Geçmişinde yaşadığın illaki iyi veya kötü olaylar vardır. Ve sen ne yaparsan yap o hep geçmişin olarak kalır. Yalnız geçmişte yaşadığın şeylere göre hareket edersen hiçbir ilerleme kaydedemezsin.
Bundan dolayı daima ileriyi düşünüp buna göre yol kat etmen gerekmektedir. Geçmişin tozlu sayfalarından çıkman lazımdır artık ileri bakman gerekiyordur ama nasıl yol kat edeceğini sende bilmiyorsundur.
Geçmiş senin peşini asla bırakmaz hatta seninle birlikte koşar. En olmadık zamanda geçmişinle yüzleşirsin ve geçen o kısacık zamanda biriktirdiğin anılar aklına gelir. Sen ne kadar 'Geçmiş geçmişte kaldı' desende...
3 AY ÖNCE...
Her zamanki gibi okula yürüyordum. Okulda ne kadar çok iyi bir kız olsam da notlarım berbattı. Arkadaşlarımızla genelde hep eğleniyorduk. Çoğunlukla tek yaptığım şey bu olurdu da. Sınavlara girip çıkıyordum ama istediğim notları alamıyordum. Niye mi? Çünkü çalışmıyordum. Bana göre en başta dersler gelirdi lakin ben daha çok arkadaşlarıma önem veren bir kızdım.
Annem bana hep şunu söyledi:" Gör bak elbet bir gün arkadaşların seni bırakır gider. İşte o zaman anlarsın arkadaşların mı daha önemli yoksa dersler mi." Hala da söylüyor ama ben sanmıyorum arkadaşlarımın öyle bir şey yapacağını.
Şimdi öğle arasıydı, kantine yemek yemeğe arkadaşlarımızla kol kola beraber indik.
-"İrem bana bugün sen ısmarlasana." dedi Şule gülümseyerek. Şule benim en yakın arkadaşımdı. Aramızda gizlimiz saklımız olmazdı. Sınıfta en iyi anlaştığım insandan biriydi.
-"Tabiki alırım, arkadaşım. Ela sana da alayım mı?" dedim tebessüm ederek.
-"Yok ben kendim alırım, sağol tatlım" dedi yapmacık bir ifadeyle.
Ela da Şule'nin arkadaşıydı. Biz Şule ile yeni tanıştığımız zamanlar aramıza girmişti. Başta pek ısınamamıştım bu kıza. Hal ve hareketlerinden hiç de iyi birine benzemiyordu ama sonra 'Nasıl olsa Şule tanıştırdı. Kötü birisi çıkacağını zannetmiyorum' diyerek anlaşmaya çalıştım.
Ben ona iyi niyetli davranırken, o bana hep art niyetli davranıyor gibi geliyordu bana. Ben aramızın iyi olmasını istiyordum. Madem aramızda, bizimle birlikte, o zaman benimle de iyi geçinmek zorunda öyle değil mi?
Yemekleri aldım. Şuleninkini uzatırken:
-'Teşekkür ederim' dedi ve gülümsedi Şule.
Rastgele bir masaya geçip oturduk. Ela da yemeğini alıp yanımıza geldi. Yemeklerimizi soğumadan yemeğe başladık.
💠
O kadar acıkmış olmalıyım ki bir kaç ısırıktan sonra yemeğimi bitirdim. Ben hızlı bitirdiğim için arkadaşlarım yemeklerini yerken gidip kendime bir de bisküvi aldım. Teneffüsün bitmesine daha 20 dakika vardı. Yapacak bir şey kalmayınca ve canım sıkıldığı için ona döndüm.
-"Kızlar sınıfa mı çıksak?" dedim sıkıldığımı belli ederek.
-"Sıkıldın galiba İrem?" dedi yine yapmacık tonda konuşan Ela. Kafamı başka yöne çevirip sabır dilenircesine susmayı tercih ettim.
-"İrem haklı bende sıkıldım zaten. Sınıfa çıkalım mı?" dedi Şule.
-Tamam çıkalım madem." dedi Ela oflayarak.
Merdivenleri çıkıp sınıfa gireceğimiz sırada Şule bana dönüp:
-"Biz bir tuvalete gidip geleceğiz" dedi.
-"Tamam ben sınıftayım." deyip sırama geçip oturdum. Birazdan matematik dersimiz olduğu için defteri açıp en son neler gördük diye bakındım.
Bir kaç dakika sonra yanıma Nisa geldi. Bu kız sınıfın en iyi öğrencisiydi. Denemelerde ve sınavlarda hep 1. olurdu. Herkes ona nefret ederek bakarken ben ona hep hayranlık duyuyordum. Sınıfta en iyi anlaştığım diğer insan da Nisaydı. Acaba sürekli nasıl ders çalışabiliyordu. Telaşla yanıma geldi.
-"İrem galiba Şulelerin yanına gitsen iyi olur." dedi üzgün bir ifadeyle.
-"Niye bir şey mi oldu?" dedim. Yüzündeki üzüntüyü görünce bir tık tedirgin olmadım değil yani.
-"Gidip kendin görsen daha iyi olur."
Nisa yanımdan ayrılınca kaşlarımı çattım. Ne olmuş olabilirdi ki? Sınıftan çıkıp tuvaletlerin olduğu yere geldim. Tam içeri girecektim ki duyduğum cümleyle aniden durdum.
-"İremle oynamayı ne zaman bırakacaksın Şule?" dedi Ela. Oynamak mı?
-"Bir şey kaldı, eğer onu da yaparsam oynamayı bırakacağım." dedi Şule.
-"Artık bırak da kendi yörüngesinde dolansın ya. Başta sen onla arkadaş olmakla hata yaptın. Ona daha ne yapacaksın?" Daha ne yapacaksın derken?
-"Büyük bir ceza almasını sağlayacağım ve sonuçları çok ağır olacak." dedi Şule. Bir dakika. Ne? Bu benim arkadaşım mı? Benim tanıdığım Şule değil bu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASİ KIZ
Teen Fiction"Niye peki bu kadar sessizsin?" -"Kelimelerle krallık kuracağıma, sessizliğimde körelirim daha iyi." Döndü ve yüzüme baktı. -"Bunu beklemiyordum." -"Bende, beni kıracaklarını beklemiyordum." Gülümsedi, sanki güven vermek ister gibi.
