Yeni Baştan

~9~

Nefret ettiğim kişinin başında ben beklicektim. Saçmalık bu. Sabaha kadar uyumamak zorundaydım yarım saatte bir yeni bi nescafe içmeye başlamıştım. Ecemin bana verdiği mektubu hala okumadığım aklıma geldi. Okumalı mıydım yoksa okumamalı mıydım? Son anda karar verip mektubu okumaya başladım

"Hayatım; biliyorum sana bu kelimeyi söylememe kızıyosun hatta içinden küfür bile ediyosun. Benim hayatım sensin seni kaybettim bütün hayatımı kaybettim senle beraber. Hani bi söz vardır ya birinin kıymetini kaybedince anlarsın diye. Seni kaybedince anladım hayatım, herşeyim, nefesimi kaybettim. Sensizliğe alışırım sanmıştım ama sensizlik beni hep öldürdü. Ben sensizliğe dayanamam ki. Benden gideli 5 ay oldu ölümümün 5. ayı. Evet haklısın bende senin yerinde olsam aynısını yapardım. Seni kırdım, parçaladım, öldürdüm. Bağır çağır küfret bana ama beni bırakma. Kimsesiz kaldım senden sonra elimden kimse tutmadı, kimse düştüğüm yerden beni kurtarmadı.

Beni affetmezsin haklısın. Ama beni dinle. Hani bazı olaylar vardır dışardan görüldüğü gibi değildir buda öyle bi olay. Sensizlikte boğuldum seni özledim. Sen yoksan kimsem yoktu benim ölümü tercih ettim. Herşeyi arkada bırakıp gitmeyi. Şuan bana kızıyosun bu yolu seçtiğim için ama başka bi çıkışım yoktu benim. En azından öldüğüm zaman gerçekleri öğrenirsin. Beni dinlemedin ama yazdıklarımı okursun bilirim seni. Sana herşeyi anlatmanın vakti geldi. Evet gerçekleri öğrenince dahi beni affetmiceksin. Beni anlıcaksın.

Hayatım Ecem'le benim aramda bi olay yaşandı ama öncesini bilmiyosun. Ecem bizi ayırmak için herşeyi yaptı. Sana anlatmadım aranız bozulsun istemedim hiç. Ecem sürekli beni tehdit etti dinlemedim onu. Ondan hep uzak durdum o inadına yanımdaydı. Sensizliği bana tattırmak istedi seni bırakamazdım ben. O gün sen beni aramışsın telefonum salondaydı. Ecem açmış haberim yoktu. Kapı çalınca gelen yanlış anlamasın diye ona hayatım diye seslendim. O gün ona karşı koyamadım koymamada izin vermedi. İlk ve son kez öyle bişey yaşadık. Karşımda seni görünce dicek bişey bulamadım zaten sende beni dinlemedin. Sen gidince Ecem'ide evden kovdum zaten sonra onun yüzünü hiç görmedim.

Evet bende suçluyum fazlasıyla önce sana söylemeliydim kuzeninle aranı bozmak istemedim. Seni üzmek istemedim ama istemeden seni daha fazla üzdüm yıprattım. Ve bizi bitirdim. Beni affet diyemem sana affetmezsinde zaten. Ama doğruları bilmeliydin ben ölünce beni suçlu bilmeni istemedim. Affetme beni. Seni başkasıyla görünce yıkıldı dünyam. Seni tutamadım işte. Seni hiç bırakmıcam diye söz vermiştim sana tutamadım. Hayatım beni hiç bırakma derdin nasıl bıraktım ben seni senden nasıl koptum.

Annemi geride yalnız bıraktım diye bana kızıyosun. Sen varsın sen onun kızısın anneme çok iyi bak bitanem o sana emanet. Son nefesimde söyliceğim tek kelimem var benim Kumsal son nefesimde senin adın çıkar ağzımdan. Çok konuşuyorum diye bana hep kızıyosun yine uzattım. Beni unutma ya da unut yeni hayata başla beni hatırlama başkasını çok sev onun için endişelen, onun için ortalığı ayağa kaldır, onu kimseyle paylaşma, beni sevdiğinden daha fazla sev onu. Bensiz daha mutlusun sen.

Seni Çok Seviyorum Kumsal'ım."

Benim kuzenim mi yapmıştı tüm bunları. Nolursa olsun ben Rüzgarı asla affedemezdim kırılmıştım. Kapıda Beste'yi görünce mutlu olmuştum. "Kuzum sen kaç saattir uyumuyon?" insan bi halimi hatrımı sorar dimi. "Saol çok iyiyim canım Rüzgar hala uyuyo uyansın diye bekliyorum sen napıyosun?" mal mal bakması kaçınılmaz bi olaydı. "Kumsal kaç bardak nescafe içtin sen?" dedi. Nerden biliyodu ki benim bütün huylarımı sadece göz devirmekle yetindim bu sözüne.

O sırada yoğun bakımdan çıkıp yanımıza gelen genç hemşireyi görünce hemen ayağa kalktım. "Rüzgar Soykan'ın yakınları siz misiniz?" dedi gülerek "Evet bişey mi oldu?" dedim. "Yoğun bakıma gelin benimle." bişey demeden. Elimdeki mektubu Beste'ye verip bunu oku dedikten sonra hemşirenin peşine takıldım.