📍Roma.
Okula gitnek için hazırlanıyordum hızlıca duşa girip eşofman tişört kombini yapıp evden çıktım kızlar arabada beklediği için söylense de çok kızmamışlardı telefonu açtığımda Whatsapptan gelen mesaja tıkladım.
Dorukhan: Günaydın sevgilim
'Günaydın bebeğim'
Dorukhan: okul çıkışı görüntülü arasana özledim..
'olur sevgilim ararııım'
sırıtarak telefonu kapattım ve okula giriş yaptım.
Okuldan çıkıp en hızlı şekilde Doruğu aramıştım konuşurken yanındaki kızı görmemle neler olduğunu az çok anlayıp telefonu kapatıp yürümeye başladım dolu gözlerimle önümü de görmüyordum karşıdan karşıya geçeceğim sırada bir kol beni hızlıca çekmişti.
Nicolo: SEN MANYAK MISIN ARABA ÇARPACAKTI!
Nicoloya dolu gözlerle baktım ve arkamı dönüp yürümeye başladım Nicolo arkamdan sadece bakmıştı.
.
Tatildi sezon bitmişti biz de bitmiştik yüksek lisans eğitimini başarıyla bitirip mezun olmuştım spor spikerliği yapacaktım İstanbula dönecektim önceliğim oydu Galatasaray'a girmek istiyordum Gstv de çıkabilirdim belki bi ihtimaldi gelen mail ile Kızların yanına gidip bağırdım.
'KALKIN İSTANBULA DÖNÜYORUZ.'
1 yıl sonra.
📍İstanbul, Florya Metin Oktay Tesisleri.
Teklifi kabul etmiş İstanbula geri dönmüştüm hattımı da değiştirdiğim için Nicolo'ya yazmamıştım zaten Roma'da kendi çevresi vardı beni merak edecek birisi değildi.
Tesislere geldiğimde günü programla açmış daha doğrusu İcardi ile röportaj yapıyorduk evet Mauro Emanuel İcardi ile heyecanımı artık yenmem lazımdı..
Röportaj bitince Mauro ile aşağıya indim Sergio da Galatasaray'a transfer olmuştu birbirimizi görünce şaşırmıştık diyebilirdim.
Sergio yanımıza geldiğinde Okan Hoca'nın yeni transferle 5 bilemedin 10 dakikaya burada olacağını söylemişti.
'Sergio yeni transfer mi?'
Sergio: evet takım arkadaşlarımdan biri, Nicolo Zaniolo.
Ben mal gibi Sergio'nun suratına bakarken Okan Hoca ile beraber arkadan geldi.
Nicolo: Merhaba Arkadaşlar..
Nicolo'dan gözlerimi alamazken Nicolo etrafa göz gezdiriyordu gözleri beni bulunca bi süre duraksayıp göz kırptı, Antrenman sonunda iş yine bana düşmüştü.
'Evet Antrenmanımızın sonunda yeni transferimiz Nicolo Zaniolo ile birlikteyiz öncelikle takıma hoş geldin Nicolo takım ortamını bugün az çok tattın nasıl hissediyorsun?'
Nicolo: Galatasaray'ı elbette tanıyordum teklif geldiği zaman heyecanlanmıştım açıkçası ve burada şans bulup daha da gelişeceğimi düşünüyorum.
'Sergio ile eski takım arkadaşısınız yeniden bir arada olmak nasıl bir duygu?'
Nicolo: takımda tanıdığım isimlerin olmasını daha çabuk alışabilmem için güzel bir avantaj tüm herkesin sıcaklanlı olması işleri kolaylaştırıyor.
'pekala son olarak Galatasaray taraftarına ne demek istersiniz?'
Nicolo: dört gözle beni beklesinler ligi kasıp kavurmaya geliyorum.
Gülümseyerek röportajı bitirdiğimizde mikrofonu kapatıp koymuştum odaya Nicolo ile birlikte çıkmıştık.
Nicolo: neden gittiğini söylemedin? her röportajımda belki bir ihtimal sen çıkarsın diye beklemiştim hiçbirinde sen yoktun bir mesaj bu kadar mı zordu?
'hızlı bir dönüş oldu hattımı falan değiştirince yazamadım kusura bakmayın.'
Nicolo: şu resmilikten artık çık diyorum numarama kadar vermişim hâlâ resmisin deliriyorum gerçekten.
Telefonunu uzatıp bana bakmaya başladı ben ne olduğunu anlamadığım için bakmaya devam ettim.
Nicolo: yaz yeni numaranı.
'ha ondan al yazdım'
Nicolo: akşam bir işin yoksa yemeğe çıkalım derim Gaspare de gelir biraz bize İstanbulu tanıtırsın?
'olur 20.00 gibi burada buluşalım'
Nicolo: olmaz öyle konumunu atarsın biz seni alırız saat 19.00-19.10 gibi hazır ol.
'pekâlâ, görüşürüz.'
Tesislerden çıkıp eve dönmüştüm saat 18.20 yi gösterirken makyajımı yapıp sade beyaz bir elbise giymiştim aşırı resmiliğe gerek yoktu önceden de tanışıyorduk.
saat 19.00 olduğunda Nicolo'nun mesajıyla aşağıya inmiştim Nicolo bi kaç saniye süzdükten sonra ön kapıyı açtı.
Gaspare: oooo kimleri görüyorum sonunda bulabildik seni.
'bulabildik derken?'
Gaspare: seni çok aradık senin İstanbula döndüğünü öğrenince buraya transfer oldu.
Şaşkınlıkla Nicoloya bakarken o Gaspare'ye sinirle bakıyordu sanırım pot kırmıştı.
Yemeğimizi yiyeceğimiz restorana gelirken çevreyi anlattım aynı zamanda yolu tarif ediyordum arada şakalaşıp gülüyorduk Roma zamanından bahsetmiştik.
Nicolo: ceketi verdiğim günü hatırlıyor musun?
'aklımdan çıkmadı ki'
Nicolo: giyiyorsundur herhalde.
'evet evet takımla olmadığım sıralarda giyiyorum.'
Nicolo gülümseyerek bakarken Gaspare farklı konulara girmiş onunla dalga geçerek restorana gelmiştik.
Yemeklerden sonra kahvemizi içip kalkmıştık eğlenceliydi açıkçası önceden de tanışmışlık olunca daha da kaynaşmıştık Sergio biraz triplenmişti ama sorun yoktu şuan eve gidiyorduk hepimizin pili bitmişti.
Eve geldiğimizde Nicolo hızla kapımı açıp arabadan indirdi Gaspare arka koltukta uyuduğu için rahattı biraz daha pot kırmasından korkuyordu belliydi kollarını belime dolayıp hafifçe sarıldı.
Nicolo: yeniden bir araya geldik hem de aynı takımda..
'evet geldik eğlenceli geçer umarım.'
Nicolo: geçeceğine eminim, iyi uykular belleza.
'iyi geceler Nicolo.'
Kendi kendime sırıtarak eve girmiştim şapşaldı bu çocuk.
.
