~DERİNLİK~

Okul çıkışı eve gitmek için çantamı toparladım Gamze benden önce çıkmıştı galiba benim delirdiğimi sanıp benden uzak duruyordu...
Hafif yağmur yağıyordu dışarda yağmur sesinde huzuru bulmuştum. Aklım sadece bugün yaşananlardaydı tekrar telefonumu aldım ve mesajlara baktım o kişi hâlen bana mesaj atmamıştı...
Nasıl olabiliyordu böyle Gamzeye telefonu verdiğim an mesajlar nasıl silinmişti Off aklım almıyordu biri benimle çok fena oyun oynuyor.
Diye söylenirken eve varmıştım zili çaldım ve annem açtı kapıyı
Açar açmaz hoşgeldin bile demeden mutfağa gitti.
Birşeyler ters gidiyordu anlamıştım çünkü yüzü bile sert sert bakıyordu
Mutfağa gidip

-Annecim bir sorun mu var?
Diye sordum.

Derin bir iç çektikten sonra
-Neyin var senin Asya neden böyle davranıyorsun kızım. Benle baban eğitimin için en iyi şartları sunduk sana. Ama sen sadece bir ergen gibi davranıyorsun her zaman yanında olduk ve sana destek olduk her zaman bizi gururlandırdın peki şimdi noluyor. Ne sıkıntın var.

Annem bunları demekle haklıydı gözlerim yaşla dolmuştu. Eda öğretmenin annemi aradığını anlamıştım.
Annemin ellerini tuttum ve şöyle dedim.
-Çok haklısın annecim bu aralar dersleri çok saldım ama sana söz veriyorum daha fazla çalışıcam ve eskisinden bile daha iyi olucak herşey.
*
Diyip onu umutlandırdım çünkü biliyordum bu rüyalar son bulmağı sürece hayatım hep böyle düşüncelerle geçicekti.
Üstümü çıkartıp duşa girdim günün tüm yorgunluğunu duşla beraber üstümden atmak istiyordum.
Ohh evet yine o güzel çilek kokusu
Şampuanımı saçlarıma döktüm ve yavaş yavaş ovaladım kaç saniye olsa bile herşeyi unutmak istiyordum
Gözlerimi kapattım ve suyun huzuruna kendimi bıraktım...

-Hay aksi! n'oldu bu lanet suya
Sular kesilmişti ve gözlerimi açtığımda her yer karanlıktı
Evet şansıma tüküreyim elektrikler kesilmişti. Karanlıkta zorda olsa havlumu bulmuştum hemen kendime sardım ve kapıya doğru gittim. Kapı kolunu zorda olsa bulmuştum. Açılsana lanet kapı diye söylendim ama açılmıyordu kapı kitlimi diye baktım kitlide değildi bu aptal kapının neyi vardı.
Anne diye bağırdım ama kimse yoktu karanlıktan çok korkan bir insandım kapıyı zorladım ama açılmıyordu.
Nasıl olur şuan fısıltılar duyuyordum sürekli konuşan bir erkek sesi karanlıkta olduğum için hiç bir şeyi görmüyordum sağıma soluma baktım kim var orada diye bağırıp kapıyı daha fazla zorladım ama ne kapı açılıyordu ne de o fısıltılar susuyordu
Ses yavaş yavaş daha yakın ve anlaşılır oldu evet bu bir erkek sesiydi  kahkahalar atarak
-Şşş bebeğim sakin ol sadece benim olucaksın korkma 
Diyerek dahada yaklaşıyordu o ses
Daha fazla bağırmaya başladım
Deli gibi bağırdım çığlık attım ağladım ama o kapı açılmıyordu annem babam beni duymuyordu
Sağ omzuma birinin dokuntuğunu hissettim. Omzuma ve vücudumda yavaş yavaş her yerime dokunulduğunu hissediyordum ama hiç bir şey yoktu hayır kimse yoktu sadece ben hissediyordum
O fısıltılar daha da yakınlaşmıştı ve kulağım tam dibinde "Delirdin işte" Diyip duruyordu.
Sağ göğsümde bir el hissettim ve hemen elimi göğsüme koydum elime bir elin değdiğini farkettim kimsin diye bağırdım daha fazla çığlık attım ama o el hep aynı yerdeydi sadece göğsümdeydi.
Daha fazla dayanamayıp korkudan bayılmıştım. Hayatımda yaşadığım en korkunç andı sahi deliriyormuydum...

Yorum ve Vote atmayı unutmayın Balımlar :)