OKYANUSUN KALBİNDE-CENNETTE-(Kalbinde Serisi 1)

OK- C- 3

Nihayet kuzenimin toplantısı bitmişti ve 5 dk içinde geleceğini haber vermişlerdi. Çantamdan aynamı çıkarttım ve kendime baktım, neyse ki iyi gözüküyordum. İkimizi beraber göreceği an umarım çok abartılı bir tepki vermezdi, özellikle de mekana girmeden yaptığımızı teyitten sonra olacakları öğrendiğinde... Aynayı kapattım ve kafamı kaldırıp etrafa bakınmaya başladım, sarı ışıklar, bordo perdeler, yuvarlak masalar, zarif süsler, sakin şekilde muhabbet eden insanlar ve biraz tangoya çağıran, ılımlı, orta ses düzeyinde eşlik eden müzik... Müziğin bitimine yakın nihayet Doğukan görüş açıma girmişti. Önce kaşlarını çattı, gözlerini kısarak Uzay'a baktı, sonra  bakışlarını bana döndürdü, kaşlarını kaldırararak gülümseyerek yanıma yürüdü ve eğilip bana yerimden kalkmama izin vermeden sarıldı. Sesli bir şekilde kahkaha atmaya başladı ve ''Siz beraber misiniz'' diye patavatsız bir şekilde konuya daldı odun. Kafamı kaldırıp uzay'a baktım vereceğim cevap ona bağlıydı, bunca yıldır bir tek sevgilim bile olmamıştı ve eğer olacaksa buna değmeliydi. Yalnızlığımı geride bırakacaksam buna verdiğim söz ve aklımda hep hatırası aklımda olan o küçük çocuk, masum anlarımı yaşadığım 'uzi' layık olabilirdi. Uzay ben bunları düşünürken gözlerini önce bana ,sonra doğukan'a çevirip derin bir nefes almış ve ferah bir gülümseme yüzüne yayılmıştı. Gözlerimin içine bakarak ''biz bir karar aldık, ilk sana söylemek istedik'' diyerek bakışlarını kuzenime çevirdi, ''evlenmeyi düşünüyoruz kardeşim yani sorunun cevabı evet beraberiz ama bu geçiçi bir süreliğine değil ,bunu anlamanı ve senin de desteğini almayı diliyorum'' dedi. Bunu Doğukan 'a söylerken bi' şaşkınlıktan ağzım açıldı ama neyse ki ikisi de görmeden kendimi toparladım, Doğukan sessiz kalmıştı .Uzay bekliyordu, gerginlik vardı. Doğukan saatine baktı ve kalktı, aklına bir şey gelmiş olmalıydı, net bir şekilde doğru kararı vermek için kullandığı bir bahaneydi. ''Müsaadenizle, bi' şey unutmuşum '' diyerek kalktı. İçimden klasik  Doğukan diye geçirdim ve göz devirdim. Tabii ki sonrasında olacakları beklemiyordum. Elektrikler kesilmişti ve uzay elimi tuttuğu anda gözlerime kara bir kumaş inmişti ve uzay elimi çekmeye çalıştığımda izin vermediği için gözlerimi bağlanıp tüm dünyanın kararmasını engelleyemedim. Karanlıktan korkardım ve bayılmak üzereydim son duyduğum ses ''ssshh, sakin ol, şaşkınella '' diyen Uzay'dı.