Imaginations

Imaginations chapter 3

((Hello guys. Sorry kung natagalan ang part 3. Sa totoo lang nawawalan na ko ng gana na ituloy yung story. But thank you sa encouragement at sa pag vote. Napaka simpleng bagay lng po non pero napaka laki ng impact sa akin. Thank you 🥰❤️))

...
Di namalayan ni Mon na nakaidlip pala sya. Nagising lang ito nang kumatok si nana maria sa kanyang pintuan. Para ipaalam na naka handa na ang hapunan.

Dali dali namang bumangon si Mon para magbihis. Bumama naman agad ito pag katapos.

Nakangiting naghihintay sa kanya ang buong pamilya.
Sorry po dad kung naghintay kayo sakin sabi ni Mon.. It's okay anak. Ano ka ba.? Sagot naman ng daddy nya. I understand coz i know your tired. Nakangiting sambit ng ama.
After praying ay pinag patuloy na nila ang hapunan. Nabanggit din ng kanyang daddy na bukas ay dadating ang kanyang lolo at lola.
Napangiti naman si Mon ng marinig ang balita. More than 10 years din nyang hindi nakita ang kanyang lolo at lola. Sobrang miss na miss nya ang mga ito. Sino ba namang hindi? Eh inispoiled lang naman sya ng mga ito.
After dinner ay maagang nagpaalam ang kambal, dahil may pasok pa ang mga ito bukas.

Goodnight Mom goodnight dad. Sabay kiss sa parents nila. At syempre pati na din sa kanya. Goodnight ate. Niyakap namn sya ng mga ito. 🥰 goodnight too. Sagot naman ni Mon. Sobrang cute at malambing ang mga kapatid nya. Kahit ngayon lang sila nito nag kita ay sobrang close nila sa isa't isa.

Sumunod namang tumayo ang kanyang stepmother. Kailangan pa kase nitong mag take ng meds. Kaya naiwan silang dalawa mag ama.

Di na nagdalawang isip pa si Mon. Sinabe nya sa ama ang kanyang pakay. Gusto nyang magtrabaho sa kompanya nila. Yun naman ang dahilan kung bakit sya pumunta ng england. Para makalimot. Ikinabigla naman iyon ng kanyang ama.

My princess, you don't need to work. I can provide anything you want.
I know dad pero ayoko naman manatili nalang dito sa bahay. Pagdadahilan nya sa ama. Mas sanay ako na may ginagawa. So please dad, payagan mo na kong magtrabaho sa company. Sabay pout.
Hindi naman ito matiis ng ama. Kayaaa

Oh God. You really know how to get me. Nakangiting sambit ng daddy nya. Pero hindi ngayon okay? Next week... For now, I want you to have some rest and enjoy. Or meet your old friends. Is that okay? Dagdag pa ng daddy nya.

Okay dad.. thank you so much sabay kiss sa pisnge ng kanyang ama. Good night dad. Paalam nito sa ama.
Good night my princess..

Kinaumagahan, maagang nagising si Mon. Well hindi naman kase talaga sya nakatulog ng maayos. Dahil ang daming bumabagabag sa isip nya. Mahirap para sa kanya na kalimutan ang lahat. Buti nalng at pinayagan sya ng ama nito na makapagtrabaho sa kompanya nila. Nang sa ganon ay hindi ito masyadong mag isip.

Masaya pa din sya kahit papano sa naging desisyon ni Sam. Alam nya na mas pinili lng nito kung anong tama. At naiintindihan nya ito. Kaya nga mas pinili nalng nyang lumayo, para na rin sa ikabubuti nilang dalawa...

Naisip ni Mon na maglakad lakad sa hardin.
Pagkababa nya ay naabutan nyang nag hahanda ng umagahan ang mga katulong. Sina nana Maria, Hilda at Pam. Kasama nila sa kusina ang driver na si mang Teban.

Magandang umaga po sa inyong lahat. Bati ni Mon sa kanilang lahat. Ikinagulat naman nila ito. Dahil masyado pang maaga. Magandang umaga din Mam Mon sagot ng mga ito sa kanya.

Masyado pa pong maaga mam. Bat po kayo bumangon agad. Ala singko palang kase ng umaga. May kailangan po ba kayo? Tanong sa kanya ni nana Maria.
Wala po sagot naman nito. Sanay lang talaga syang gumising ng maaga.
Gusto nyo po ba ng makakain Mam? Tanong ulit nito. Hindi pa ho ako nagugutom nana Maria. Salamat po. Sagot ni Mon

Ahm nana maria maglalakad lakad lng po ako sa hardin. Baka po magising sina daddy pakisabi nalng po ah?
Salamat po. Dagdag pa ni Mon bago pa ito tuluyang lumabas ng bahay.
Naiwan naman ang apat sa kusina habang pinaguusapan ito.

