Daha 2 dk önce Rengoku x reader kitabımdaki yeni bölümü yayımladım bunu yazmaya ve kurtulamayacağız çok üşeniyom hiç enerjim yok ve yarın sınavım var（┬┬＿┬┬）Ama sizin için bu bölümü yazacağım!
Ah lanet! Akazayla beraber suya düşmüştük ama ben yüzme bilmiyordum! Suyun ne kadar derin olduğunu yeni öğreniyordum. Yavaş yavaş dibe çekiliyordum. Hiç bir zaman nefes tutma işinde iyi değildim. Özellikle böyle bir olay habersizce olunca.
Çiğerlerim acayip fazla yanıyordu. Şuan bir gram nefese muhtaçtım. Nefes almaya çalışırken boğazıma çiğerlerime sular doluyordu ve bu beni daha fena zorluyordu. Gözlerim kararmaya başlamıştı. Açıkcası boğularak öleceğimi hiç düşünmemiştim. Gözlerim kararırken üzerimde bir karaltı gördüm. Bana doğru geliyordu. Ama bunu umursayacak bir pozisyonda değildim. Ve gözlerim iyice karardı sanırım burası yolun sonuydu...
Akaza pov:
Hay anasını şansıma tüküreyim! Tam Ausama yla güzel bir an yaşarken ikimizde suyu boyladık. Nedense fazla dibe çekilmiştik. Hızlıca suyun yüzeyine çıktım. Suya düşerken nefes alamadığım için beni fazlasıyla zorlamıştı. Derin nefesler alarak nefesimi düzene sokuyordumki Ausamanın gelmek yerine daha da dibe çekildiğini gördüm. Lanet olsun yüzmeyi bilmiyor muydu bu kız!
Derin bir nefes alıp dibe doğru gitmeye başladım. Lanet olsun ne ara bu kadar dibe gitmişti ki?! Ne kadar dibte olduğunu görünce daha hızlı davranmam gerektiğini anladım ve olabildiğince hızlı yüzmeye başladım. Tam ona yaklaşmışken gülümsemişti. Artık gözleri boş bakıyordu. Onu böyle görünce dahada panik oldum. Onu tuttum ve hızla yüzeye çıkmaya başladım. Benimde yavaş yavaş ciğerlerim yanmaya başlamıştı. Çok az kalmıştı dayanabilirdim. Kendi ağırlığı ve kıyafetlerin oluşturduğu ağırlık beni çok zorluyordu. Ama yinede başarmıştım. Yüzeydeydik. Sudan çıkar çıkmaz derin bir nefes aldım. Başım biraz ağrıyordu ama umrumda değildi. Hızlıca onunla birlikte kendimi yüzeye çıkardım. Nefes almıyordu. Korkarak ona kalp masajı yapma çalıştım. Pek içe yaramayınca derin bir nefes aldım ve dudağına yapışarak ona hava vermeye başladım. Biraz daha kalp masajı yaptım ve hava vermeye devam ettim. Tam ümidimi yitirmişken bir anda gözlerini açtı ve öksürmeye başladı. Öldürdükçe ağzından gölün suyu çıkıyordu. Sanırım çok fazla su yutmuştu.
Bana baktı ve bir anda bana sarıldı şaşırmıştım çünkü böyle bir şey beklemiyordum. Bana sarılarak ağlamaya başladı.
Ausama: Özür dilerim bu güzel anı mahvettim!! Ayrıca senide paniklendirdim! Boğulabilirdin! Beni kurtardığın için çok teşekkürler gerçekten bu sefer yolun sonuna geldiğimi sanmıştım!
Ellerimle yanaklarından tutup onu kedime çevirmiştir. Evet bunu her ne kadar utansamda yapmıştım. Açıkcası benim panikledimi anlaması beni şaşırtmıştı. Gerçi kalp atışlarımdan anlamamak mümkün Bile değildi.
Akaza: hey senin suçun değildi *içinden*'biraz öyleydi ama' sorun yok. Şuan yanımdasın yanındayıp yaşıyoruz sadece şuan bunu düşünmelisin
Diyerek onu sakinleştirmeye çalışmıştım. Hala ağlıyordu ama daha iyiydi. Sonra utancımı yenerek ona tuttum ve kucağıma yatırdım kenera bıraktığım kırmızı ceketimi üzerine örttüm ve gözünü kapatmasını istedim.
Şaşırmıştı ama pek umrunda da değildi şaşırmak. Dediğimi yaptı ve gözünü kapattı. Biraz sonra düzenli gelen nefes seslerinden uyuduğunu anladım. Onun yüzünün her karesini, her zerresini hatta her yerini incelemeye başladım. Her yeri ayrı güzeldi. Gözleri orantılıydı. Burnu ise kalkık ve küçüktü. Dudakları ise kiraz gibiydi ayrıca doğal bir dolgunluğu vardı. Sonra gözlerim... Göğüslerine kaymıştı... Ama neler düşündüğümü kendimce tartınca ne kadar yanlış yaptığımı fark ettim ve kendime kızmaya başladım. Bunu ona yapamazdım. Yanaklarımın fazlasıyla kızardığını hissedebiliyordum. Hem daha demin yaptığım davranıştan hemde onun benim kucağımda uyumasından utanmıştım. Daha fazla bugün olanları düşünmek istemedim ve Ausamayı kucağıma aldım.
Sonsuzluk kalesine gittim ve odama girip kapıyı kapattım. Ausamayı yatağıma yatırıp bende onun yanına yattım. Tam ondan biraz uzaklaşacakken kolumu bir şeyin tuttuğunu fark ettim. Bana uykulu bir şekilde bakıyordu.
Ausama: Akaza gitme. Yanımda kal sadece bugünlük bari
Dedi. Ben renkten renge girerken ona baktım. Onunda benden farksız olduğunu gördüm. Düşündüm ve terettütle yanına iyice yaklaştım. Nefesini hissedebiliyordum. Ausama kolumun altına girip omzuma yattı. Ve bana iki eliylede sıkıca sarıldı. Bacağınıda benim bacağımın üzerine attı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu pozun ayağını Akazanın ayağına atarak düşünün)
Aslında utanmıştım. Ama en azından kendime bu kadarını yapmam gerektiğini düşündüm. Bence en azından bu kadarını kendime layık görmeliydim. Gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım. Bir süre sonra uykum gelmişti ve yavaş yavaş uykunun o güzel kollarına çekildim...
Yazar köşesiiiii Biraz saçmaladım sanki ama olsunnn Bölümle ilgili yorumlarınızı bekliyorumm. Aslında dün yazcaktım ama şu ilk paragrafı yaptıktan sonra uyuya kalmışım AK SJSJSJSJS neyse bölümle ilgili yorumlarınızı bekliyorum sayfamdaki Rengoku x reader kitabınıda okursanız ve oylarsanız çok mutlu olurum(≡^∇^≡) Görüşürüzzzzzちわ～v(￣∇￣)v
