بیان مسئله ✍️چرا به یک نشر آزاد احتیاج داریم؟از وقتی آرته را به راه انداختهام، افراد بسیاری به من پیام میدهند و میگویند که زمانی بود که تخیلی بی توقف و چشمهای جوشان از کلمات داشتند اما پیش از آنکه بتوانند حتی یک اثر را به چاپ برسانند یا حتی یک داستان را بهطور کامل تمام کنند، نویسندگی را کنار گذاشتهاند. دلیلش چیست؟ آیا آن نویسندهی جوان ایران با تخیلی بدیع که شاید میتوانست دنیا را تکان بدهد، در خانوادهاش حمایت شد؟ آیا به کلاسهای نویسندگی رفت؟ آیا ناشر یا مشاوری دلسوز داشت که هر بار در نوشتن به دربسته خورد از او حمایت کند و به او کمک برساند؟ ویراستاری داشت که طرز جملهبندی بهتر را به او پیشنهاد بدهد؟ منتقدی داشت که ایراد کارش را بگیرد و نقاط ضعفش را جلوهگر شود و به غنای داستان یا متن یا شعرش کمک کند؟پیش از آنکه برای کنکور و به دست آوردن رتبهی مناسب برای قبولی پزشکی تمام علایقش را کنار بگذارد، ذرهای امید در دلش باقیمانده بود؟حتی زمانی که سرانجام دورهی سخت دانشآموزی و دانش جویی را پشت سر گذاشت، آیا فشار اقتصادی مجالی به او برای قلمرانی و خیالپردازی داد؟ آیا ناشری بود که از او حمایت مالی و عاطفی کند تا بدون دغدغه و در آرامش خیال به کار ادب و ادبیات بپردازد؟حتی اگر نویسندهی ایرانی با تمام مشکلات و موانع سر راهش سرانجام اثرش را به نگارش در آورد، چند درصد از آن اثر پس از عبور از فیلتر سانسور باقی میماند؟سانسور توهین به مخاطب، خالق اثر و حتی توهین به کاراکترهای داستان است و تمام اصالت اثر و شوق نویسنده را میکشد.چند نفر از ما نوشتن را کنار گذاشتند بهاینعلت که دنیای ادبیات فارسی برایشان تنگشده بود؟
نشر آرته🌱
ممنون که ووت میکنید. با معرفی آرته به دوستها و فالورهاتون حمایتمون کنید.
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
ارتباط با مدیر نشریه در تلگرام و اینستاگرام:
@arrtahoor
کانال نشر آزاد آرته: @Artahoor
اینستاگرام نشر آرته: @Arrtah_nameh
YOU ARE READING
انتشارات آزاد آرته
Random٫↲ آرته پناهگاهی برای نویسندهها و کتابخونهاست ↳٫ برای اهالی سرزمین ذوق، شاعرها، نویسندها، منتقدینی که حرفی برای تغییر دادن دنیا دارن و ... 「و هر کس که قلم سرکشش در دنیای زنگزدهی نشر رسمی ایران، پذیرفته نمیشه.」 در این بوک به صورت مفصل آرته ر...