Akaza x Reader

‧͙⁺˚*･༓☾MUZANIN SOYU☽༓･*˚⁺‧͙

Evt selam- ehm uzun bir ara vermiştim ama geri döndüm! (Çok fena karnın ağrıyooo)
İnş bölümü beğenirsiniz be çıkcak bölümde bende bilmiom doğaçlama olck. Bu arada üzümlü kek ı'm nezukoyu eklemeyeceğim hikayeme. Çünkü nezuko olunca işler katışıyo çünkü nezuko güçsüz değil aksine çok güçlü bir iblis. O yüzden hikayemde nezuko olmayacak TwT. Bu arada büyük ihtimal 3 veya 4 bölüm sonra final yapacağım. Aklımda bir sürü fikir var ve bunları yaz bitene kadar yetiştirmeliyim. Ama çok istenirse biraz daha ilerletebilirim.

Neyse hikayeye geçelimmm.

Adamın yaptığı katabayı belime takarak Akazanın yanına koşmaya başladım. Salak gyokko. Boş boş işleri uzatıp duruyor.

Akazanın olduğu bölgeye geldiğimde Akaza biraz zor durumdaydı. Sarı pipi onu köşeye sıkıştıtmıştı ve hareketleri çok hızlıydı. Akaza ona ayak uydurmaya çalılıyordu ama bazen kaçırıyordu ve kolu yada kafası hariç herhangi bir yeri kopuyordu. Hızlıca o yöne doğru gittim. Bu çocuk iblis olursa çok işimize yarayabilirdi. Sessizce ona yaklaştım ve iblis kan sanatımla kristal deniz bir kopyamı yarattım(tövbe). O klonum onu oyalıyordu ve ister istemez dikkati oraya gidiyordu. İyice ona yaklaştım ve hızlıca şakağına vurup onu bayılttım. Akaza bana öylece bakıyordu. Bir açıklama yapmam gerektiğini hissettim.

Ausama: sarı pipinin hareketleri beklediğindende hızlıydı. Ve bende o bir iblis olursa bize çok yararı olacağını düşündüm.

Akaza: ben onunla savaşırken diyordum ama beni dinlemiyordu.

Ausama: tamam o zaman o istemiyorsa bizde zorla yaparız işte.

Dedimve oğlanı omzuma atıp bağırdım. Zaten sekidolar falanda baya bi zorlanmaya başlamıştı.

Ausama: Toplanın gidiyoruz!

Dedim ve sonsuzluk kalesine gitmeye başladım arkadanda hepsi teker teker beni takip ediyordu. Tam o sırada sırtımda bir acı hissettim ve bir bağırış duydum.

Tanjiro: Zenitsuyu geri ver! Kaçma sana seni korkak! Kaçma!

Agh bu velet kendini ne bok sanıyordu böyle? Bide bana katanasını fırlatmış gerizekalı.

Ausama: Kendi iyiliğin için kapat o çeneni velet! Yoksa gelir o attığın katanayı senin müsait bir yerine sokarım!

Dedimve katanayı umursamayıp sırtımdan çıkarı verdim ve belime bağladım. Ah belimde tam 3 tane katana vardı. Allah'tan pek ağırlık yapmıyorlardı.

Şuan ne kadar sinirden içten içe fokurdadamda bir şey yapmamalıydım. Burdaki iblisler benim ve Kokushibonun sorumluluğu altındaydı. O velete hesap sormaya çalışmam hem beni hemde burdakileri riske atardı. Bu yüzden kendimi tuttum ve daha hızlı bir şekilde sonsuzluk kalesinin yolunu tuttum. O sırada aklıma bir şey geldi. Muzan kanını verip iblise çeviriyor sa belki bende yapabilirdim. Hızlıca koluma bir çizik attım ve ağzına kanımdan damlattu

*Sonsuzluk kalesinde*

Sarı pipini ileriye doğru fırlatı verdim. Hala uyanmamıştı. Gerçi uyanırsa onu tekrar bayıltırdım ama ne olur ne olmaz onu kristalden yaptığım bir kutunun içine hapsettim ve muzanı beklemeye başladım. Muzan bir iki dakikaya gelmişti ve hepimiz onun önünde eğildik.

Muzan: evet Ausama. Bu velet neden burada?

Ausama: Muzan-sama o çocuğun işinizde size yarar sağlayacağını düşündüm ve size getirdim. Fakat en doğrusunu siz bilirsiniz.

Muzan: Onun işime yarayacağına neden düşündün?

Ausama: Çünkü efendim savaşıtken hareketleri çok hızlıydı ve çok stratejik davranıyordu. Normalde onu öldürecektim ama sizin işinize yarayabileceğini düşündüm.