Bölüm 1: İlk Cinayet

140 45 13
                                    




Bölüm 1: İlk Cinayet

Annem ve Babamı hayattan koparan lanet trafik kazasının

Üzerinden yaklaşık 2 ay geçti. Abimle birlikte Harivard üniversitesine gidiyoruz. Fakat anne ve babasızlığa alışabilmiş değiliz. Herşeyin üstesinden birlikte gelmeye çalışıyoruz. Abimle birlikte kahvaltımızı yaptık, üzerimizi giyinmeye gittik.

Abim mavi kot ve siyah bir bluz giymişti. Ben ise siyah kot ve bluz giymiştim.  ''Anastasia iyisin değil mi ''dedi abim '' iyiyim''

Dedim ''Anastasia seni anlıyorum benim güzel kardeşim ama yapacak bir şey yok artık biraz mutlu olabilir misin güzelim''

Diyecekken ona sarıldım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. '' abi dayanamıyorum olmuyor yapamıyorum annem ve babamın ölümünün üstesinden gelemiyorum.''

Dedim ağlarken abimle birkaç dakika birbirimize sarıldık. Artık kendimi daha iyi hissettiğim için abimden ayrıldım.'' Hadi yürü şapşal biraz daha ağlarsak okula geç kalıcaz!'' dedim ve evden çıktık. Yaklaşık 15 dakika sonra okulun kapısının önüne geldik kartlarımızı okutup sınıflarımıza geçmek için abimden ayrılıp biraz okulu dolaşmaya başladım. Koridorun sağında müzik odası karşısında fen laboratuvarının yanında resim atölyesi vardı. Sol tarafında ise büyük bir kütüphane vardı ve orayı çok merak etmiştim. Koşar adımlarla kütüphaneye girdiğimde içerisini dolaşmaya başladım çok büyüktü bazısı ders çalışıyor bazısı uyuyordu.

Gezmeye devam ederken dikkatimi üst kat çekti. Üst kata çıkmaya başladım, gördüğüm manzara karşısında şoka girdim.

Beş tane insan cansız bedenleriyle yerde yatıyorlardı.

sizce bu işin altından kim çıkacak?

şimdilik görüşürüz...

ÖLÜMÜN İÇİNDEKİ SIRLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin