Sobra." sabi ko sabay hawak sa tiyan ko.
Nararamdaman kong sumisipa yung baby ko na hudyat na masaya siya para sa amin ng daddy niya.
"Ano ba ang gusto mong tawagi niya sayo? " Sabi ko.
"Daddy." sagot ni Blake.
Mga kaibigan at pamilya ko yung naghahanda ng wedding namin since buntis ako at inaalagaan ako ni Blake. Minsan si blake ay tinatawagan upang magtanong tanong kong ano ba ang gagawin.
Nung isang araw , bumili ako nung wedding dress ko sa USA. Sinama na rin namin sina Lovely at Alex.
It's already 6pm in the afternon, mag gagabi na rin.
"Tara, baba tayo. Magluluto ako." sabi ni Blake sabay halik sa labi ko.
Bumango na ako at sumunod sakanya bumaba, pumasok kami sa kusina.
Nagluto siya nung adobo and friend rice. My fave.
"Thankyou my chief" sabi ko sakanya.
"You're welcome mahal na prinsesa" sabi nito.
"Loko, tara na kain tayo." sabi ko sakanya.
Kumain na kami at nag timpla na din siya nung juice. Nung natapos kaming kumain agad niyang hinugasan ito.
Nung nabuntis ako, hindi na nila ako gustong tumulong sa gawaing bahay. All i do is to cook, walking everyday.
YOU ARE READING
DESTINY
Teen FictionHello! This is SEASON 2 of HIGHSCHOOL LOVERS.Before you read this make sure you already read the SEASON 1. So you guys will not confused of anything happen here. So yeah, thankyou for supporting! Love author❤️