62 Bölüm Ölüler konuşamaz

880 42 8
                                    

Ömer kabullenmeyerek kafasını salladı. Nasıl kabul ederdiki babasının ölümünü derin bir nefes alıp

Benim babam ölemez bugün kızının sözü var.

Malesef beyfendi başınız sağolsun. Kaza olduğu an yaşıyormuş hastaneye götürmüşler müdahale edilmiş ama bi anda kalbi durmuş.

Polisin dediklerini ici yana yana dinlemişti. Polislerin gitmesiyle konağa girdi. Ne dicekti  dedesine oğlun ölmüş merdivenleri birer birer çıkıp salona girdi. herkes mutluydu takı ömeri görene kadar dedesi sidar ağa torununu böyle görünce korkarak yanına gitti.

Oğlum ne bu halin ne oldu sana böyle?

Dedesine baktı ömer sesi titriyetek" dede babam ölmüş.

Hasan ağa duyduklarıyla serbest bıraktı göz yaşlarını rozerın hanım torunun yanına gidip

Sen ne dersin ömer ne demek yakup ölmüş.

Dedesinden cektigi bakışlar babanesine doğru döndü.

Az önce polis geldi babam şuan urfa devlet hastanesinin morgundaymış.

İste bu sözler aslan konağında hiç bittmicek  bi kışı  getirmişti.  Herkes ömerin söyledikleriyle yıkılmıştı. Sidar ağa  geçmişe gitti bi an oğluna bunca yıl dedikleri laflar gözünün önüne geldi. Herkesin önünde kaç defa onu evden kovup azalıyordu. Bir kere bile oğluna niye bu haldesin dememişti. Hep azarlamış hep kırmıştı onu. Elleriyle göz yaşlarını silip torunu ömerin yanına gitti.

Babanı orda birakmiyalim şimdi orası çok soğuktur üşür orda.

Ömer herkesi toparlayip konaktan çıkmışlardı arabalara bindiler. Ömer içindeki acıyla arabayi kulanıyordu. Yanındaki annesi hanife hanım çeke çeke ağlıyordu kolay değildi 25 yılık kocasıydı. Her ne kadar kötü de olsa kırıp incitsede yinede sevmişti kocasını. Hastaneye geldiklerinde ömer arabadan inip hemşirelere babasını sormuştu hemşireler ona babasının yerini göstermek için onunla birlikte mork katina götürmüştü. Ömer büyük harflerle mork  yazılı olan kapıya baktı. Hemşire içeri girmesiyle ömer'de girmişti. Buz gibiydi burasi hemşire yakup ağanın cenazesini açmıştı. Ömer beyaz örtü üstünde olan babasına baktı. Hemşirenin gittmesiyle beyaz örtüyü açmıştıÖmer dayanamayıp serbest bıraktı göz yaşlarını bi müddet öylece ağladı sonra babasının elini öptü buz gibiydi eli.

Bedel Tamamlandı1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin