KİMSE YOK ...

2. Bölüm MEKTUP

Bana ayrılan odanın kapısını sertçe kapattım . Maçı kazanmıştım ama yine de  gergindim . Yarın annemin ölüm yıl dönümüydü . Tam 6 yıl olmuştu... İlk defa cesaretimi toplayıp mezarına gidecektim . L şeklindeki koltuğa oturup sadece duvara bakıp sakinleşmeyi bekleyecektim ki babam kapıyı sertçe açarak içeri daldı . Kaşlarını çatarak " Can sen ne yaptığını sanıyorsun ? Kuralların hepsini çiğnedin . Karşındaki bir insandı kum torbası değil sinirini ondan çıkaramazsın !  " bana bağırmasından dolayı irkilmiştim . Çok sinirli duruyordu . Onun bana böyle yaklaşması benim de sinirlenmeme neden oluyordu. Oturduğum koltuktan hızlıca ayağa kalktım ve odanın içinde volta atmaya başladım .  Sadece kedimi savundum ayrıca oraya ne olacağını bilerek çıkıyordu . Buna göre hazırlıklı olmalıydı . Babam sandalyeye oturmuş sert bir şekilde bana bakıyordu . Bu bakışlardan rahatsız oluyordum o yüzden hemen ellerim titremeye başladı . Babam ellerimi gördüğü an derin bir nefes alıp verdi ve yanıma gelip bana sarıldı . " Sadece senin iyiliğin için uğraşıyorum . Eğer kendini kontrol edemeyip bu kadar set çıkışırsan karşındaki de hırslanacaktır . " bunları söylerken sesinden gerçekten de iyiliğimi istediği belliydi . Yaptığımın yanlış olduğunu biliyordum ama sinirlerim hala yatışmamıştı . Yerime tekrar oturup " Eğer bir şey yapmaya çalışırlarsa kendimi koruyabilirim ." yanıma oturup elini omzuma attı " Zaten senin ne yapabileceğinin farkındalar seni zayıf noktandan vururlar . " ne demek istediğini anlamıştım yüzüme hüzünlü bir şekilde baktı sonra gözlerinin dolduğunu fark ettim . Bunu bana göstermemek için koşar adımlarla odadan çıktı . Arkama yaslanıp babamın dedikleri düşünmeye başladım . Onun hassas noktası annemdi . Aslında yaptığım çokta abartılacak bir şey değildi annemin ölümü babamda travma olarak kalmıştı . Onu kurtaramadığı için şimdi bizi korumaya çalışıyordu . Bunları düşünürken saatin kaç olduğunu fark etmemiştim . Kafamı kaldırıp duvardaki saate baktığım da saatin gece yarısına gelmek üzere olduğunu gördüm . Sessizce eve girdim . Kardeşim uyuyordu . Sessizce odasına girdim , yanına uzanıp saçlarıyla oymaya başladım . Birbirimize çok yakındık ama bir o kadar da uzaktık . Babamın çalışma programı o kadar yoğundu ki ikimizde birbirimize vakit ayıramıyorduk . Annem öldükten sonra babam ikimizi eğitmeye başlamıştı . Eylül ' ün saçlarıyla oynarken ne kadar büyüdüğünü fark ettim . Saçları benimkilerden bir ton koyuydu . Burnu küçücüktü , kulakları biraz kepçeydi ama bu onu daha sevimli kılıyordu , yanağının alt kısmında ise bir ben vardı aynı annemin ki gibi...  

Kalktığımda Cansu  hala uyuyordu . Mutfağa gidip en sevdiği şekilde kahvaltıyı hazırladım . Onunla beraber yemek isterdim ama bugün annemin yanına gidecektim . Bir şeyler atıştırıp evden  çıktım . Yolda giderken çiçekçiden annemin  en sevdiği çiçekleri , en sevdiği kitapları ve en sevdiği tatlıları aldım .Yaklaşık on beş dakikadır mezarlığın önündeydim . Her adım attığım da geri çekiliyordum . Koşarcasına içeri girdim . Bir anlık özgüvenle bunu yapmıştım ama geri çıkmak istiyordum . Geri çıkmak için geri döndüğüm de hemen sol tarafımda duran mezarı gördüm . Buket Arslan ... Gözlerim dolmaya , ellerim titremeye başladı . Elimdekileri yere atıp usulca yanına yaklaştım ve göz aldı toprağın altındaki anılarımızı yeşertmeye çalıştım . 

