Tehlikeli Sevgi

Bölüm 4

Arkadaslar lutfen kitabi okuduktan sonra yorum yapin ve oy verin. Biliyorum geç geldi ama sebeplerim vardi.

İyi okumalar...

Eve geldiğimde kapıyı Naz abla açmıştı. Hafif tebessüm ettikten sonra odama gittim. Yusufu dediğini tabii ki dinlemeyecektim. Dün  bahçeye çıkan kapıdan kacacaktim. 

Aşağı indiğimde Naz ablanın bahçe de ama telefonunun koltukta olduğunu gördüm. Telefonu alarak koltuğun arkasına geçtim. En yakın arkadaşım olan pınara konum attım ve burada olduğumu söyledim. Sonra telefonu cebime koyarak kimse fark etmeden kapıyı açtım ve korumaların dikkati dağılsın diye bir tane büyük taş aldım ve bir yere attım. 

Korumaların hepsi birde köpekler oraya odaklanmisken tüm gücümle koştum. Kapıdan çıkıp yola doğru koşarken içimden 'inşallah Savaş beni bulmaz 'diyordum.

Savaşın ağzından...

Sabah Hilalle kavga etmiştik. Kabul ediyorum belki onu kendi isteğiyle yanıma almadım ama bana alışmak zorundaydı. Ben bu zamana kadar ne istediysem  elde ettim onu da edecektim.

Yusufa onu eve götürmesini söylemiştim çünkü onu şirkete getirip yanımda durmasını istiyordum hem bu aralar düşmanlarım cogalmisti hem de onunla konusacaktim. Ama olmadı. Zaten birkaç işim kalmıştı bittikten sonra Hilalain yanına gidecektim.

Telefonun çalmasıyla düşüncelerim bölünmüştü. Normal de benimle çalışan herkes ben çalışırken rahatsız edilmeyi sevmediğimi bilirdi.

Telefon ısrarla  çalmaya devam edince telefonu açtım. Arayan Yusuf'tu. 

''Söyle''

''Abi çalışırken rahatsız ettim kusura bakma ama yenge kaçmış '' dediğinde sandalyeden öyle bir kalmıştım ki sandalye yere düşmüştü.

''LAN BEN O KADAR ADAMI NIYE ORAYA DIKTIM. NE HALT YESINLER DIYE?!''Telefonu kapatıp holding ten çıktım. Hilal elimden çekeceğin var.

Hilalin ağzından...

Evden  baya uzaklastigimi  anladığımda Naz ablanın telefonunu cebimden çıkartarak Pınarı aradım. ''Pınar nerdesin''dedim ama nefes nefese kalmıştım. '' 5 dk ana yoldayım diyerek telefonu kapatmıştı. Normalde boyle yapmazdı bir gariplik vardı ama neyse sonuç olarak kurtuluyorum.

Taksiyi gördüğümde önde pınarı görünce direk arka kapıyı açarak koltuğa oturduğumda tam pınara bir şey söyleyecekken  belimde hissettiğim silahla susmuştum.

''Bence hiç sohbete başlamayın adam akıllı bir arkadaki arabaya Hilal'' diyen kişinin Savaş olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Pınar arkasına dönerek ''özür dilerim canım'' dedi. Hafif tebessüm ederek ''senin suçun yok beni merak etme'' dedim.
Kapıyı açarak arkada duran siyah araca bitmiştim. Savaşta pınara bir seyler söyledikten sonra hızlı ve sert adımlarla arabaya binmisti. Onun yüzüne bakmadan sadece camı izliyordum bu sefer kemerimi takmıştım ama Savaş sinirden  o kadar hızlı suruyordu ki içim dışıma çıkmıştı.
''Savaş''dediğimde beni duymustu ama cevap vermemişti.
En son evin önüne geldiğimizde aniden fren  çekmişti. Kendimi cama yapışık bulmuştum.
''Bu sadece başlangıç Hilal'' dedi arabadan indiğimde

 '' sana sabah verdiğim cezayı iptal ediyorum ''dediğinde rahat bir nefes almıştım ama bu uzun surmemisti.

 ''Çünkü daha kötüsünü verecem'' dedi ve aldığım nefes zehir oldu .

Kolumdan  tutarak eve doğru sürüklüyordu. Korkudan ağzımı bile acamiyordum. Salonun ortasına geldiğimizde ''NAZ'' diye bagirmisti.
Naz abla geldiğinde ''buyurun efendim'' elini bana doğru uzatarak''ver dedi. Neyi kast ettiğini bildiğim için cebimden telefonu çıkartıp ona uzattim.

Savaş telefonu aldıktan sonra Naz ablaya telefonu uzattı. Ve şöyle dedi '' bir daha bu telefona sahip cikilmassa olacaklardan ben sorumlu değilim''dedi. Naz ablanın cevabını dinlemeden benim kolumdan tuttu. Kolum morarmadiysa ben de ne olayım. Evde hiç görmedim bir merdivenle alt kata indik kilitli bir kapı vardı.

Cebinden çıkardığı anahtarı kapının kilidini koydu ve acti. Odada sadece yatakla bir dolap vardı. Savaş kolumu bıraktıktan sonra ela gözleri resmen alev gibiydi bana baktı ve'' soyun dedi.''NE!?'' 

''Sen güzellikle yapmazsan ben elbiselerini kendim çıkartırım

''Sava-'' lafımı bitirmeden üzerimdeki elbiseyi  yırtmışti. Sadece iç çamaşırları vardı üstümde. Belimi tutmak istediğinde ''DOKUNMA!?''dedim .

''Geç uzan şu yatağa ''

''Hayir ''

''Söylediklerim hala geçerli dediğinde sırf bana dokunmasın diye uzanmistim. Elimi ve ayağımı zorla da olsa bagladiktan sonra dolaba gitti. Ve içinde bir kavanoz çıkardı içinde hayır hayır böcekler vardı.

''SAVAS BEN KORKARIM HAYIR YAPMA NE OLUR !?'' diye bagiriyordum. Ama beni dinlemedi ve üzerime boşalttı. Ağlamaktan bir de bağırıp yalvarmaktan artık sesim çıkmıyordu en son dayanamayıp  bayıldım.

Evet bir bölüm daha sonuna geldik 30  okunma olmadan diğer bölüm gelmeyecektir BILGINIZE!!!!!!!