Yeni Baştan

~4~

Sonunda Kumsal uyandı. Hayata karşı direnmişti.

KUMSAL'IN AĞZINDAN

İki günün sonunda uyanmışım. Ben ölmek isterken onların beni kurtarmaları iyilik miydi? Nasıl canım yanıyo hala, Rüzgar ve babam benim canımı yakmışken bide vücudumun belirli yerlerinde dikişler, bacağımda alçı iyice çekilmez bir hal almıştı bu durum. Yoğun bakımdan çıkıp normal odada kalcaktım artık sonunda arkadaşlarımla, annemi görebilcektim.

Artık kendimi toplamam lazımdı. Böyle devam edemez bu hayat, okula başlamam lazım artık. 2 hafta sonra hastaneden çıkıcaktım hayata devam edicektim.

Okuluma başlama zamanım gelmişti Allahtan Beste'yle aynı sınıftaydıkta, sıkılmıcaktım.

Gidemediğim bir ay sürede sınıfa iki kişi daha gelmişti. Biri kız biri erkek. Sınıfa girdiğim an erkek gözüme çarptı. Esmer, yeşil gözlü ve 1.80 boylarında biriydi. Bizim okulda bu kadar yakışıklı çocuk var mıydı?

Çocuk yanıma gelip ben Doruk diyerek elini uzatmıştı bende Kumsal diyerek karşılık verdim. Doruk "Yenisin galiba?" diye sorunca şaşırdım yoklama alınırkende mi ismime dikkat etmemişti? "Hayır sadece bir ay okula gelememiştim. Sende hoşgeldin sınıfımıza." diyerek gülümsedim. Ders zilinin çalmasıyla beraber ingilizcecinin derse gelmesi gecikmedi. Zaten hiç geç kalmazdı derslerine. Hocayı hiç sevmem ama ingilizcem iyidir.

Hoca derste Beste'yle çok konuştuğumuz için bizi ayırcakmış. Başından beri takmış durumda bana. Ben Beste'den ayrılmak istemiyorum ama hocanın dediği cümleyle güldüm. "Doruk sen Kumsal'ın yanına geç. Beste sende Ela'nın yanına geç." Bu güzeldi aslında ama belli etmemek iyi olurdu, bu arada yeni kızın adıda Ela'ymış öğrenmiş olduk.

Hoca ben Doruk'la konuşmam sanarken yarınki dersini düşünmeden haraket etti. Biraz kaynaştıktan sonra zaten susmayız biz. Doruk yakışıklı olduğu kadarda iyi biriydi. Ama ben güvenimi kaybetmiştim artık. İlk gün Doruk'la fazla konuşmadık ama telefon numaralarımızı aldık. Bu bile başarıydı benim için. Beste bizde kalcaktı. Hafta sonu olduğu için bol bol film izleme şansımız vardı.

Hiç beklemediğim anda telefonuma mesaj geldi mesaj Doruk'tandı nedense yüzümde istemsizce bi gülümseme oldu. "Yarın müsaitsen buluşalım mı?" bu mesaja sevinmiştim Beste bizdeydi onu nasıl bırakayım ki? Beste'ye sormam lazımdı.

Beste beni anlayışla karşıladı zaten onun bizim eve gelmesi için benim evde olmam gerekmiyodu. Evin diğer kızıydı o. Hemen Doruk'a mesaj attım "Olur ☺" daha mesajı yeni atmama rağmen hemen mesaj geldi "Yarın akşam saat 8 de karaoke kafede buluşalım ☺" Beste'yle benim sürekli gittiğim kafeydi orası "Tamam" dedim. Arkadan bi mesaj daha "Yanında Beste'yide getirebilirsin." "Tamam olur." dedim ve konuşmayı bitirdim. Beste yine kurtulamadı benden.

"Beste yarın sende benle geliyosun." dediğimde şaşırdı. "Benim ne işim var sizin yanınızda?" diye sordu. "Beste itiraz etme hem kambersiz düğün olur mu?" deyip güldüğümde Beste fazla ısrar etmedi. İstemeyerek gelcekti işte.