Gang -NaruSasu-

Ömrüm

Görüyorum gençliğimi kayıp giden
Sokakların elinde büyüdüm harbiden
Yapabilir mi bu çocuk acaba fren
Canına susayıp tosladı duvara birden

Her arkadaşımın bi umudu vardı
Benim eksik hissettiğim tam olarak oydu
Sert gerçeklere gerdim göğsü risk alıp temel eğitimi bi kenara koydum

Kendim öğrenmeyi tercih ettim bütün meseleyi
Öğretti bu şehir bu şehir oluyor öğretmenim
Kolaya, kaçıp hiç arkası ne öğrenemedim
Kısacası cesaretimle donatıldı bedenim

En iyi neyi bilirim bilemedim olmadı bi hobim ve boş vakit hiç geçiremedim
Ailem garipsedi ve ben açıklayamadım
Hastalık mı sağlık mı düz yolu bi yürüyemedim

Lanet yaşamamıza bi bahane kaçamak yıkabilir gençlik ve hane
Takılmak bi yere dek yüreğin dayanmaz
Gitmemeli annene diyemeden hiç affet

Biliyorsun affeder soruyu soramadan
Bi gece ne ki seneyi geçirir uyumadan
Yaşadım 21 sene kurala uymadan
Ama bi düşmanım şu boşuna kurulmalar

Gözüm her şeyi görmüşsün ama ses yok senden
Boş yere gördün
Mutluluğu bi görücez de keşkelerimiz ölücekte her gidenle ölücez de bi bitmedin ömrüm

Olmamasını diliyorum
Gecelerin susmadığını biliyorum
Geri dön bi bak bana ne diyorum
Cehennemi ölmeden görüyorum
Cennete hasret bu gözler
Acaba özler miyim ölsem
Kendi benliğime duyuyorum özlem
Rüya sanırım bu gördüğüm görsel

Şaşırıyorum sadece nasıl olduğuna bak
Hayatım kaçamak ya polis ya da basamak
Kredi kart etiket otopark bi nefes
Olmadı bi hevesin bitmeden bi efes

Şimdi kes konuşmayı kapatmadan yaraları
Yaralarımdan daha fazlası günahlarım
Eziliyosan altında bütün bu kuralların
Kimseyi dinlemem patlamıyosa bu kulaklarım

İsyan edebilirim diye düşünüyorum
İspat edemediğim bütün bu konuları
Risk almadan yaşayamadım ki sorunlarım
İstanbul gibi ama ben daha yorulmadım

Kıt kanaat geçiniyo ailem
Bütün duyduklarındı bu benim bahanem (ya)
Görebiliyo gerçeği daha net
Ama kazandırıyo bu müzik halen

Karin sigarasının külünü kucağındaki küllüğe düşürdü. "Başaramayacak."

"Göreceğiz." Sasuke parmaklarını direksiyona vurarak ritim tutmaya başladı. Bu ritim alışkanlığı stresinin en büyük belirtisiydi.

"Ne zaman gidip alacağız?"

"Güneş battıktan sonra. Uyuduğundan emin olunca yani."

"Ya da ölünce."

"Öleceğini sanmıyorum."

"Ölmesini istemiyorsun."

"İşime yarayacak. Elbette ölmesini istemem. Senin de ölmeni istemediğim gibi."

Karin gülümsedi. "Çok şekersin tatlım. Ama babasını öldürenin sen olduğunu anladığı gibi seni de eşşek cennetine yollayacak."

"Eşşek cenneti bile olsa girebileceğimi sanmıyorum."