I Love The Taste Of His Blood [COMPLETED]

Chapter 33

Chapter 33

NAGISING si Tania dahil sa liwanag na ngmumula sa bintana ng silid. Pinilit nyang bumangon kahit masakit parin ang mga sugat nya.

Palingon siya sa nkaawang na pinto dahil may naririnig syang naguusap don. Dahan dahan siyang umalis ng kama at naglalakad papunta sa likod ng pinto.

"Where have been Levid?" Nababasa sa boses nito ang galit. Si tita freya yon.

"Pinuntahan ko lang si Nathalie--" parang may pumiga sa puso nya ng mabanggit nito ang pangalan ng dalaga "--may importante lang kaming pinagusapan"

"Hindi mo ba alam na halos mamatay si Tania kahapon!" Galit na asik ni tita freya.

"I don't know na susugod ang kalaban kahapon. I'm sorry mom" depensa nito sa inyo.

"Alam mong hinahabol sya ni Alejandro walang araw na masasabing ligtas sya hanggat buhay si Alejandro! Magisip ka nga anak!" Sigaw nito kay Levid. Patuloy lang syang nakikinig sa usapan ng mag ina sa labas ng silid.

"Look mom I'm sorry. Kelangan ko lang kasi talagang matapos tong lahat sa amin ni Nathalie" Halata sa boses nito na probelamado.

"Don't wait for the time na mag ina mo mawala sayo anak. I see how hurt Tania just because of you! Kahit hndi nya sabihin nararadaman ko!"

"I will never let that happened! Hndi sila mawawala!" Asik si levid sa ina nya.

"Then stop being stupid Levid" Sigaw ni tita freya

"Mom stop shouting. Nagpapahinga si Tania baka magising sya sa boses mo"

"Answer me Levid do you love Tania?"

Kumabog ng mabilis ang puso. Ilang segundo itong natahimik kaya natakot sa sagot nito. Ayaw nyang marinig ang isasagot nito sa ina.

Kaya automatikong binuksan ng mga kamay nya ang pinto. Nakita ang gulat sa mukha ng magina pero nagpanggap syang wlang narinig.

"Tita freya? Levid?" Kunwaring nagtataka nyang tanong.

"You need more rest Tania, bakit ka bumangon" Nagaalala lang sambit ni tita freya.

"Nagugutom po kasi ako eh. Wla namn po ako kasama dito sa loob kaya naisip ko pong lumabas" Pinilit nyang ngumiti.

"Rest Tania baka mabinat ka dahil sa mga sugat mo and I'm sorry for not protecting you yesterday" nakikita nya din sa mga mata nito ang pagaalala.

Siguro para sa baby yung emosyon na yon. Madamdamin nyang sambit sa isip nya

"Okay namn si baby eh. I protect her/him" nakangiting sambit nya at hinimas ang tiyan.

"It's my responsibility Tania, to pro---" hndi na nito na ituloy ang sasabihin ng umimik sya.

"Stop talking about responsibility Levid and if you want to protect us just do it" Seryosong saad ko. "At gutom ko hndi ako mabubusog sa mga sinasabi mo"

Napabuntong hininga namn ito. "I'll cook you some omelette"

"No" nakita nya ang gulat sa mata ni Levid dahil sa sinabi nya. Ngayon lang kasi sya tumanggi sa omelette.

Hindi nya alam pero ayaw nyang kumain ng omelette ngayon.

Nilipat nya ang tingin kay tita freya na knina pa nagmamasid sa knila. "Tita can you make me some pancakes? With chocolate syrup. I want it for breakfast" nakangiti nyang sambit

Tumango naman ito bilang tugon. Naglakad na sya papunta ulit sa kama para magpahinga. Napapikit na lang sya sa sakit naalala nya na may kalmot pala sya hita.

Nang makaupo sya nakita nyang dumudugo ang sugat nya sa hita pero tinitigan nya lang yon. Iniisip nya mas masakit pa yung puso nya kesa sa sugat na dumugo ngayon.

"Shit! Wag kang gagalaw kukuha ako ng first aid kit" Dinig nyang asik ng binata pero wala syang paki alm.

Bumalik to na may dalang kit at ginamot ang sugat nya sa hita naririnig nya itong npamura ng makita ang sugat nya. Mahaba ksi yon hita hanggang binti.

"Im really sorry Tania, I'll promise that i won't let that happened again" Patingin na lng sya sa binata. Wla syang maramdamn kundi puro bigat sa dibdib.

Para san ba ang promise? Bakit isinasalita pa kung hindi namn natutupad? Why do people keep promising but they can hold it till the end of their promises?

Gusto nyang maiyak pero pinipigilan nya. Ayaw nyang magmukhang mahina sa harap ng taong mahal nya na sanhi din nmn kung bakit sya nasasaktan.