Ben insanları iyi bilirdim.
Onlar ise gitmesini iyi bildiler... SinirliBiber
Gidenler vardı hayatlardan. Birer birer, sorgusuz ve sualsiz. Haber vermeden, arkalarına bakmadan gidenler vardı.İki kişi kadar kalabalık uyuduğumuz gecelerin sabahına, birinci tekil şahıs edasıyla uyandığımız sabahlarımız.
Gariptir ki, gelenler o boşlukları asla dolduramadılar. Bir yanı eksik kaldı adamların ve kadınların. O boşluk derinliğinde neler saklıyordu kim bilir. Ne acılar, ne yaşanmışlıklar, mutluluklar, heyecanlar.
Kurulan hayallerin yarım kalmış taslakları... Yollanmamış mektuplar ve söylenmemiş sözcükler. Gidenler dönse bir şeyler değişir mi acep? Sanmıyorum ama bir heves işte insanın içinde. Belki..Bu belki kelimesi çok şerefsiz. İnsanın içinde bitmeyen piç gibi bir şüphe oluşturuyor.
Neden geride kalanlardanız bizler diye soruyorum kendime sizler gibi. Peki bu kadar çoksa sayımız gidenler neredeler şimdi?
Şu hayatın elleri, nasır ve çatlak dolu. Omzuna teselli mahiyetinde dokundukça çıplak tenini tırmalıyor. Canını okşayacakken daha da yakıyor canını. Kurtulmak istiyor, kaçamıyorsun. Hayatı bırakıp gitmeyi denesen, dönüp dolaşacağın yer yine aynı. Kürkçü dükkanı kaçınılmaz son anlayacağın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki kere iki yalnızlıktır.
RomanceYüreğine mi baksın, yoksa yüreğini mi yaksın? İşte en büyük çelişkiler bu şekilde gebe kalıyordu onun dimağında. -Uzun ve yorucu romanlar yazacak kadar çok şey yaşamadım. Biraz sizden, biraz benden bir şeyler. Her başlık altında farklı tatlar. - Sin...