Bugün kardeşim salonda değildi . Babam sorunca hasta olduğunu söylemiştim ama nedenini bilmiyordum . İçimde kötü bir his vardı , eve gitmek için can atıyordum . Odam da maç için hazırlık yaparken babam odaya girdi . "Can bugün ki maçın biraz farklı olacak "  bir yandan elime bandajı sararken  bir yandan aynadan babamı takip ediyordum . " Bu nasıl bir farklılık olacak" ilk defa bana böyle bir şey diyordu normalde yeniliklere kapalı bir insandı . " Bu sefer bir kadınla dövüşeceksin . " alaylı bir bakış atarak " Ne! Bir kadın mı . Beni yavaş olmam konusunda uyarmak için geldin herhalde . " kadınların dövüşmesine karşı değildim ama kadınların erkeklerle görüşmesine karşıydım . Erkekler kesinlikle dövüş konusunda kadınlardan daha iyiydi .  Babam rahat bir pozisyonda  koltuğa oturup elindeki kağıttan rakibimin özelliklerinden bahsetmeye başladı . " Asya Yıldız 17 yaşında . Anladığımız kadarıyla küçük yaştan beri yasa dışı dövüş yapıyor ama nedenini bilmiyoruz zaten bizim için önemlide değil . " alaycı bir şekilde güldüm " Neden olacak makyaj malzemelerini ödeyememiştir de ondan . " babam oturduğu koltuktan bana bakıp konuşmaya devam etti . " 12 yaşından beri katıldığı maçlardan sadece 6 tanesini kaybetmiş . Ellerini hiç denecek kadar az kullanıyor sadece zorlandığı maçlarda ellerini kullanıyor . Şu ana kadar da tek bir kere kullanmış . Maçlarda elinden hiç çıkarmadığı kırmızı bir eldiven var . Uyurken bile çıkarmıyor adeta eline yapışmış gibi ."  arkamı döndüm ve babama baktım . "Gerçekten çok iyi dediğin bu muydu ? O 6 maç kaybetmiş ben 0 . O sadece tekmeyle dövüşüyor , ben ikisiyle de . O bir kadın ben bir erkeğim .  Bunların hepsi beni üstün kılar . " babam alaycı bir kahkaha eşliğinde ayağa kalkıp etrafımda dolanmaya başladı . " Bahsettiğimde buydu o her zaman kendinin üstünde kişilerle dövüşmüş ,sen kendi seviyende . O o kadar iyi ki sadece tekmeleri bile ona yetiyor . Ve o bir kadın sen bir erkeksin . O seni dünyaya getirir sen de ondan üstün olduğun hakkında anca çene yaparsın . " kapıyı açıp tam çıkacağı sırada bana dönüp " He bu arada sen normal bir dövüşçüsün o benim yıllardır eğittiğim özel öğrencim "...

    🧡

Dövüş çemberine doğru ilerlerken rakibimi gördüm . Kısa sayılabilecek kahverengi saçları ,ela gözleri vardı . Normal bir kadına göre bacakları daha kaslıydı . Boynumdaki havluyu köşeye fırlatıp alana girdim . Karşısına geçip " Kuralları biliyorsun değil mi prenses ? " dedim . " Prenses değil kraliçe . Ayrıca evet , biliyorum . " ellerimi birbirine bağlayıp " Ne bu ukala tavırlar bilmem farkında mısın ama şu an bu durumda olman bile benim sayemde . Arkanda duran bir ailen bile yok. " bunu dememle bozulmuş olacak ki anında yüz ifadesi anında değişti . Benim taktiğim buydu karşımdakinin moralini bozar psikolojik oynardım . Tam o sırada düdük çaldı ve maç başladı . Beklediğimden iyiydi moralinin bozulmasını beklerdim ama bunla daha çok güçlenmiş gibi duruyordu . Attığı tekmelere yetişememiştim . Bir süre sonra sadece kendimi korumaya çalışmıştım ama başarılı olmamıştı . Hayatımda kaybettiğim ilk maçta bir kadına yenilmiştim . Utancımdan babamın yüzüne bakamamıştım ama babamın yüzünde gururlu bir ifade vardı . Kimseye bakmadan kapşonumu takıp eve gittim . Kapıdan girdiğimde bir gariplik olduğunu hissetmiştim . Kardeşim normalde bu saatte uyumazdı . Odasına girdiğimde ise yatağı boştu ve içinde sadece bir not vardı ...

🧡

ayyy selammm nasıl buldunuz bu bölümü 

Sizce ana karakterimizin rol modeli olmuş ? Asya karakterini sevdiniz miii ? 

  Can karakterine ben çokkkk sinir oldumm şuan . Kendim yazmam bir şey değiştirmiyor .Bolca yorum yapmayı unutmayın hadi görüşürüzzzzzzz.