Video Game Lover | Taekook

8

JUNGKOOK

"Biz dışarı çıkalım annemler gelmeden."

"Peki tamam."

Jimin albümü yerine geri koydu. Taehyung'un kapüşonlusunu aldım ve Jimin'le dışarı çıktık. Yürürken Jimin bana döndü, "Neden hırka aldın ki hava güzel." Dedi.

"Bilmem, olsun yanımda dursun." Dedim. Biraz yürüdükten sonra bir parka geldik. Banka oturduk. Jimin annesini arayıp dışarıda olduğumuzu söyledi. Arkasına yaslandı ve kollarını birleştirip "Tae'nin planına uyarsak böyle olur tabii. Şom ağızlı herif!" Dedi. "Neden ki?" Diye sordum neler olduğunu anlamak için.

"Biliyordum böyle olacağını! Aptal herif! O ağzını açıp da şom şom konuşma diye bin defa söyledim!"

⚡Flashback⚡

(Taehyung) "Jimin içimden bir ses senin sevgili kuzenlerin gelecek diyor."

(Jimin) "Taehyung kes ya, şom ağzına sıçayım tamam mı? Kapa şu çeneni az! Ne zaman kötü bir şey desen hemen oluyor. Gelirlerse seni döveceğim görürsün!"

(Taehyung) "Ne kızıyorsun ya, ben sadece aklımdan geçenleri söyledim. Gerçekleşecek değil ya! Hahahah!"

⚡Flashback Is Over⚡

Gülmemek için zor duruyordum, komikti ama sonra bunun benim zararıma olduğunu hatırlayıp ciddileştim. Cidden tüm talihsizlikler beni buluyordu.

Jimin yerinden bir anda kalkıp salıncağa bindi ama somurtuyordu. Güldüm çünkü sevimli gözüküyordu.

"Jungkook-shi, güleceğine gel de beni salla."

***

"Jimin-shi, ben çok sıkıldım."

"Ordan bakınca paylaçoya mı benziyorum? Yapabileceğim bir şey yok ben de sıkıldım."

"Pufff... Hey, şurdakiler kim? Bize doğru geliyorlar."

Jimin baktığım yere baktıktan sonra gözleri büyüdü ve hızlıca içine gömüldüğü salıncaktan kalkıp kolumdan tutup beni de kaldırarak koşmaya başladı. Ne olduğunu anlamamıştım ama koşuyordum, üstelik bizden küçük duruyorlardı. Ve evet arkamızdan koşmuşlardı. Biraz koştuktan sonra Jimin kolumu bıraktı ve koşmaya devam ettik. Aradaki mesafe biraz açılınca aklımdan kurduğum on bin senaryoyu bir kenara itip "Jimin bu çocuklar kim? Neden kaçıyoruz?" Diyebildim. Onları başka yola saptırmıştık sonunda. Arsızca arkamızdan koşmuşlardı. Durup soluklandık, Jimin nihayet konuşabildi.

"Onlar... Onlar........"

"Evet???"

"Onlar benim kuzenlerim..."

"İşte bu aklımdan geçen tüm senaryolardan daha kötüymüş. Ama neden o kadar yol kırmızı görmüş boğa gibi peşimizden koştular?"

"Of o veletler... Tek işleri benle uğraşmak! Allah'tan kaçabildik, yoksa sıçmıştık, 1 saniye rahat bırakmazlardı."

"Cidden üçü birden peşimizden koşunca mahalle kekolarına borcun var sandım."

"Keşke öyle olsa- LAN SİZ BİZİ NERDEN BULDUNUZ!?"

Arkama baktığımda yine o çocukları gördüm. Biraz geri çekildim ve Jimin'e yaklaştım.