(zawgyi)
"အိပ္ေရး ဝၿပီလား?"
အိပ္မက္ ကမၻာကေန Donghyuck ႏႈိးထလၽွင္ ထခ်င္းပင္ ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ ခပ္ဩဩ ေမးသံက ႏႈတ္ဆက္လ်က္။
သူ ျမန္ျမန္ပင္ မ်က္လံုးတို႔ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေပမယ့္လည္း မ်က္ႏွာအနားကို လာထိုးေနတဲ့ ေနေျပာက္ေၾကာင့္ ဘယ္သူမွန္း သိပ္မသဲကြဲ။
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ပံုစံေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕၊ ထိုလူသားထံက ရယ္သံတိုးတိုးက တစ္ဖန္ ထြက္ေပၚလာ၏။
ထိုအခါမွာေတာ့ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို ေရခဲေရနဲ႔ အပတ္ခံလိုက္ရသလို Donghyuck ရဲ႕ အသိစိတ္က ခ်က္ခ်င္း ကပ္၏။
ႏွလံုးသားမွာ စြဲက်န္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ထိုရယ္သံကို သူက ဘယ္လိုလုပ္ သတိမထားမိဘဲေနမလဲ?
သို႔ေပမယ့္ ထိုသို႔ စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ ကပ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ Minhyung ကို ေသခ်ာ ၾကည့္မိေတာ့ သူက ထိုလူသားရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ။
"ဘုရားသခင္! ေတာင္း-ေတာင္းပန္ပါတယ္ အရွင့္သား!"
ေစာင့္ခိုင္းထားကို အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အျပင္၊ ခနၶာကိုယ္ခ်င္း နီးကပ္ေနလြန္းတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ပင္ Donghyuck မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ေတာ့ Minhyung ရဲ႕ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္က တြန္႔ခ်ိဳးသြားခဲ့၏။
"ဘာအတြက္ ေတာင္းပန္ေနရတာလဲကြာ? ကိုယ္ ေမးတာကို အရင္ ေျဖပါဦး"
အရွင့္သားက ခပ္ေအးေအးသာ ေမးရင္းပင္ အနားကို ေလၽွာက္လာခဲ့ေတာ့ သူ႔မွာ ေခါင္းကို မေဖာ္ရဲ၊ ထိုေနရာမွာပင္ ေက်ာက္ရုပ္ႀကီးအတိုင္း ရပ္ေနမိပါ၏။
"ဟု-ဟုတ္။ အရွင့္သား ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အရွင့္သား ..."
အခါတစ္ရာေလာက္ ဦးညႊတ္လိုက္ၿပီးပင္ သူ ျပန္ေျဖတဲ့အခါမွာေတာ့ Minhyung ဆီက ခပ္တိုးတိုး ရယ္သံေလးသာ ထြက္ေပၚလာ၏။
"ခဏေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္း အနားယူျဖစ္ခဲ့ရင္ ရၿပီ။ ကိုယ္ေရာ ပူေနေသးလား ... စမ္းၾကည့္ရေအာင္"
သို႔ေပမယ့္လည္း ထိုလူသားက ေျပာရင္းဆိုရင္းကို သူ႔နဖူးေပၚ ေရာက္လာတဲ့ လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ နီျမန္းလာခဲ့တဲ့ Donghyuck ရဲ႕ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္။
YOU ARE READING
behind the castle's walls {markhyuck}
Fanfic(zawgyi) "အဆင့္အတန္းေတြကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး ဒီအတိုင္း မင္းနဲ႔ကိုယ္ပဲ ဆိုရင္ေရာ ..." (unicode) "အဆင့်အတန်းတွေကို ဘေးဖယ်ထားပြီး ဒီအတိုင်း မင်းနဲ့ကိုယ်ပဲ ဆိုရင်ရော ..." main: markhyuck language: burmese start: 6.6.2023 end:
