0.7

220 24 69
                                    

Bölüm şarkısı: bırak kadının olayım

Öksürerek uyanmıştım.

?"Aİ!"

?"UYANDI MI?!"

?"DOTKOR! AMAN DOKTOR!"

?*ağlama sesleri*

?"Aİİİİ HİC UYANMAYACAKSİN SANDIM Bİ AN ÜHÜHÜHÜÜĞĞĞW!"

Üstümde birden fazla kişi var.

Noluyor amk.

"Başım ağrıyor..." Herkes bir şeyler söylüyordu. Kiri nerede?

M"ai... Çok korktum!" Midoriya sarılıyordu. Bu ne arıyor burada? Uraraka'dan siktiri yedi mi?

Yüzünü incelediğimde gerçekten üzüldüğünü fark ettim. Gözleri kıpkırmızıydı. Ellerinde yaralar vardı.

"M-midoriya..."

Her ne kadar piçlik yapmış olsa da... 4 yılımız beraber geçti. Acı tatlı fark etmez. 4 yıl çıktık. Birbirimizin her şeyini biliyorduk.

Kendime itiraf etmekten çekinsem de... Midoriya'nın her zerresinden hoşlanıyordum. Ne kadar yanlış hareketler yapmış olsa da... Akıllanmış olabilirdi değil mi?

Midoriya'nın gözlerinden bir kaç damla süzülmüştü ama yumruklarını sıkıyordu.

M"ÇOK ÖZÜR DİLERİM! DAHA ERKEN GELMELİYDİM! O ŞEREFSİZDEN- Ondan önce bulmalıydim seni..." Midoriya'nın gözleri dopdoluydu. Yüzünü ellerimin arasına alıp okşuyordum.

"Şşş sakin ol. Sorun değil bak iyiyim. Bak yanımdasın. Ağlama artık."

M"lütfen... Affet beni ai!" Gözlerim dolmuştu.

Of Midoriya... Neden arada bırakıyorsun beni?

Midoriya eliyle yanağımı okşuyordu.

M"zarar verdi mi sana?"

"Ne gördüyseniz o. İyiyim sanırım..."

M"seni çok özledim..." Gözlerimin içine bakıyordu Midoriya.

"Bunu bana yapma..." Kimse konuşmuyordu. Sadece izliyorlardı.

M"herkes ikinci şansı hak eder değil mi?" Gözlerim dolmuştu.

M"şşşş ağlamak yok." Hıçkırığım ile ben yüzümü kapatırken Midoriya da üstümde durarak diğerlerinin görmesini engellemişti.

M"biraz yalnız kalabilir miyiz?" Bir kaç sesten sonra odada ikimiz kalmıştık. Başımı yastığa gömmüş ağlıyordum.

Örtünün havalandığını hissetmiştim ama bir şey yapmamıştım.

M"ai, balım..."

Midoriya ellerini belime sarmıştı yavaş yavaş.

M"lütfen... Düzeltmeme izin ver, sevgilim."

"Lütfen... Bu sefer hayallerimize ihanet etme."

M"seni seviyorum..." Yüzümü Midoriyaya döndüğümde sarılmıştı. Bir eliyle de saçımı okşuyordu.

Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu.

Yorgunum...

Bedenimdeki yorgunluğu ilk defa bu kadar ağır bir şekilde hissediyordum.

"Midoriya..."

M"evet?"

"Çok yorgunum."

M"şşş ben burdayım. Artık dinlen bende. Koruyacağım seni."

Dabi X Reader/OkuyucuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin