Chapter 12

1 0 0

ni March_Eunoia

ni March_Eunoia

Chapter 12

ALREADY WEEK pass at kitang kita nya ang pagbagsak ng katawan ng kanyang ina at mas dumami pa ang aparatos nito sa katawan. Hindi nya makayang makitang ganito ang kanyang ina. Ang dating bibo at masayahing nanay ay ngayon ay nkikipag-agawan ng buhay kay kamatayan.

"Tania you need a rest too? Look at yourself napapabayaan mona sarili mo" Boses yon ng kaibigan nyang si Yna. Dumaan daan din ito sa hospital para kamustahin sya at ang kanyang ina.

"I can't, seeing mom like that is killing me" Mangiyak ngiyak niya namang sambit.

"Sshhhh.. everything gonna be fine" Pinilit nitong ngumiti sa kanya dahil alam nitong sobrang bigat na ng nararadaman niya.

"I hope, it's gonna be fine Yna, i hope" Nawawalang pagasa nyang sambit.

Ilang oras silang nanamihik ng kaibigan ng biglang nagkagulo ang mga nurse at doctors na nagtintinggin sa kanyang ina.

Agad silang napatayo para tingnan ang nangyayari at nakita nyang nagiging isang linya na ang heartbeat na nasa screen monitor ng isa sa mga nkakabit sa ina.

"Doc! What's happening!?" Pero hndi sya napapansin ng doctor dahil nagmamadali itong pumasok sa loob. Kaya hinarang nya ang isang nurse na papasok din sa ICU.

"What the f**k is happening! Please tell me!" Nagmamakaawa na sya na sbihin sa kanya ang nangyayare.

"The patient is unstable. Sorry maam kelangan na po ako sa loob" pagkasabi non ay agad itong pumasok sa loob ng ICU.

"No! Mom fight! Please! Fight for me please! I'm begging you!" Halos wala na syang makita dahil lunod na sa mga luha ang mga mata nya habang sinusubukang irevive ang kanyang ina.

Niyakap sya Yna dahil muntikan na syang mabuwal sa sobrang panghihina at inalalayan syang maupo sa mga silyang nandoon. Hndi na nya pinigilan ang paghagulhol nya dahil naririnig na din nyang humihina na ang pagtibok ng puso ng kanyang ina sa loob ng ICU. Sa isiping mawawala na ito prang pinatay ulit sya ng sampung beses.

Ilang saglit ay lumabas ang doctor at ang iba pang nurse lumapit ito sa kanila na may lungkot sa mukha. Napangiti sya ng mapait.

Oo alam nyang wla na ang ina nya dahil hndi na nya naririnig ang tibok ng puso nito.

"Im so sorry Ms.Verreno, We try our best" pagkasambit non ay umalis na ito sa harap nila.

Naramdaman nya ang pagyakap sa knyang muli ni Yna. Walang imik na lang syang umiyak ulit.

Tumayo sya para puntahan sa loob ng ICU ang kanyang inang wala ng buhay ng matapos mapakalma ang sarili.

Hinawakan nya ang kamay nitong malamig na at dinala yon sa mga pisngi nyang basa sa luha nya.

"M-mom sleep well, oky? Don't worry about me. I'll be strong. Ang daya mo namn eh hndi moko hinintay at bakit nilihim mo edi sana nagamot pa natin yang sakit mo--" naputol ang kanyang pagsasalita dahil sa mga hikbi nya "--L-last time magusap tayo diba sabi mo kaya mo pang tumakbo? You lied to me. I hate you for lying but i still love you. T-thank you for being a wonderful mom for me, i will always miss you, mom. I-Ikamusta m-moko sa asawa mo ah a-at sana magkita n-na kayo m-masaya akong m-magkikita at magkakasama na kayo ulit. W-wag mo akong kakalimutan ah b-babantayan moko l-lagi kahit nsa malayo kana. I-I love y-you mom e-even you're n-not my r-real mom" Matapos nyang magbigay ng pamamaalam na mensahe.

Niyakap nya ito sa huling pagkakataon at doon binuhos lahat ng sakit na nararamdam nya dahil sa pangalawang pagkakataon nawalan na naman sya ng isang ina.