ÖLÜMÜN İÇİNDEKİ SIRLAR

Bölüm 9: Anlaşma

Drew'in sırıtışını gördüm ama aldırmadım. Allison konuşmaya başladı. ''Buraya geliş amacımız 

kardeşin ya da seni kaçırmaktı ama Drew ile eski bir ilişkiniz olduğunu bilmiyorduk.''
o an buz kesilmiştim. ''beni alın'' dedim. Drew sorgulayan bakışlarla bana baktı ve başımla onayladığıma rağmen sorgulayıcı bakışlar attı fakat cümleyi kurana kadar ''İçinizden bir kişinin ismini deşifre etmenizi istiyorum'' dedim. hepsi maskelerin altından bana öfke dolu bakışlar attılar. aldırmadım açıklamaya devam ettim. ''Eğer kendiniz kazanmasını istiyorsanız onlara zafer rahatlığı verirsiniz ve plan oluşturursunuz ve intikamınızı nasıl alıyorsanız alırsınız.''

Hepsinin taktir ettiği gözlerinden ''Drew bana silah doğrult'' dediğim sırada maskesini çıkardı. 

''Bunu sana yapacağımı mı sanıyorsun?'' diye sordu ''Emin ol kendim işi kökten halletme mi istersin'' dedim ve belimdeki silahı çıkarttım ve kafama doğrulttum. Drew'in rengi atmıştı Jane ile Allison dehşet içinde bana baktı. ''O lanet silahı hemen bırak baş belası deli kadın'' dedi silahı onun eline silahımı verdim elini boynuma sıkıştırdım. ''maskeni tak.'' hepiniz bana silahlarınızı doğrultun. eğlenceye hazır olun'' dedim Drew maskesini taktı. ''Bırak beni seni adi sürtük!'' dedim. boynumu daha fazla sıktı ''Canım acıdı seni lanet katil bozuntusu'' dediğin an biraz daha sıktı. Beklenen an geldi hepsi ''Kızı hemen bize ver Berlin'' dedi Oskar  ''O işler o kadar kolay olmuyor.'' dedi ve adamlarına işaret  verip çatışma başladı

Drew hemen beni hemen arkasına aldı ve elimden tutarak arabaya götürdü arabaya bindirdi. hemen benim arkamdan o da bindi arabayı çalıştırıp gaza basarak oradan uzaklaşmıştık.

İkimizden de çıt çıkmıyordu ''Konuşmayalı hayatın nasıl gidiyor? nasıl gidiyor diye sordu. ''İdare eder senin'' dedim ''Benimki de aynı sen iyi misin?'' diye sordu aynanın camını bana çeviren Drew'' annem ve babamın öldüğünü söyleyemedim ve basit bir yalan söyledim gülerek '' gayet

iyiyim katil bozuntusu(!)'' dedim bana öyle bir baktı ki kıkırdadım. Cama yaslandım ve düşünmeye başladım: Drew'e güvenebilecek miyim? bu ihaneti teyzeme nasıl açıklayacağım derken uyuya kalmışım. Uykudan uyanmama rağmen gözlerimi açmadım Drew beni taşıyordu o güzel lavanta kokusunu hala değiştirmemişti ellerinin her yeri silah kullanmaktan nasır bağlamıştı. Konuşurlarken konuşmalarına kulak misafiri oldum ''Drew sence ona güvenebilir miyiz?'' diye sordu Eddie ''Anne ve babasının gerçek ailesinin aslında bir suikastçı olduğunu ve onları teyzesinin komplo kurup öldürdüğünü öğrenirse tereddüt eder ama bizimle olacağına inanıyorum.'' dedi ve Eddie'den ayrılmıştı. beni bol lavanta kokan bir odaya getirmişti.

beni yatağa yatırıp yanıma uzanmıştı ve tam o an gözlerimi açtım şok olamamıştı. ''Senin nasıl uyuduğunu o kadar iyi biliyorum ki'' dedi gözlerimden bir yaş aktı tam silecekken benden önce davranmıştı, silmişti aklımda binlerce soru vardı ve hepsini Drew'e soracaktım ona güveniyordum...

UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR... :)