Magmula noong nalason si Jun Qing, ang kanyang mga binti ay hindi nakakaramdam ng anumang pandama, maliban sa paminsan-minsang panginginig mula sa mapait na malamig na taglamig. Gayunpaman, malinaw na may nararamdaman na siya ngayon, bagay na nakaligtaan niya sa lahat ng mga taong ito. Kahit na ito ay masakit, gayunman, ito ay isang pakiramdam pa rin!
"Ama, nasaan si Wu Xie?" Bigla niyang naalala.
[“Tito, may tiwala ka ba sa akin?”]
Nang tanungin siya ni Jun Wu Xie ng tanong na iyon, hindi niya ito masyadong inisip pero ngayon pagkatapos ng lahat ng nangyari... Pagkatapos niyang itanong sa kanya ang tanong na iyon, pinakain ni Jun Wuxie sa kanya ang buto ng lotus na iyon pagkatapos ang kanyang katawan ay sumailalim sa malalaking pagbabago.
Ang lahat ng ito ay masyadong nagkataon!
Nagpadala si Jun Xian ng isang tao para imbitahan si Jun Wu Xie.
Pagpasok ni Jun Wuxie sa silid, may mahinang amoy ng halamang gamot habang karga-karga niya ang kanyang maliit na itim na pusa sa isang braso at naglakad papunta sa tabi ng kama.
“Gising na pala si tito . ” Para bang inaasahan niya na ito, walang bahid ng pagtataka sa boses niya.
"Wu Xie, sa pagkakataong ito kailangan talagang magpasalamat ni Tito sa iyo. ” Magiliw na ngumiti si Jun Qing sa kanyang pamangkin. Nakita niya ang pusa na mukhang masaya at kuntento sa mga bisig niya. Noon pa man ay gusto na ni Jun Wu Xie ang mga hayop ngunit dahil sa kanyang pagkainip, sa tuwing lumalapit siya sa mga hayop, hindi sila makaimik at tatakbo palayo. Sinubukan pa niyang manghuli ng iba't ibang pusa at aso at hayaan siyang hawakan ang mga ito ngunit palagi silang nauuwi sa pagtakas kaya ito ay isang napakabihirang tanawin.
“Hindi na kailangan,kasalanan ko ito.” Mahina niyang sabi habang hinahaplos ang balahibo ng pusa at tumingin sa ibaba.
Ikinagulat ito ng Ama at Anak.
"Wu Xie, anong ibig mong sabihin?” malumanay na tanong ni Jun Xian, sa takot na masyadong malupit ang kanyang tono at matakot ang kanyang apo.
Tumingin si Jun Wu Xie sa kanilang dalawa nang may nag niningning na mga mata at dahan-dahang sinabi, “Sa katunayan, walang dahilan para maglihim sa inyong dalawa. Sa oras na iyon, noong nahulog ako sa bangin, halos lahat ng buto ko ay nabali, kung hindi dahil sa pagligtas sa akin ni Master, matagal na sana akong patay. ”
“Master?”
Tumango si Jun Wu Xie , “Siya ang nagligtas sa akin at ibinalik ako sa Palasyong Lin. gayunpaman, ayaw niyang malaman ng ibang tao ang tungkol sa kanya, kaya naman ibinigay niya ako kay Wu…kuya . Sa buong panahon na iyon habang ako ay nagpapagaling, Nakita ni Master na interesado akong mag-aral ng medisina at kinuha niya ako bilang kanyang disipulo. Kahit na hindi ko alam ang kanyang pinagmulan, siya ang aking tagapagligtas at alam kong mayroon siyang kamangha-manghang mga kasanayan. Ang dahilan kung bakit ako nag-aral ng medisina ay hindi dahil nagkaroon ako ng interes dito ngunit dahil sabi ni Master buhat sa mahina ang kayarian ng katawan ko at wala akong kontraktwal na espiritu, ito ay isang paraan para maprotektahan ko ang aking sarili. ” Napatingin siya sa mga ito habang seryosong nakatingin sa kanya. At Nagpatuloy siya, “Sa totoo lang, hindi iyon isang ordinaryong buto ng lotus, ito ay ibinigay ni Master at ito ay may kakayahang linisin ang utak ng buto. ”
BINABASA MO ANG
GENIUS DOCTOR BLACK BELLY MISS (Tagalog Version)
Fiksi Sejarah"TRANSLATE IN TAGALOG" Noong siya ay labing-apat na taong gulang, sa murang edad, Siya ay isang henyong manggagamot na ikinulong ng kanyang lolo, Sinunog niya ang kanyang kulungan kung saan siya nakatira nang higit sa Sampung taon. Ngunit Nang maka...
