Rüzgar

1- Jokey kim taehyung.

*'Kalite Konağı' 2 yeni mesaj.*

☆•°☆•°☆
S

Seokjin:
Ekran resmi^

"Uzaklarda bir yerlerde yine hissediyor olacağım seni, mesafeler engel değil hislerime."

Namu hayırdır?

Sanki sana diyor gibi.

Jimin:
Bence de senin için atmış gibi duruyor.

Yoongi:
Jimin haklı.

J-hope:
Günaydın.
Öncelikle seokjin, sabahın bu saatinde namunun attığı sözleri bize niye atıyorsun?

Seokjin:
Kıskanmanız içindi.

J-hope gördü.

Yoongi: Ses kaydı.
"Bu etkili kıskandırma yöntemini beğendim."

Jimin: Ses kaydı.
"Yoongi haklı."

Seokjin:
"Teşekkürler çocuklar, eksik olmayın."
Yoongi ve Jimin beğendi.

Bugün babamın yanına gideceğim,
yani buluşmaya gelemiyorum.

Yoongi:
At yarışları için mi yine?

Aynen öyle.

Jimin:
Supeerr, hepimiz eminiz ki rüzgar her sene olduğu gibi yine kazanacak.

J-hope:
Şüphesiz, rüzgar ezdi geçti bile.

Bende sizinle aynı fikirdeyim,
birtanecik oğluma güveniyorum.

Yoongi:
Bizde güveniyoruz.

Jimin:
Eveet.

J- hope:
Katılıyorum o koşuların kralı.

Jin:
Bende inanıyorum ki rüzgarımız güzelce esecek.

Saolun çocuklar,

hadi size iyi eğlenceler inince haber veririm.

Namjoon:
Biraz geç baktım ama hemen yukarıdaki sohbete cevap vereceğim.
Sen haber vermeyi unutma taehyung.

Taehyung beğendi.

☆•°☆•°☆

*Fransa, Paris, Saint-Cloud Hippodrome*

Kalabalık akın etmiş bütün ünlü iş adamları ve jokeyler birbirleri ile sohbet ediyordu, haliyle kapıda olan bir sürü magazinci de onlara eşlik ediyordu, babamdan aldığım bilgi buydu.
Kısacası beni bir kaos bekliyordu, sevilen biri olmak ne kadar güzel olsada yorucu ve bazı sorularla da sinir bozucu olabiliyordu.

Arabadan inmemle tüm kameraların bana dönmesi bir olmuştu, flaş patlamaları gözlerimi alıyordu.

Yere serili olan uzun kırmızı halı takım elbisemin cebindeki mendille uyumunu koruyordu. Kısa bir süre yürüdükten hemen sonra asıl kapıdan geçtim. Röportaj için ayrılan bölüme çağrıldığımı söyleyen görevli ile o tarafa ilerledim ardından benim için boşta bırakılan yere geçtim.
Bu röportajın ayakta olması benim için iyi olacaktı çünkü yol boyu oturmaktan bacaklarım ağrımıştı.

"Jokey kim taehyung!"

"Gözlerime inanamıyorum bu adam fotoğraflarda olduğundan daha yakışıklı!"

"Kim taehyung lütfen benim kamerama da bakın!"

Tüm bu ve buna benzer bir sürü bağırışmalar sürerken bende onlara bana uzatılan mikrofon ile cevap verdim çünkü burada gerçekten çok ses vardı ve mikrofonsuz beni duymaları biraz zor olacaktı.

"Öncelikle teşekkür ediyorum ve size ricam bir an önce sorularınızı sormanız çünkü daha bir sürü işim var."

İşim olmasa da var olarak bilseler bir sorun olmaz.

"Lütfen sırayla."
diye de ekledim.

"Kim namjoon ile bir projeye imza atacağınız söyleniyor, gerçekten proje var mı varsa nedir?"

"Hayır yok bu tarz şeyler bizim tarafımızdan açıklanmadıkça inanmayın lütfen."

"Teşekkür ederim efendim."

Kızın yüzündeki mutluluk ve o gurur dolu hissi görmek beni de mutlu ediyordu, herkes tarafından sevilmekte beni bu işe ve bu camiaya daha çok sürüklüyordu.

"Herkesin merak ettiği bir soru var efendim, aşk hayatınız."

"Aşk hayatım yok arkadaşlar, benim hayatım jokeylik."

"Teşekkürler efendim."

Kafa salladıktan sonra diğer bir soru geldi.

"Bugün olacak yarışta yarışmayacağınız doğru mu?"

"Doğru, bugünlük izleyeceğim."

"Teşekkürler iyi günler efendim."

Sorular bittikten sonra oradan ayrılıp babamın yanına gitmek için onu aradığımda atım rüzgarın yanında olduğunu söyledi bende onu beklediğimi söyleyerek yerime geçtim.

Artık yarış başlamak üzereydi, bense bugün yarışa katılmayacak yarın olan yarışta kazanan jokey ile yarışacaktım. Bu onları izlemem ve atımın ise yarınki yarışa dinlenmesi için mükemmel bir fırsattı.

Sanırım tek dikkat etmem gereken 12 numara olacaktı, diğerlerinin berbat olduğu apaçık ortadaydı nasılda bir insan kontrol edemediği atı zorla yarışa çıkartabilir aklım almıyordu.

☆•°☆•°☆

Yarış bitmiş kazanan ise 12 numara olmuştu, bende çoktan kendi otelimize gelmiş yarın olacak
yarış için heyecanlı ama bir o kadar da yorgundum, bu yüzden kendimi uykunun kollarına bıraktım.

☆•°☆•°☆