Hindi lang maganda napakabait pa. Sambit ni nana Hilda. Agad namang sumangayon ang lahat.
Akala ko nga kahapon, masungit sambit naman ni mang Teban.. abay hindi lang mala anghel ang mukha pati narin ang ugali.

Nag simula ng malakad lakad si Mon. Pasikat na din ang araw kaya maliwanag na sa labas. Malaki ang pinagbago ng hardin. Nabago na din ang mga nakatanim dito. Mas lalo itong gumanda at naging makulay sa paningin dahil sa iba't ibang uri ng mga bulaklak na nakatanim dito.

Nagpatuloy sa paglalakad si Mon hanggang sa nakarating ito sa may kakahuyan.

Naisipan ni Mon na humiga sa pagitan ng malalaking ugat ng isang puno. Dahan dahang ipinikit ang kanyang mga mata habang dama ang sariwang simoy ng hangin ganon din ang mga ibon na tila bang nag aawitan.

Eheeem, so it's true. That you came back?
Banggit ng isang pamilyar na boses.

Napabalikwas naman si Mon ng marinig ang boses. Agad naman nya itong tinignan mula ulo hanggang paa na tila ba ininspeksyon. Hindi nya agad ito namukhaan dahil sa sikat ng araw. Sa mukha, Kaya dahan dahan itong tumayo. Para masigurado kung sino ito.

At hindi mga sya nagkakamali. Si Paul, anak ng kaibigan ng daddy nya na wlaang ginawa nong mga bata pa sila kundi ang bullyhin sya.

Ikaw? Sambit ni Mon na may halong inis. Iniisip nya kase na mambubully nanaman ito. Kaya tinarayan na nya..

Wait. Calm down. Sabi naman ni Paul.
Hindi naman ako nandito para asarin ka. Narinig ko kase sa daddy mo last week na babalik ka dito kaya naisip ko dalawin ka para i welcome. Pag papaliwanag nito.

Welcome?? Pag uulit ni Mon. Oo sagot naman ni Paul. Syempre ang tagal mong nawala. Nakakalungkot kaya mawalan ng bubullyhin. Sabay tawa ng malakas.

Kahit kelan ka talaga. Di ka pa din nag babago. Nakasimangot na sabi ni Mon.

Sorry mahinahon na sabi ni Paul nang makitang nakasimangot si Mon. Actually napadaan lang talaga ako sa inyo para papirmahan yung mga papers sa daddy mo. Then nabanggit nga nya na nandito ka kaya naisipan kong puntahan ka dito..

Oo nga, at magaalas nuebe na ng umaga. Di na namalayan ni Mon ang oras. Masyado syang nalibang.
Kaya naisipan na nilang bumalik ng mansion.

Si Paul ay anak na matalik na kaibigan at business partner ng daddy ni Mon.

How are you tanong ni Paul kay Mon habang naglalakad. Okay lang sagot naman ni Mon. Pinaparamdam nito na walang sya interes na makipagusap dito. Kaya tipid lang ang mga sagot nya sa mga tanong ni Paul. Hanggang sa nakarating na sila ng mansion.

Naabutan ni Mon na nag aalmusal ang daddy at stepmother nya. Kaya niyaya nila itong kumain.

Good morning po. Bati ni Mon sa dalawa. Oh andito kana pala anak. Maupo kana at ng makapag breakfast kana sambit ng daddy ni Mon. Paul join us. Dagdag pa nito.

Thank you po tito. But i need to go now kase ipepresent ko pa tong mga papers sa board.

Di na rin naman ito pinilit pa ng daddy nya kaya nagpaalam na itong umalis.
See you soon Mon. Banggit pa nito bago tuluyang umalis. Tumango lang si Mon sa kanya..

After mag breakfast, umakyat na si Mon sa kwarto nya para makapag ayos. Dahil ilang oras nalang ay dadating na ang kanyang lolo at lola.

Excited na bumaba si Mon ng marinig ang boses ng kanyang grandparents. Agad naman syang niyakap ng mga ito.

God. Such a beautiful woman banggit ng kanyang lola. Lalo kase itong nag mukhang anghel dahil sa suot na puting bistida. Napakasimple lang ng suot nito kung tutuusin. Pero kapag sya ang nag suot nagmumukhang elegante.

Agad namang sumangayon ang lahat sa papuri ng kanyang lola.

Saan pa ba magmamana yan kung di sa akin. Sambit naman ng kanyang daddy.
Kahit kelan ka talaga. Patutsada naman ng kanyang madrasta. Nagtawanan naman ang lahat.

O sya. Tama na at lalamig na itong mga dinala kong pag kain. Sabi ng kanyang lola. Kaya tumuloy na ang mga ito sa dining area. Na kung saan nakahanda na ang lahat ng pagkain. Masayang nag salosalo ang buong pamilya. Di na namalayan na dumidilim na pala. Sa dami ba naman nilang pinag usapan.

Alas diyes na ng gabi kaya nag desisyon ng umuwi ang lolo at lola ni Mon.