KOMUTANIM [Texting]

18. bölüm

Bu bölümü okumadan önce lütfen 17. Bölümü okuyun ben yanlışlıkla 17. Bölümü sildim.

💙

Yaz tatiline girdiğimiz için annem beni Ankara'ya çağırıyordu, özle mişler beni tabiki bende onları özledim ama Oğuzhanı bırakıp da nasıl gidecektim. olmazdı  öyle şey oyüzden onuda götürecektim.
Böyle kendi kendime düşünüyordum da Oğuzhan gelecek miydi o vardı bir de, uykumda gelmişti zaten. Kızlar desen nöbettelerdi bense evde tek başıma odam da yatıyordum. Çok sıkılmıştım beynim de allak bullak olmuştu onu düşün bunu düşün of off.

Ne yapacak bu yaren siz söyleyin ya siz söyleyin, ölsün mü bu yaren.

Sıkıldığım için Oğuzhanı bunaltacaktım hehehe.

Sevgilimm

Siz: Oğuzhan Oğuzhan

Siz: napiyonn

Siz: işin fln var mı

Sevgilimm: evet var

Siz: napim

Sevgilimm: evde tek misin sen

Siz: hıhı tekim

Sevgilimm: iyi, hazırlan da bizim çocuklardan birini yolluyorum gelip seni alacaklar

Siz: nie sen gelmion

Sevgilimm: işim var dedim ya güzelim

Siz: karargaha mı geliyorum ben şimdi

Sevgilimm: evet

Siz: tamam ben hazırlanıyorum ozamn

Sevgilimm: hazırlan ozaman.

Siz: essek seni

Siz: yerimm

Sevgilimm: cüce seni

Sevgilimm: yerimm

Siz: kapat kapat

Sevgilimm: ört ört

Siz: bb

Sevgilimm: grz seni bb

Siz: bok suratlı seni bb

Hemencicik yataktan kalkıp dolaba ilerledim, ne giyecektim ki, rahat bir şeyler giyeyim bari. Hemen üzerime bol bir tişört, altıma ise bir siyah eşofman alıp giyindim.
Saçları mı tarayıp tarağı tekrardan masanın üzerine koydum. Aşağıdan bir korna sesi duyunca cama doğru ilerledim heh gelmişti kim bilmiyorum ama olsundu. Odamdan çıkıp koridoru geçtigim gibi kapıya koştum.

Beni görür görmez arka kapıyı açtı ismini bilmediğim asker,"selamünaleyküm yenge."

"Aleykümselam koçum." Dedim ve arka koltuğa geçtim.

Koçum mu?

Çok mu Samimi oldu ya.